ဒီေဆာင္းပါးေလးက လတ္တေလာၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြအရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြ သတိျပဳကာကြယ္ဖို႔လိုအပ္လို႔ ျပန္ျပီး Share ေပးလိုက္ပါတယ္...။
ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ေရႀကီးမႈေတြနဲ႕ ေတာင္ပိုင္းက ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဒါကာကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေရြ႕ေျပာင္းေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒီေရြ႕ေျပာင္းလာသူအမ်ားစုဟာ ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ လူဦးေရ အထူထပ္ဆံုး ေနရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ Korail မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္။
ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ေရႀကီးမႈေတြနဲ႕ ေတာင္ပိုင္းက ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဒါကာကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေရြ႕ေျပာင္းေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒီေရြ႕ေျပာင္းလာသူအမ်ားစုဟာ ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ လူဦးေရ အထူထပ္ဆံုး ေနရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ Korail မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်လာတဲ့ လူေတြနဲ႕တစတစ ျပည့္က်ပ္လာေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဒါကာဟာ လူေတြကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ ေနရာခ်ထားႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္အစိုးရဟာ ဒါကာမွာေနထိုင္ၾကသူေတြအတြက္ ေန႔စဥ္လိုအပ္တဲ့ စည္ပင္၀န္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ေတာင္မွ မခ်ိမဆန္႕ရုန္းကန္ေနရတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
တေန႔တျခား တိုးတက္လာေနတဲ့ တျခားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းကို လိုက္မွီဖို႔အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ ယခုအခ်ိန္မွာ နည္းစနစ္အသစ္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏိုင္ငံတ၀ွန္းလံုးမွာ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ ျပႆနာေတြကို ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းဖို႕ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔မရတဲ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုယူရမွာျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေျခအလြန္နည္းပါးတဲ့ အေနအထားမွာ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
အက်ပ္အတည္းကာလေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ႏွစ္စဥ္ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရပ္တည္မႈဟာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ က်ဥ္းေျမာင္းလာေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚရွိ အႀကီးဆံုး အက်ိဳးအျမတ္မယူတဲ့ လူမႈအက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႔အစည္း BRAC အေျခစိုက္ရာၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး လူထုအတြက္ အေျခခံ က်န္းမာေရးနဲ႔ အျခား၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကို ကြင္းဆင္းလုပ္သားတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး သရုပ္ျပပြဲေတြနဲ႕ ပညာေပးလွ်က္ရွိေနပါတယ္။
ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ကမၻာေပၚရွိ အႀကီးဆံုး အက်ိဳးအျမတ္မယူတဲ့ လူမႈအက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႔အစည္း BRAC အေျခစိုက္ရာၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး လူထုအတြက္ အေျခခံ က်န္းမာေရးနဲ႔ အျခား၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကို ကြင္းဆင္းလုပ္သားတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး သရုပ္ျပပြဲေတြနဲ႕ ပညာေပးလွ်က္ရွိေနပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဆင္းရဲမႊဲေတမႈကိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ မိုဟာမက္ယူႏြတ္ရဲ႕ Grameen ဘဏ္ကေန အေသးစား ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေဖာင္းပြလာေနတဲ့ လူဦးေရတိုးပြားမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႕ စီမံခ်က္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စစ္တမ္းမ်ားအရ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာအရ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မွာ ေမြးဖြားႏႈန္း ၆.၆ ရွိရာကေန ယေန႔အခ်ိန္မွာ ၂.၄ ထိ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီလိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ျခင္းအားျဖင့္ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြကို လံုေလာက္တဲ့ပညာေရးနဲ႔ ေကၽြးေမြးေထာက္ပံ့မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး အိမ္ေထာင္စုမ်ားရဲ႕စီးပြားေရး အေျခအေနကိုလည္း ထိန္းထားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစစ္တမ္းေတြရဲ႕အဆိုဟာ လက္ရွိျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ဆင္းရဲသားေတြ ျပည့္သိပ္ခဲေနတဲ့ ဒါကာျမိဳ႕ရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြအရ ယံုၾကည္လက္ခံဖို႕ခက္ခဲေနတာ အမွန္ပါပဲ။
"အစပိုင္းမွာ ဒီလိုေမြးဖြားႏႈန္းကိုေလွ်ာ့ခ်ဖို႕ လူေတြကို စည္းရံုးရတာ အရမ္းခက္ခဲခဲ့တယ္။ ဒီတိုင္းျပည္က ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒီေတြေနတဲ့တိုင္းျပည္ဆိုေတာ့ ေယာက်ၤားေတြက သူတို႕ရဲ႕မိန္းမေတြကို ခေလးမ်ားမ်ားေမြးဖို႕အၿမဲဖိအားေပးတဲ့ အေလ့အထရွိေနတယ္"
Satkhira District ရဲ႕အစိုးရက်န္းမာေရး၀န္ထမ္း Begum Rokeya ကေျပာသြားတာပါ။ သူဟာ အိမ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ၀င္ထြက္ျပီး လက္ထပ္ျပီးစစံုတြဲေတြကို သားဆက္ျခား ပညာေပး ေဆြးေႏြးမႈေတြ လိုက္လံ ေဟာေျပာေပးေနသူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူကခုလိုဆက္ေျပာသြားပါတယ္။
" တစတစက်ဥ္းေျမာင္း က်ပ္တည္းလာတဲ့ ေခတ္အေနအထားအရ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြဟာ သူတို႔ေန႔စဥ္ေကၽြးေမြးရမယ့္ ပါးစပ္ေပါက္ေတြနည္းရင္ ပိုျပီးသက္သာေခ်ာင္ခ်ိႏိုင္မယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာၾကပါတယ္"
က်န္းမာေရး ေဆြးေႏြးမႈအစီအစဥ္ေတြဟာ အတိုင္းအတာတစ္ခု ထိေရာက္ခဲ့ၿပီး တျခားအက်ိဳးေက်းဇူးအေနနဲ႕ ေမြးကင္းစကေလး ေသဆံုးမႈႏႈန္းထားကိုလည္း ၁၉၉၀ ကေန ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ေမြးကင္းစ ကေလးေသဆံုးမႈႏႈန္း တစ္ေထာင္မွာ တစ္ရာ ေသဆံုးရာကေန ၄၅ ေယာက္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့တာဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လို ၀င္ေငြနည္းပါးတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ိဳးအတြက္ သမိုင္း၀င္ ရလာဒ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀ ေဘးဒုကၡေတြေၾကာင့္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်လာေနသူေတြေၾကာင့္ ဒါကာျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕လူဦးေရ ထူထပ္သိပ္သည္းမႈဟာ စိုးရိမ္ေနရတဲ့ အေနအထားကိုေရာက္ရွိေနၿပီး BRAC အေနနဲ႕ ဒီကိစၥကို အေလးအနက္ထားျပီး ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းေနရပါတယ္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ နယ္ကလူေတြ ဒါကာကို ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်ေျပာင္းေရြ႕လာတာကို တားဆီးထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဒီလူေတြကို သူတို႕ရဲ႕ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအစီအစဥ္ေတြ၊ နည္းလမ္းသစ္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးေဖာ္ေဆာင္ေပးေနပါတယ္ "
BRAC ရဲ႕ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ကပ္ေဘးစီမံခန္႔ခြဲမႈ အႀကီးအကဲ Kabir ကေျပာသြားတာပါ။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ဒါကာျမိဳ႕ရဲ႕လူဦးေရဟာ ၁၅ သန္းေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္ၿပီး ဒီအေရအတြက္ဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တိုးပြားလွ်က္ရွိေနပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက လူဦးေရ ၆ သန္းေက်ာ္သာရွိတဲ့ ဒါကာဟာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ၁၂ သန္းေက်ာ္အထိ မ်ားျပားလာျပီး ကမၻာ့လူဦးေရ အသိပ္သည္းဆံုး နံပါတ္ ၃ အဆင့္ခ်ိတ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။
ကမၻာ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္မႈအရ လာမယ့္ ၂၀၂၅ ခုႏွစ္မွာ ဒါကာရဲ႕လူဦးေရဟာ သန္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အထိ ျမင့္တက္လာႏိုင္တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ မကၠစီကိုစီးတီး၊ ေဘဂ်င္းနဲ႔ ရွမ္ဟိုင္းျမိဳ႕ေတြထက္ ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လူဦးေရ တိုးတက္မ်ားျပားလာေပမယ့္ ဖြံ႕ျဖိဳးမႈႏႈန္းေႏွးေကြးတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွာ ဒါကာမွာ ေနထိုင္တဲ့ အိမ္ေထာင္စု ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ဟာ တစ္လကို ေဒၚလာ ၁၇၀ ထက္နည္းပါးတဲ့ ၀င္ေငြနဲ႕ရပ္တည္ေနၾကရတာပါ။
တခ်ိဳ႕ဘဂၤလီလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဇနီးတစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး လက္ထပ္တဲ့ အေလ့အထနဲ႔ ဘာသာေရးအရ သားဆက္ျခားမႈကို ျငင္းပယ္တဲ့အေလ့အထဟာလည္း ခေလးေမြးႏႈန္းတိုးတက္မႈ၊ ၀င္ေငြမေလာက္ငမႈေတြကို မီးေလာင္ရာ ဓာတ္ဆီ ေလာင္းေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး နယ္ကလူေတြ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လာရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္းက ႏွစ္စဥ္ႀကံဳေတြ႕ခံစားေနရတဲ့ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈ ကပ္ဒုကၡဆိုးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ႕ အဓိကျမစ္ေတြျဖစ္တဲ့ Padma, Jamuna နဲ႕ Meghna ျမစ္ေတြဟာ ႏွစ္စဥ္လိုလို ေရၾကီးမႈျဖစ္ေလ့ရွိျပီး ေက်းရြာေတြရဲ႕ အဓိကစီးပြားေရးျဖစ္တဲ့ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးလုပ္ငန္းေတြ ပ်က္စီးတာေတြအျပင္ လူေနအိမ္ေျခေတြပါ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးရတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္လို႕မရတဲ့အဆံုးမွာ ရြာသားေတြဟာ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြရွိရာ ျမိဳ႕ၾကီးေတြဆီကို ေျပာင္းေရြ႕ အေျခခ်လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြကို ရရာအလုပ္လုပ္ဖို႕ စြန္႕စားထြက္ခြာသြားၾကၿပီး အာရွတိုက္ထဲက ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံအမ်ားစုမွာ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္သမားေတြအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အာရွတိုက္ရဲ႕ ေအာက္ေျခသိမ္း ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား ေတြထဲမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသားေတြ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး ႏိုင္ငံျခားကို တရား၀င္အလုပ္လုပ္ဖို႕ ေအးဂ်င့္ခေတြ နင့္ေနေအာင္ေပးျပီး ထြက္သြားတဲ့ လူေတြရွိသလို ေအးဂ်င့္ခမတတ္ႏိုင္လို႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ပင္လယ္ျပင္ကို ေလွနဲ႕ျဖတ္ကူးျပီး ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ၾကတဲ့လူေတြလည္း တပံုတေခါင္းပါပဲ။ အဲဒီလိုမစြန္႔စားရဲတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ႕အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေတြမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္ သံုးေလးငါးခု ေလာက္ကတည္းက ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း မိတ္ေဆြ သဂၤဟေတြဆီကို ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်ေနၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်တဲ့လူေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံေတြရဲ႕ လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးဌာနေတြကေန မၾကာခဏ ဖမ္းဆီးႏွင္ထုတ္တာမ်ိဳးေတြ၊ ေဒသခံေတြနဲ႕ ပဋိပကၡျဖစ္တာမ်ိဳးေတြကို မၾကာခဏဆိုသလို ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရပါတယ္။၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဆိုင္ကလုန္း Sidr နဲ႔ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဆိုင္ကလုန္း Aila ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာင္ပိုင္းေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ရပ္တည္မႈဟာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ဆိုးရြားခက္ထန္တဲ့အေျခအေနကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ပင္လယ္ျဖတ္ျပီး သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်သူဦးေရ သိသိသာသာ တိုးတက္မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။
ကမၻာေပၚက သဘာ၀ ကပ္ေဘးဒုကၡခံစားေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံဟာ တေန႔တျခား တိုးတက္မ်ားျပားလာေနတဲ့ လူဦးေရနဲ႔ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ ျဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္း ေႏွးေကြးမႈေတြေၾကာင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏိုင္မႈ မရွိတဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕တည္ေနရာ ပထ၀ီ အေနအထားေၾကာင့္ ေနာက္လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္ အနည္းငယ္ကာလမွာ ဒီထက္ပိုမိုဆိုးရြားတဲ့ ေဘးဒုကၡေတြႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္တဲ့ အေနအထားကို ဦးတည္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
ကမၻာ့အဆိုး၀ါးဆံုးစံခ်ိန္တင္ေရၾကီးမႈကို ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျပည္သူေတြဟာ ေနာက္ဆက္တြဲသဘာ၀ကပ္ေဘးေတြေၾကာင့္ ခုခ်ိန္ထိ နလံ မထူႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ျဗဟၼပုတၱရျမစ္နဲ႔ တျခားျမစ္ႏွစ္စင္းကို မွီခိုေနၾကတဲ့ ေဒသခံေတြဟာ ဒီေရၾကီးမႈေၾကာင့္ ကီလိုမီတာ ၉၇၀၀ ရွည္လွ်ားတဲ့ လမ္းေတြဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရၿပီး အိမ္ေျခေပါင္း သံုးသိန္းေက်ာ္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးခဲ့ရတဲ့အျပင္ ၂၇၀၀ ကီလိုမီတာ ရွည္လွ်ားတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘးတေလွ်ာက္ လူတစ္ေထာင္ေက်ာ္ေသဆံုးျပီး လူသန္း ၃၀ ေလာက္ဟာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ဘ၀ ေရာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူေပါင္းတစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ထိ ေသဆံုးခဲ့ရျပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဆိုင္ကလုန္း ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ လူအေျမာက္အျမား ထပ္မံေသဆံုးျပီး ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေဒသခံေတြဟာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ဘ၀ကိုေရာက္ရွိေနရပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာေပၚမွာ သဘာ၀ကပ္ေဘးဒုကၡသည္ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခု အျဖစ္သတ္မွတ္ျခင္း ခံထားရပါတယ္။ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းအျပင္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ အနီးတ၀ိုက္ေဒသေတြမွာ မၾကာခဏဆိုသလို ေလဆင္ႏွာေမာင္းေတြ ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္လို႔ လူေသဆံုးမႈေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။
လူဦးေရ ထူထပ္မ်ားျပားလာမႈနဲ႕ သဘာ၀သယံဇာတ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ ျပည္သူအမ်ားစုဟာ ေန႔စဥ္ေလာင္စာသံုးစြဲမႈအျဖစ္ သစ္ေတာေတြကို အားကိုးအားထား ျပဳေနရတဲ့အခ်က္ကလည္း သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈေတြကို ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚေစျပီး ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္မႈကို ပိုမိုျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
ျမစ္ကမ္းေဘးက စက္မႈလုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ ျပည္သူေတြမွီခိုအားထားေနရတဲ့ ျမစ္ေတြမွာ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတဲ့ အာဆင္းနစ္အဆိပ္ဓာတ္ေတြ တစတစ တိုးတက္လာတဲ့အခ်က္ဟာလည္း ေဒသတြင္း က်န္းမာေရးျပႆနာေတြကို ျဖစ္ေပၚေစျပီးေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ပြားမႈနဲ႕ ေရနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ လူေသဆံုးမႈႏႈန္းထားကို ျမင့္တက္လာေစပါတယ္။
အဆိုး၀ါးဆံုးအေျခအေနေတြကို ဦးတည္ေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ကုန္းေျမအမ်ားစုဟာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ပွ်မ္းမွ်အျမင့္ေပ ၃၉.၄ေပ ( ၁၂မီတာ) ထက္ပိုမိုနည္းပါးၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ၁ မီတာ(၃.၂၈ေပ) တက္လာတိုင္း အဲဒီကုန္းေျမပမာဏ စုစုေပါင္းရဲ႕ ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ေရလႊမ္းမိုးခံရမယ့္ အေနအထားမွာရွိေနပါတယ္။
သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈေတြေၾကာင့္ ေဒသတြင္း အပူခ်ိန္ ႏွစ္စဥ္တိုးတက္လာၿပီး ဒီလိုမ်ိဳးသာ ဆက္လက္ တိုးတက္ေနမယ္ဆိုရင္ လာမယ့္ ၂၀၇၅ ခုႏွစ္မွာ မိုးေရခ်ိန္ ၅၈၈.၆၅ မီလီမီတာရွိတဲ့ မိုးၾကီး မ်ိဳးရြာသြန္းႏိုင္ၿပီး ဧရာမ ေရႀကီးမႈေတြနဲ႕အတူ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ဟာ ၄ မီတာကေန ၇.၈ မီတာအထိ ျမင့္တက္လာႏိုင္ျပီးေတာ့ ေဒသတြင္းက ေရခိ်ဳျမစ္ေတြဆီကို ပင္လယ္ဆားငံေရမ်ား ၀င္ေရာက္ကာ ေသာက္သံုးေရရွားပါးမႈ၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈနဲ႕ ေရာဂါဘယထူေျပာမႈေတြေၾကာင့္ လူေပါင္း ၆ သန္းကေန ၈ သန္းအထိဟာ ကပ္ဒုကၡေဘးေၾကာင့္ ေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးရမယ့္ အလားအလာေတြ ရွိေနပါတယ္။
သာဓကတစ္ခုအေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ ေလာက္ကတည္းက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕ အိႏိၵယႏိုင္ငံအၾကား သူပိုင္ကိုယ္ပိုင္အျငင္းပြားေနတဲ့ Sunderbans က New Morre ကၽြန္းဟာ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္ႏိုင္ငံကပိုင္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ မဆံုးျဖတ္ရေသးခင္မွာ ပင္လယ္ေရေအာက္မွာ နစ္ျမွဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ကလကတၱားၿမိဳ႕၊ Jadavpur University ရဲ႕ သမုဒၶရာေဗဒ သုေတသီ ပါေမာကၡ Sugata Hazra ကေျပာသြားတာပါ။ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ထိတိုင္ေအာင္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ဟာ ၃ မီလီမီတာေလာက္ပဲ ျမင့္တက္လာခဲ့ေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ၅ မီလီမီတာအထိ ႏွစ္စဥ္ ျမင့္တက္လာေနပါတယ္။
New Morre Island လိုပဲ Ghoramara island ရဲ႕တစ္၀က္ေလာက္ဟာ ပင္လယ္ေရေအာက္ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ကၽြန္းငယ္ေပါင္း ဆယ္ခုခန္႕ဟာလည္း မၾကာခင္ ကမၻာ့ေျမပံုေပၚကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္ အလားအလာမ်ိဳး ႀကံဳေတြ႕ေနရၿပီျဖစ္ပါတယ္။ သူကခုလိုဆက္ေျပာသြားပါတယ္။
"မၾကာခင္ ဒီကၽြန္းေတြ ပင္လယ္ေရေအာက္ကို ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဒီေဒသမွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ေဒသခံအေျမာက္အျမားကို ေနရာေရြ႕ေျပာင္းေပးဖို႕ စီစဥ္ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္"
ကမၻာ့ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္မႈကို အဓိကရင္ဆိုင္ရမယ့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ကမ္းရိုးတန္းေဒသရဲ႕ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ဟာ လာမယ့္ သကၠရာဇ္ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္မွာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ၁ မီတာေလာက္ ျမင့္တက္လာရင္ ပင္လယ္ေရေအာက္ကို ေရာက္ရွိသြားမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို ဦးတည္ေနျပီး ဒီေဒသေတြမွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ေဒသခံလူဦးေရ သန္း၂၀ေက်ာ္ကို ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ေပးရလိမ့္မယ္လို႕ ပညာရွင္ေတြက ေဟာကိန္း ထုတ္ထားပါတယ္။
ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္ လယ္ယာေျမနဲ႔ ေက်းရြာေတြ အေျမာက္အျမား ပ်က္စီးၿပီးေနာက္ပိုင္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေတာင္ပိုင္းေဒသမွာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ မူဆလင္ဘာသာကိုးကြယ္သူ ၉၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွာ လူမ်ားစုမူ ဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ လူနည္းစုေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ ၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၀.၇ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ခရစ္ယာန္ဘာ၀င္ ၀.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း အၾကားမွာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး တင္းမာမႈေတြဟာ သမိုင္းနဲ႕ခ်ီျပီး တည္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ေတာင္ပိုင္းေဒသအတြင္း ႏွစ္စဥ္မုန္တိုင္း ၀င္ေရာက္မႈ၊ ေရႀကီးမႈေတြေၾကာင့္ လယ္ယာေျမေတြကို လက္လြတ္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရတဲ့ လူမ်ားစု မူဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ အဲဒီေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ရခိုင္မ်ိဳးႏြယ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူနည္းစုေတြၾကားမွာ အုပ္စုဖြဲ႕တိုက္ခိုက္မႈ၊ ေက်းရြာမ်ား မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးမႈမ်ားနဲ႔ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိၿပီး ေဒသအာဏာပိုင္အခ်ိဳ႕ ကိုယ္တိုင္ လူမ်ားစုမူ ဆလင္ဘာသာ၀င္မ်ားဖက္မွ ရပ္တည္ကာ ဘာသာျခားမ်ားပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေျမယာ အိုးအိမ္မ်ားကို အတင္းအဓမၼ သိမ္းယူတာမ်ိဳးေတြ ေပၚေပါက္လွ်က္ရွိေနပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြဟာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုမိုဆိုး၀ါးလာၿပီး အဂတိလိုက္စားမႈ၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈေတြ ထူေျပာေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဥပေဒစနစ္ကလည္း ဘာသာျခား လူနည္းစုမ်ားကို အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ကာလတုန္းက စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္းေဒသမွာ ဗုဒၶဘာသာဦးေရ ၉၇ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိျပီးေတာ့ မူဆလင္ဦးေရ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ ခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလမွာေတာ့ ဒီအေနအထားဟာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး အဖက္ဖက္က ဆိုး၀ါးလာတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီမ်ားနည္းတူ စစ္တေကာင္းေတာင္တန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သက္၊ ရခိုင္၊ မရမၼာလူမ်ိဳး အခ်ိဳ႕ဟာ နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းကို ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဂၤလား-ျမန္မာနယ္စပ္ ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာေဒသမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးေျခာက္ဆယ္ခန္႔ ကတည္းက ႀကိဳၿပီးအေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ မူဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ စစ္တေကာင္းမွာလိုပဲ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုဏ္းေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနခဲ့ပါတယ္။
လာမယ့္ဆယ္စုႏွစ္ အနည္းငယ္ ကာလအတြင္းမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကေန အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားနဲ႕ တျခားတိုင္းျပည္ေတြဆီကို ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်မႈေတြဟာ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျမင့္တက္လာဖြယ္ရွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းေပါမ်ားျပီး လူေန မထူထပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ရခိုင္ကမ္းေျမွာင္ေဒသဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ကပ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ား အလံုးအရင္းနဲ႔ အမ်ားဆံုး၀င္ေရာက္ခိုလႈံ အေျခခ်ရာေနရာ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခရွိေနပါတယ္။
ရာသီဥတုမွ်တျပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈလမ္းေၾကာင္းေပၚ ဦးတည္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဒီလိုမ်ိဳးေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်သူေတြ အမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာရင္ ရွိရင္းစြဲ ရိုဟင္ဂ်ာျပႆနာနဲ႕အတူ ေဒသခံေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ျပီး အင္အားၾကီးႏိုင္ငံေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ စြပ္စြဲခ်က္ေတြ၊ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြကိုပါ ၾကံဳေတြ႕လာႏိုင္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ အေနနဲ႕ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒကို ခုခ်ိန္ကတည္းက စနစ္တက်၊ ခိုင္ခိုင္မာမာ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ကမၻာ့လူကုန္ကူးမႈ အမ်ားဆံုးေဒသ အျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ ေလွစီးထြက္ေျပး လာရပါတယ္ဆိုတဲ့ ပင္လယ္ျဖတ္ လူေမွာင္ခိုဂိုဏ္းေတြရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အတူ ကမၻာ့အလယ္မွာ မ်က္ႏွာပ်က္အရွက္ရဖြယ္ အေျခအေနမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္လာရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေဒသခံေတြနဲ႕ အလံုးအရင္း၀င္ေရာက္လာတဲ့ တရားမ၀င္ အေျခခ်သူေတြၾကားက ပဋိပကၡမ်ားစြာဟာလည္း ဒီေဒသကို လက္ရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းလိုမ်ိဳး တည္ျငိမ္မႈ ကင္းမဲ့တဲ့အေနအထားကို က်ေရာက္သြားေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေျခအေနေတြကို ကာကြယ္တားဆီးႏိုင္ဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနနဲ႕ ခုခ်ိန္ကတည္းက အေကာင္းဆံုး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္ၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါရေစ။
Ref: Maukkha.org
1 comment:
ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းေတာ္ေတာ္စံုေအာင္ တင္ေပးလို႕ ေက်းဇူးပါ....
Post a Comment