ဒီေန႔ (၈-၃-၂၀၁၂)၊ ၾကာသပေတးေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ လူ႔ေလာကကိုေရာက္တာ (၂၃)ႏွစ္တိတိျပည့္ခဲ့ပါျပီ...။
အရင္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို အေ၀းတစ္ေနရာမွ ဂါရ၀ျပဳကန္ေတာ့ပါတယ္...။
အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့အေဖလူ႔ေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း အေမတစ္ခုသားတစ္ခုဘ၀နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ေမေမကိုေပါ့...။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ေမေမဟာ ခ်ိဳ႕တဲ့လွတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုတာ၀န္ကို အေကာင္းဆံုးျဖည့္ဆည္းစြမ္းေဆာင္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အလင္းေရာင္ေတြ ထြန္းညွိေပးခဲ့သူပါ...။
သာမန္ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးသာျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေမေမဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ ေနမင္းၾကီးလိုၾကီးက်ယ္၊ လမင္းၾကီးလိုေအးျမ၊ မီးျပတိုက္လိုလမ္းျပေပးႏိုင္ျပီး ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးလို မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးႏိုင္ခဲ့သူပါ...။
ေမေမ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ သားရဲ့ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးႏိုင္မႈကို ခံယူႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္...။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဖေဖ... အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ လူ႔ေလာကက ထြက္ခြာသြားတာေစာခဲ့ေပမယ့္ သားရင္ထဲမွာေတာ့ ရွင္သန္ေနဆဲပါ...။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မိသားစုကို မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အျပစ္မျမင္ခ်စ္ခင္ဆဲပါ...။
ေဖေဖထြက္ခြာသြားတဲ့ ေအာက္တိုဘာ (၁၅) ရက္ေန႔တိုင္းမွာ ႏွစ္စဥ္သတိရမိပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္ထိ ႏွေျမာမိတာတစ္ခုပဲရွိတယ္... အဲဒါ ေဖေဖ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္မရလိုက္တာပါပဲ...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္တာက ေဖေဖေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို႔.....။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ငယ္စဥ္ကတည္းက တတ္သမွ်မျခႊင္းမခ်န္သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာစရိယ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားအားလံုးကိုလည္း ဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အစစအရာရာ ကူညီေစာင္မခဲ့ၾကသူအားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ ဂါရ၀ျပဳပါတယ္...။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ Facebook စတဲ့ Social Network ေတြကေန ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့ဘေလာ့အသစ္ေလးကို လာလည္ၾကသူမ်ား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ျပီး အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ လို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ.....။
အရင္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို အေ၀းတစ္ေနရာမွ ဂါရ၀ျပဳကန္ေတာ့ပါတယ္...။
အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့အေဖလူ႔ေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း အေမတစ္ခုသားတစ္ခုဘ၀နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ေမေမကိုေပါ့...။
သာမန္ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးသာျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေမေမဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ ေနမင္းၾကီးလိုၾကီးက်ယ္၊ လမင္းၾကီးလိုေအးျမ၊ မီးျပတိုက္လိုလမ္းျပေပးႏိုင္ျပီး ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးလို မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးႏိုင္ခဲ့သူပါ...။
ေမေမ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ သားရဲ့ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးႏိုင္မႈကို ခံယူႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္...။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဖေဖ... အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ လူ႔ေလာကက ထြက္ခြာသြားတာေစာခဲ့ေပမယ့္ သားရင္ထဲမွာေတာ့ ရွင္သန္ေနဆဲပါ...။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မိသားစုကို မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အျပစ္မျမင္ခ်စ္ခင္ဆဲပါ...။
ေဖေဖထြက္ခြာသြားတဲ့ ေအာက္တိုဘာ (၁၅) ရက္ေန႔တိုင္းမွာ ႏွစ္စဥ္သတိရမိပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္ထိ ႏွေျမာမိတာတစ္ခုပဲရွိတယ္... အဲဒါ ေဖေဖ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္မရလိုက္တာပါပဲ...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္တာက ေဖေဖေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို႔.....။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ငယ္စဥ္ကတည္းက တတ္သမွ်မျခႊင္းမခ်န္သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာစရိယ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားအားလံုးကိုလည္း ဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္...။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အစစအရာရာ ကူညီေစာင္မခဲ့ၾကသူအားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ ဂါရ၀ျပဳပါတယ္...။
ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ Facebook စတဲ့ Social Network ေတြကေန ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့ဘေလာ့အသစ္ေလးကို လာလည္ၾကသူမ်ား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ျပီး အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ လို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ.....။
1 comment:
same to you
Post a Comment