စစ္၏ သားေကာင္မ်ား

ေက်ာင္းေနအ႐ြယ္ကေလးမ်ား ေက်ာင္းသြားၿပီး စာသင္ေနခ်ိန္တြင္ ခ်ီနာ ေကတာဆီတစ္ေယာက္ တိုက္ပြဲမ်ားၾကားတြင္ အသက္ရင္းၿပီး ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ားစြာ ရယူခဲ့သည္။ ယခု ခ်ီနာ႔အသက္ ၂၇ ႏွစ္ရွိၿပီ။ သူမသည္ ယူဂန္ဒါ အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးတပ္မေတာ္ထဲဝင္ၿပီး စစ္မႈထမ္းခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္က သူမအသက္မွာ ၉ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။

“ကၽြန္မ တပ္ထဲေရာက္ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ခိုင္းတယ္။ စစ္တိုက္ရတယ္။ မုန္းတီးခိုင္းတယ္။ သတ္ခိုင္းတယ္။ ႏွိပ္စက္ ၫွင္းပန္းခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ကၽြန္မကို သူတို႔နဲ႔ အိပ္ခိုင္းတယ္။ ကၽြန္မတို႔မွာက ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မွ မရွိတာ။ ကၽြန္မ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ မွာ  သားတစ္ေယာက္ေမြးတယ္။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွာ တပ္ထဲက အရာရွိဘယ္ႏွေယာက္ ကၽြန္မနဲ႔ အိပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး” ဟု သူမက ဘီဘီစီသတင္းဌာနသို႔ ျပန္ေျပာျပသည္။

ကမၻာတစ္လႊား အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေပါင္း သန္းဝက္ခန္႔သည္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး စစ္တိုက္ေနရေၾကာင္း သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရသိရသည္။ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားဟုဆိုရာတြင္ တရားဝင္ဖြဲ႕စည္းထား သည့္ စစ္တပ္မ်ားျဖစ္ႏိုင္သလို၊ တရားမဝင္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ သူပုန္အဖြဲ႕မ်ားလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကေလးေတြ လက္နက္ ကိုင္တပ္ဖြဲ႕အတြင္းသို႔ဝင္ၾကရသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္သည္။

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း အယူအဆမတူ သေဘာထားမ်ား ကြဲလြဲသျဖင့္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ား၊ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားႏိုင္သည္။ ထိုစဥ္ကာလတြင္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းႏွင့္ ေဝးၾကရသည္။ သူတို႔ မိေဝးဖေဝး၊ မိသားစုေတြႏွင့္ ခြဲခြာၾကရသည္။ သူတို႔တြင္ ေနစရာမရွိ။သူတို႔အိုးအိမ္ေတြက စစ္ဒဏ္သင့္ၿပီး ပ်က္စီးၾကရသည္။ သူတို႔အတြက္ အသက္ရွင္ရပ္ တည္ႏိုင္ေရးမွာ စစ္ထဲဝင္႐ုံကလြဲၿပီး အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိသျဖင့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအတြင္းသို႔ေရာက္လာၾက သည္။

အခ်ိဳ႕ေသာကေလးမ်ားကလည္း မိသားစုမ်ား ေသေၾကပ်က္စီးၾကရသျဖင့္ လက္စားေခ်လိုသည့္ သေဘာျဖင့္ တပ္ထဲသို႔ေရာက္ လာၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားမွာလည္း အတင္းအဓမၼေခၚေဆာင္ကာ စစ္ထဲဝင္ခိုင္းျခင္းေၾကာင့္ ေရာက္လာရသည္မ်ား လည္းရွိသည္။ ကေလးမ်ားကို တပ္ထဲဆြဲသြင္းၿပီးေနာက္ စစ္ဆင္ေရးကိစၥမ်ားတြင္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ကေလးမ်ားကို စစ္သားႀကီးမ်ားက လိင္ကၽြန္အျဖစ္ခိုင္းေစဆက္ဆံျခင္းမ်ားလည္းရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ရက္စက္စြာ မိုင္းရွင္းခိုင္းျခင္း၊ စပိုင္လုပ္ ခိုင္းျခင္း၊ သတင္းပို႔ဆက္သားအျဖစ္ ခိုင္းေစျခင္း၊ ေပၚတာ ထမ္းခိုင္းျခင္း၊ ေက်းကၽြန္အျဖစ္ ခိုင္းေစျခင္းစသည့္ ကိစၥမ်ိဳးစုံ တို႔လည္းရွိေနသည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ကေလးစစ္သားေပါင္း သုံးသိန္းခန္႔သည္ တိုက္ခိုက္ေရးစစ္သားမ်ားအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကရ ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႕ (Amnesty International) အဖြဲ႕ကဆိုသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း ကေလးေပါင္းမ်ားစြာ စစ္မႈထမ္းခဲ့ၾကရသည္။ အထူးသျဖင့္ အာဖရိက အေနာက္ပိုင္းတြင္ျဖစ္သည္။  ၁၉၈၉ မွ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ လိုင္ေဘးရီးယားသူပုန္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲတြင္ ကေလးစစ္သားေပါင္း ၂၁၀၀၀ ခန္႔ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ ဆီရာရာ လီယြန္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၁ ႏွစ္ၾကာျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က်မွ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ ႏွိပ္စက္ ၫွင္းပန္းျခင္းမ်ားကို ခံစားၾကရသည္။ ကိုယ္လက္အဂၤါမ်ား ဆုံး႐ႈံးၾကရသည္။ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း၊ အရွင္လတ္လတ္ ေခါင္းျဖတ္ျခင္း၊ မီး႐ႈိ႕သတ္ျခင္းမ်ားမွာ မထူးဆန္းသည့္ကိစၥလိုျဖစ္ေနသည္။  ဆီရာရာ လီယြန္တြင္ ကေလးစစ္သားေပါင္း ၇၀၀၀ ခန္႔ ျပည္တြင္းအဖ်က္အဆီးမ်ား၌ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။

သူတို႔အထဲမွ အားနက္စ္ ဖိုေဒး မန္နာဆိုသူအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ သူ႕အသက္ ၈ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ သူ႕ေမြးရပ္ေျမ ကိုင္လာယန္မွ သူ႕ကိုသူပုန္မ်ားက ေခၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ “ကၽြန္ေတာ့္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကစားကြင္းထဲမွာ ကစားေနတုန္း သူတို႔က ဖမ္းလာၾကတာ” ဟုသူကဆိုသည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က ေသသြားသည္။ သူ႕ကို ႐ြာျပန္ၿပီး အစိုးရတပ္ကို ေထာက္လွမ္းခိုင္းစဥ္ သူထြက္ေျပးခဲ့သည္။ ဖမ္းမိသြားၿပီးေနာက္ အ႐ိုက္ခံရသည္။  “ကၽြန္ေတာ့္ကို သူတို႔က ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြကိုက္တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္မွာ ခ်ည္ထားတယ္။ ေဇာက္ထိုးခ်ည္ထားၿပီး ပု႐ြက္ဆိတ္ကလည္းကိုက္ေတာ့ အေတာ္ေလးေနရခက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲဒီအတိုင္း ႏွစ္နာရီေလာက္ပစ္ထားတာ” ဟုသူကေျပာျပသည္။

ကေလးမ်ား ယခုကဲ့သို႔ ႏွိပ္စက္ခံရျခင္းမွာ ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ သိပ္မထူးဆန္းသည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ကေလးစစ္သားေပါင္းမ်ားစြာ သည္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ၫွင္းပန္းခံရျခင္း၊ အသတ္ခံရျခင္းမ်ားမွာ ႐ိုးေနသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ကေလးမ်ား သည္ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား စြဲေနၾကသည္။ သူတို႔ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ရန္၊ တိုက္ရဲခိုက္ရဲ သတ္ရဲျဖတ္ရဲရန္ ရဲေဆးတင္သည့္အေနျဖင့္ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား သုံးစြဲခိုင္းထားသည္။ “ေဆးကို ကၽြန္ေတာ္သုံးခ်င္လို႔ သုံးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရး ဆိုၿပီး လာသုံးခိုင္းတာ။ တိုက္ပြဲမထြက္ခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မူးယစ္ေဆးေတြ သုံးၾကရတယ္” ဟု ဆီရာရာ လီယြန္ရွိ iEARN (International Education and Resource Network) သို႔ေရာက္လာသည့္ ယခင္ကေလးစစ္သားေဟာင္း တစ္ေယာက္က ျပန္ေျပာျပသည္။ သူတို႔ေျပာသည့္ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရးဆိုသည္မွာ ကိုကင္း၊ ေဆးေျခာက္ႏွင့္ အရက္မ်ား ေသာက္သုံးရျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ အျခားကေလးစစ္သားေဟာင္းတစ္ေယာက္ကလည္း “ကၽြန္ေတာ့္ကို မူးယစ္ေဆးထိုးေပး တယ္။ ၿပီးေတာ့ AK-47 ေသနတ္ လက္ထဲထည့္ေပးၿပီး တိုက္ပြဲထြက္ရတယ္။ ေရွ႕တန္းမွာ လူေတြသတ္ရတယ္။ မုဒိမ္းလည္း က်င့္ရတယ္။ မဟုတ္တာမွန္သမၽွ အကုန္လုပ္ရတယ္” ဟုဆိုသည္။

စစ္ပြဲမ်ားတြင္ ကေလးမ်ားကို အသုံးျပဳျခင္းသည္ ယုတ္မာသည့္စိတ္ေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ ကေလးမ်ားသည္ လူႀကီးမ်ား ေလာက္ မစားႏိုင္သည့္အျပင္ လူႀကီးမ်ားထက္ အမိန္႔နာခံတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းပါသည္။ ကေလးမ်ားသည္ ေလ့က်င့္ေပးရ လည္း လြယ္ကူသည့္အျပင္ တိုက္ပြဲမ်ားၾကားတြင္ မည္မၽွေသေသ အေရးစိုက္စရာတစ္ခုအေနျဖင့္ သေဘာမထားျခင္းေၾကာင့္ လည္း အသုံးခ်ခံေနရျခင္းျဖစ္သည္။

“ကေလးေတြမွာရွိေနတဲ့ အားနည္းခ်က္ကို အသုံးခ်တာပါ။ သူတို႔က ေျပာရင္နားေထာင္တယ္။ ခိုင္းရင္လုပ္တယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေတြးေနမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေတြေဝေနမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေလ့က်င့္ေပးရတာလြယ္ၿပီး ခိုင္းတဲ့အတိုင္း အတိအက်လုပ္တတ္လို႔ သူတို႔ကို သေဘာက်တာေတြလည္းပါတယ္” ဟု ႏိုင္ငံတကာလူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕က ဆာရာ ဂရင္းန္က ဆိုသည္။ “ သူတို႔ကို စာရင္းလည္း သြင္းစရာမလိုဘူး။ ပိုက္ဆံေပးစရာလည္း မလိုဘူး။ အမိန္႔နဲ႔သာခိုင္း အားလုံးရတယ္” ဟုလည္း သူကဆိုသည္။

မိန္းကေလးစစ္သားမ်ားဘဝက ပိုၿပီးဆိုးသည္။ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖသည့္ကိစၥမ်ားအတြက္ အသုံးေတာ္ခံရသလို တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ လည္း ဝင္တိုက္ရေသးသည္။ “ကၽြန္မနဲ႔ ဘယ္ႏွေယာက္ အိပ္ၿပီးၿပီလဲဆိုတာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး” ဟု ဖာေဘနီကေျပာသည္။ ဘူရန္ဒီရွိ သူမမိသားစုထံမွ အဓမၼေခၚေဆာင္ျခင္း ခံရခ်ိန္တြင္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ခန္႔သာရွိေသးသည္။

“လူတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းသြားတယ္။ ကၽြန္မျငင္းလို႔မရဘူး။ ထြက္ေျပးရင္လည္း အသတ္ခံရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာထားတယ္” ဟု ဖာေဘနီကဆိုသည္။ အန္ဂိုလာ၊ ဆီရာရာ လီယြန္ႏွင့္ ယူဂန္ဒါတို႔တြင္ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးလာၿပီး အဓမၼက်င့္ျခင္း၊ လိင္ကၽြန္အျဖစ္ေစခိုင္းျခင္းတို႔မွာ မထူးဆန္းသည့္ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ သည္။

လူ႕အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕၏အဆိုအရ ယူဂန္ဒါေျမာက္ပိုင္းတြင္ မိန္းကေလးမ်ားကို သူပုန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရလာသည့္ ကေလးမ်ားအား ေက်ာတြင္ပိုးထားေစၿပီး အစိုးရတပ္ကို ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ခိုင္းသည္ဟု သိရသည္။

သူပုန္တပ္မ်ားတြင္ အသုံးျပဳေနသည့္ AK-47 ႏွင့္ M-16 ေသနတ္မ်ားသည္ တစ္လက္လၽွင္ ၁၅ ေဒၚလာႏွင့္ရေနသျဖင့္ လူတိုင္းကိုင္ႏိုင္သည့္ အေနအထားတြင္ရွိသည္။ အသက္ ၈ ႏွစ္သားေလာက္ကို ပစ္ခတ္တတ္ရန္ သင္ေပးႏိုင္သည္။ ထိုေသနတ္မ်ားျဖင့္ ကေလးစစ္သားမ်ားကို ဆီရာရာ လီယြန္ရွိ RUF (Revolutionary United Front) တပ္တြင္ အထူးသင္တန္းမ်ားေပးေနသည္။ RUF စစ္သားေလးတစ္ေယာက္သည္ သင္တန္းဆင္းၿပီးလၽွင္ ႐ြာတစ္႐ြာကို ဝင္တိုက္ရမည္။ ေယာက္်ားေတြကို ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေအာင္ ႐ိုက္တတ္ရမည္။ မိန္းကေလးေတြကို မုဒိမ္းက်င့္ရမည္။ ကေလးေတြကို ျပန္ေပးဆြဲလာႏိုင္ရမည္။ ေခၚလာေသာကေလးမ်ားကို သူတို႔က သင္တန္းျပန္ေပးၿပီး ေနာက္ ႏွစ္လ သုံးလၾကာလၽွင္ သူတို႔လို ဇာတ္ျပန္သြင္းမည္။ ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးပမ္းသူကို ကိုယ္လက္အဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္းသည္အထိ ႐ိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္သည္။ အခ်ိဳ႕ကို သတ္ပစ္သည္။

ကြန္ဂိုဒီမိုကရက္တစ္သမၼတႏိုင္ငံ အတိုက္အခံအုပ္စုအတြင္းသို႔ေရာက္လာသည့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အ႐ြယ္ စစ္သားေလး တစ္ဦးက “သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို လူသားစားခိုင္းတယ္။ လူသတ္ခိုင္းတာေတြလည္းရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မိန္းကေလး ေတြေခၚလာၿပီး မုဒိမ္းက်င့္ခိုင္းတယ္။ မလုပ္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႐ိုက္တယ္” ဟုေျပာျပသည္။

ကေလးစစ္သားအျဖစ္ လုပ္ခဲ့ရသူမ်ားကို ျပဳျပင္ေရးစခန္းမ်ားသို႔ပို႔ၿပီး ျပန္လည္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရသည္မွာ မလြယ္သည့္ကိစၥျဖစ္ သည္။ iEARN စခန္းသို႔ေရာက္လာသည့္ စစ္သားေလးတစ္ေယာက္က “ခုဆိုရင္ မိသားစုနဲ႔လည္း မေနတတ္ေတာ့ဘူး။ ေသနတ္သံေတြ ကိုၾကားရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ေတာထဲမွာပဲ ေနခ်င္တယ္။ ေသနတ္သံၾကားရင္ စိတ္ထဲက အလိုလို တက္ႂကြလာတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းတယ္” ဟုဆိုသည္။ ကေလးစစ္သားဘဝျဖင့္ ေနခဲ့ရသူမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေပးမည္ဟု ဆိုလၽွင္ ျငင္းဆန္တတ္ၾကသည္။ သူတို႔ကို လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းသို႔ျပန္လည္ သြင္းရသည္မွာ မလြယ္ကူသည့္ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ထိုကေလးမ်ားသည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတာထဲသို႔ျပန္မသြားေတာ့လၽွင္လည္း ရာဇဝတ္မႈမ်ားက်ဴးလြန္ၿပီး လူဆိုး သူခိုးမ်ားဘဝျဖင့္ ေနထိုင္တတ္ၾကသည္။

ကေလးမ်ား ၾကမၼာဆိုးမွလြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ မိုဇမ္းဘစ္၊ အင္ဂိုလာ၊ ဆီရာရာ လီယြန္ႏွင့္ ဆိုမာလီးယားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ စစ္ျပန္ကေလးမ်ားကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ေပးျခင္းစသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်က္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ထိုလုပ္ငန္းမ်ားကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ ခက္ခဲမႈမ်ားစြာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး ေရရွည္ ေဆာင္႐ြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မွ ရေပလိမ့္မည္။ ကေလးမ်ားကို လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားက စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္း ေခၚေဆာင္သြားမႈကို တစ္ဖက္ကျဖတ္ႏိုင္မွသာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းျခင္းကို တရားမဝင္လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာဥပေဒ၊ ႏိုင္ငံတကာ ရာဇဝတ္တရား႐ုံး (ICC) ႏွင့္ ကုလသမဂၢညီလာခံက ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားအရ တိက်စြာေဆာင္႐ြက္ရန္ လိုပါသည္။ ဥပေဒအရ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ားကို စစ္မႈထမ္းခိုင္းျခင္းအား တိက်စြာကန္႔သတ္ၾကရန္ လိုပါလိမ့္ မည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ခ်ီနာ ေကတာဆီလို အိပ္မက္ဆိုးမ်ားၾကားတြင္ လႈပ္ရွားေနခဲ့ရသည့္ မိန္းကေလးေပါင္းမ်ားစြာ ရွိႏိုင္ပါသည္။ သူမအေနျဖင့္ ယူဂန္ဒါ အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးတပ္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္လာေသာ္လည္း သူမဘဝတြင္ ႀကဳံေတြ႕ ခံစားခဲ့ရမႈမ်ားက သူ႕ကို အၿမဲတန္းေျခာက္လွန္႔ေနခဲ့သည္။ သူမက “ကေလးစစ္သား” ဆိုသည့္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေရးလိုက္ သည္။ ထိုစာအုပ္ထဲတြင္ သူမ ကေလးစစ္သားဘဝတြင္ က်င္လည္ခဲ့ရသည့္ကာလ ခါးသီးဖြယ္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားထားသည္။

သူမေရးခဲ့သည့္ ကေလးစစ္သားစာအုပ္ကိုဖတ္ၿပီး ကေလးမ်ားအနာဂတ္ေပ်ာက္ေနသည့္ဘဝ၊ ကေလးေတြ ကေလးလို မႀကီးျပင္းခဲ့ရသည့္ဘဝ၊ စိတ္ဒဏ္ရာရေနသည့္ သူတို႔ေလးေတြ၏ဘဝကို တိုင္းျပည္က မည္သို႔ တာဝန္ယူၾကမည္နည္း ဆိုသည့္ေမးခြန္းမ်ားကို ေမးၾကည့္ေနမိသည္။ တစ္ခုေတာ့ ေသခ်ာတာရွိသည္။ AK-47 ေသနတ္ကိုင္ထားသည့္ ကေလးတစ္ ေယာက္ဘဝသည္ ပီျပင္ေသာကေလးဘဝ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။

http://www.thesituation.co.uk , Child Soldiers, by Jon-Anders Kindberg

ကေလးစစ္သားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သိထားသင့္ေသာ အခ်က္မ်ား

• ကမၻာတြင္ ယေန႔ ကေလးစစ္သားေပါင္း ၂၅၀၀၀၀ ဦးခန္႔ရွိေနေသးသည္။
• ကေလးစစ္သား ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ မိန္းကေလးမ်ားျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ကို လိင္ကၽြန္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ၊ ေယာက္်ားစစ္သားမ်ားအတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖရန္ သတ္မွတ္ခံေနရသည္။
• သူပုန္စစ္တပ္မ်ားသည္ ကေလးစစ္သားမ်ားကို အမ်ားဆုံး အသုံးျပဳေနၾကသည္။ အစိုးရစစ္တပ္မ်ားထဲတြင္လည္း ကေလးစစ္သားမ်ားကို အသုံးျပဳေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
• ကေလးစစ္သားတိုင္း တိုက္ပြဲႀကီးမ်ားတြင္ တိုက္ခိုက္ရန္ အသုံးျပဳၾကသည္မဟုတ္ေပ။ ေပၚတာအျဖစ္ ကုန္ထမ္းရန္၊ ထမင္းခ်က္ရန္၊ စပိုင္လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အသုံးျပဳရန္ ကေလးမ်ားကို အသုံးျပဳၾကသည္။
• ကေလးစစ္သားအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ရန္အတြက္ မိသားစုဝင္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ကိုယ္လက္အဂၤါမ်ား က်ိဳးပဲ့သည္အထိ ႐ိုက္ႏွက္ခံရျခင္းမ်ားရွိေနသည္။ ေနာက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ကင္းသည့္ ကေလးမ်ားကို အိမ္ျပန္ေစရန္ စည္း႐ုံးရျခင္းမွာ လြန္စြာခက္ခဲသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။
•  ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လအထိ ကေလးစစ္သား ၆၀၀ အား စစ္တပ္တြင္ စစ္မႈထမ္းျခင္းမွ ႏုတ္ထြက္ေစခဲ့ၿပီး မိဘမ်ားထံ ျပန္လည္လြဲေျပာင္းေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ ဒညင္းကုန္း စစ္သားစုေဆာင္းေရးတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေမာင္ေမာင္ရွင္ကေျပာၾကားခဲ့သည္။

The Voice Daily, 1/63 Thursday

 

Maukkha ဆိုက္မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။