ဂန္႕ေဂါဘက္က ရြာတစ္ရြာတြင္ ေရတြင္းတူးရာ တစ္ရြာလံုး ေရတြင္းတူးရန္ ႏွစ္ေနရာ ရွာရာ ယခုေနရာက်မွ ေရေတြ႔ေတာ့သည္ဟု သိရသည္။ ေရ ရွိ-မရွိ၊ ေရ ရ-မရကို “ေၾကးနီေခ်ာင္း”ျဖင့္ ရွာရသည္ဟု သိရသည္။
ေရတြင္းမွာ အေတာင္ (၂၈)ေတာင္ အနက္ေရာက္၌ ေရေတြ႔သည္။ ေရမွာ ၾကည္လင္ေသာ ေရေကာင္းေရသန္႔ ရသည္။ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲခ်ည္းပဲ ေထာ္လာဂ်ီ ငါးစီးတိုက္ခန္႔ ရသည္။ ဤသို႔ ေက်ာက္သဲရမွေတာ့ အဘယ္မွာ ေရမေကာင္းဘဲ ေနမည္နည္း။
ေရတြင္းတူးသူမ်ားမွာ (၄)ေယာက္ရွိသည္။ ရပ္ကြက္ကပါ ဝိုင္းကူၾကသည္။ ေရတြင္းမွာ နက္သျဖင့္ နံနက္ ၆-နာရီမွ ၁၂-နာရီထိ တစ္ႀကိမ္၊ ညေန ၂-နာရီမွ ၆-နာရီထိတစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္ဆင္းတူးၾကသည္။
တြင္းထဲသို႔ မဆင္းမီ ဖေယာင္းတိုင္ မီးထြန္းခ်ၾကည့္ရာ မီးေသသြား၏။ ေအာက္ဆီဂ်င္မရွိ၊ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ကို ဖယ္ရွားရန္ ငွက္ေပ်ာလက္အစိုမ်ားကို ခုတ္၍ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ကာ ေရတြင္းထဲသို႔ ခ်လိုက္တင္လိုက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ရ၏။ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာ၏။ ျပီးမွ မီးထြန္းၾကည့္ရာ မီးမေသမွ တြင္းထဲ ဆင္းဆင္းတူးရ၏။
ဤနည္းျဖင့္ ငွက္ေပ်ာလက္အစိုမ်ားျဖင့္ ေရတြင္းထဲ ခ်လိုက္တင္လိုက္ျဖင့္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ဓာတ္ကို ဖယ္ရွားျပီး တူးတူးသြားရာ ရက္ေပါင္း ၂၀-နီးပါး တူးေသာအခါမွ ေရေတြ႔၍ ေရရလာသည္။ ေရမွာ ေက်ာက္ခဲ ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကားမွ ထြက္လာေသာေရျဖစ္၍ ေရၾကည္ေရသန္႔ ရေလသည္။
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္မွာ နံနက္ခင္း အေအးဓာတ္ရွိလွ်င္ နည္းပါးျပီး၊ ညေနပိုင္း အပူခ်ိန္မ်ားလွ်င္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ မ်ားပါသည္။ သို႔အတြက္ ေရတြင္းနက္နက္ တူးပါက ပထမဦးစြာ ဖေယာင္းတိုင္ မီးထြန္းခ်ၾကည့္ပါ။ မီးေသက တြင္းထဲ မဆင္းပါႏွင့္ဦး။
ငွက္ေပ်ာလက္အစိုမ်ား (၄-၅-၁၀)လက္ခန္႔ကို ခုတ္ယူျပီးမွ ခ်လိုက္တင္လိုက္ လုပ္ျခင္းျဖင့္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ဓာတ္ကို အေပၚသို႔ ဖယ္ထုတ္ပါ။ အနည္းဆံုး နာရီဝက္ခန္႔ၾကာ ျပဳလုပ္ရပါသည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျပီးမွ ဖေယာင္းမီး ခ်ၾကည့္၍ မီးမေသမွ ေရတြင္းထဲ ဆင္းတူးပါ။
ဤသို႔ျဖင့္ အသက္ေဘးမွ ကင္းေဝးျပီး ေရတြင္းနက္နက္ တူးႏိုင္ေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ ေရးသားလိုက္ရပါသတည္း။
ဝင္းသူ
No comments:
Post a Comment