သီခ်င္းသရုပ္ေဖာ္ထားတာေလးကို သေဘာက်လို႔ ရွယ္လိုက္ပါတယ္...။
ဘ၀ကုိ ဆုေတာင္းယူလုိ႔ ရပါသလား
အရွင္ဆန္နီေနမင္း ဆိုက္မွာ ေျဖထားတာပါ...။
ဆုေတာင္းယူၿပီးရတဲ့ ဘဝေတြနဲ႔ ကံစီမံရာ က်ရတဲ့ဘဝေတြ ဘယ္လိုျခားနားေၾကာင္း ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါ ဘုရား။ ဘယ္လိုသူမ်ိဳးေတြဟာ ကံစီမံရာ(သုဂတိ၊ဒုဂတိ)က်ၾက၍ ဘယ္လိုသူမ်ိဳးေတြဟာ မိမိအလိုရွိရာ ဘဝကို ဆုေတာင္းရယူႏိုင္ၾကပါသလဲဘုရား။ ဗဟုသုတအလို႔ငွာ သိလို၍ ေမးေလွ်ာက္ပါသည္ဘုရား။ ဘဝတဏွာကို ေရွ႕တန္းတင္၍ ေမးေလွ်ာက္သည္ဟု မွတ္ယူေတာ္ မမူပါႏွင့္ဘုရား။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
ခုေမးထားတဲ့ေမးခြန္းက လြယ္မလုိရွိေသာ္လည္း စဥ္းစားေျဖရခက္ေနတာမုိ႔ ဒီေမးခြန္းက်မွပဲ ဦးဇင္းလည္း သင္ထားခဲ့သမွ် ဇာတ္ေတာ္ေတြကုိ အကုန္လုိက္ၿပီး အာရံုျပဳရေတာ့တယ္။ ဦးဇင္းဆီမွာကလည္း စာအုပ္က က်မ္းေရးဖုိ႔စာအုပ္ႏွင့္အဂၤလိပ္စာအုပ္ကလြဲရင္ မရွိဘူးေလ။ ျမန္မာျပည္မွာမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒီေတာ့ သင္ထားသမွ် ဇာတ္ေတာ္ေတြကုိ လုိက္လံစစ္ေဆးစဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါ ဆုေတာင္းၿပီးဘ၀ကုိရတဲ့ လူဆုိတာ ေသခ်ာေျပာလုိ႔မရဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ဘ၀မွာ နတ္ျပည္ကုိေရာက္ရပါလုိ၏လုိ႔ ဆုေတာင္းၿပီး ေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္ေသာ္လည္း နတ္ျပည္ကုိေသ ခ်ာေပါက္မေရာက္ဘဲ ျဗဟၼာျပည္၊ လူ႔ျပည္ကုိေရာက္ႏုိင္လုိ႔ပါပဲ။ မိမိလုိခ်င္တဲ့ဘ၀ကုိ ေသခ်ာေပါက္ေရာက္ ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသာတာပန္အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္မွရမွာပါ။ ေသာတာပန္စတဲ့အရိယာမ်ားသာ လွ်င္ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္မ်ားကုိေသခ်ာေပါက္ ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။
ပုထုဇဥ္မ်ားအေနနဲ႔ေတာ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္ၿပီး ဘယ္ဘ၀မွာဘယ္ဘံုေရာက္ရပါလုိ႔၏လုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ ဆုေတာင္းလုိ႔ မရပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ သူပါရမီျဖည့္ရမဲ့ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းမွာ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘ၀ေတြကုိ မျဖစ္ခဲ့ရဘဲ ျဖစ္တဲ့ဘ၀မွာ ျပဳလုပ္လုိ႔ရတဲ့ပါရမီမ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီဆုိရင္လည္း သူ႔ဟာ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕မိေထြးေတာ္ တစ္ေယာက္ကုိ အားက်ခဲ့လုိ႔ သူလည္း အဲဒီလုိျဖစ္ရပါလုိ႔ဆုိၿပီး ျမတ္ဗုဒၶအားဆြမ္းမ်ားကပ္ကာ ဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ ဘယ္ဘ၀၊ ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္မွ ဒီလုိဘုရားမယ္ေတာ္ျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိသလုိ ဘယ္ဘုရားလက္ထက္မွာ ျဖစ္မယ္ဆုိတာလည္း ေသခ်ာေပါက္မသိပါ။ သုိ႔ေသာ္ ျမတ္ဗုဒၶ ရွင္ေတာ္ကေတာ့ သဗၺညဳတဉာဏ္ရရွိထားသူမုိ႔ ဆုေတာင္းသူရဲ႕ ဆုျပည့္မျပည့္ ဘယ္ခ်ိန္မွျပည့္မယ္ ဆုိတာေတြကုိ သိတဲ့အတြက္ သူ႕ေရွ႕မွာဆုေတာင္းရင္ေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္မွာျဖစ္မယ္ဆုိတာ မိန္႔ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ကုိယ္ေရာက္ခ်င္တဲ့ဘ၀ကုိ တုိက္ရုိက္ေရာက္ေအာင္ ဆုေတာင္းရံုနဲ႔မရဘဲ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀ပံုစံကုိသာ ေရာက္ရာေရာက္ေၾကာင္းမ်ားကုိ သီးသန္႔ျပဳလုပ္ေပးမွ ရပါလိမ့္မယ္။ ဥပမာ-မိမိက လူ႔ဘံုေရာက္ခဲ့ပါက ဘယ္လုိလူမ်ိဳးျဖစ္ရပါေစ၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ေပါင္းစံုပါရေစဆုိတဲ့ ဆုေတာင္းမႈမ်ိဳး ကုိ ေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္ၿပီး ရယူရပါလိမ့္မယ္။ ေကာင္းမႈသာလုပ္ၿပီး မိမိျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံကုိ ဆုေတာင္းျခင္းမရွိခဲ့ပါကလည္း မိမိလုပ္တဲ့ေကာင္းမႈနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ ဘ၀ကုိေရာက္ၿပီး မိမိေကာင္းမႈရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကုိေတာ့ ခံစားရမွာပါ။ ဆြမ္းလွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာေတာ့ ဆြမ္းအက်ိဳးျဖစ္တဲ့ သက္ရွည္၊ ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ၊ ဉာဏ္ပညာငါးမ်ိဳးကုိ ေသခ်ာေပါက္ ရရွိပါလိမ့္မယ္။ မိမိကျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္းမွာ ဘယ္လုိအက်ိဳးေတြရခ်င္တယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီအက်ိဳးေတြရေအာင္ ျပဳလုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ကုိေတာ့ ဘယ္ဘ၀ကုိေရာက္ေအာင္ တုိက္ရုိက္ရယူဖုိ႔က အလြန္အင္မတန္းခဲယဥ္းပါတယ္။
မိမိကနတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းေတြကုိ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ပုထုဇဥ္မ်ားမွာ အရင္အရင္ဘ၀ေတြက အတိတ္ကံေတြက်န္ခဲ့ေသးတာမုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ေရာက္မယ္လုိ႔ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ဘ၀ေတြရွိေနေပမဲ့လည္းဆုေတာင္းမႈတစ္ခုနဲ႔မရဘဲ ေကာင္းမႈကုိလည္း အားသြန္ခြန္စုိက္ ျပဳလုပ္မွပါ။ ဥပမာ-မာဃလုလင္ဟာ သူမ်ားေတြ ခ်မ္းသာတာ၊ သူေဌးျဖစ္တာ၊ လနတ္သား၊ ေနနတ္သားေတြကုိ အားက်တာနဲ႔ လမ္းျပင္ျခင္းစတဲ့ ေကာင္းမႈေတြကုိ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကုိယ္တုိင္ သိၾကားမင္းျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိခဲ့ပါ။ ခု မိမိတုိ႔က ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့လုိ႔ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ရင္ျဖစ္တယ္ဆုိတာသိေပမဲ့ အဲဒီအလုပ္ကုိ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ လုပ္ေပးမယ္၊ အရင္အရင္ဘ၀ေတြက မေကာင္းက်ိဳးေတြလည္း မရွိမွသာ နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းလုပ္လုိ႔ နတ္ျပည္ကုိ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ ဆုေတာင္းရံုတစ္ခုတည္းနဲ႔မျဖစ္သလုိ အရင္ဘ၀ေတြက မေကာင္းက်ိဳးဆက္ေတြလည္း မက်န္ရွိမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ေကာင္းမႈလုပ္တဲ့အခါ ဆုေတာင္းေလ့ရွိၾကတာကေတာ့ အရိယာျဖစ္တဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိအရိယာျဖစ္ရပါေစဆုိၿပီး ဆုေတာင္းၾကသလုိ နိဗၺာန္ကုိမ်က္ေမွာက္ျပဳရပါေစဆုိတဲ့ ဆုေတာင္းမႈ မ်ိဳးသာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္းကုိ ရဟႏၱာမ်ားအေၾကာင္း ဘိကၡဴနီမအေၾကာင္းမ်ား ဖတ္ၾကည့္ပါက သိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိက ေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္တဲ့အခါမွာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားနည္းတူ နိဗၺာန္ကုိလ်င္ျမန္စြာ ရရပါေစ၏လုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းၿပီး က်န္တာကုိေတာ့ ဆုိင္ရာေကာင္းမႈအားေလ်ာ္စြာ အက်ိဳးေပးမွာမုိ႔ သီးသန္႔ဆုေတာင္းေနစရာမလုိေပ။ တကယ္လုိ႔ မိမိအားက်တဲ့ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိပါက အဲဒီကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ရပါလုိ၏လုိ႔ ဆုေတာင္းေပါ့ေလ။ က်န္တဲ့ဘံုဌာနဘ၀ေတြေရာက္ဖုိ႔ကေတာ့ ပုထုဇဥ္မ်ားမွာ အတိတ္ဘ၀က မေကာင္းမႈမ်ား က်န္ရွိႏုိင္ေသးတာမုိ႔ ဘယ္ဘံုဘယ္ဘ၀ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေျပာလို႔ မရေပ။ သုိ႔ေသာ္ ေရမ်ားေရႏုိင္၊ မီမ်ားမီးႏုိင္မုိ႔ ေကာင္းမႈမ်ားမ်ားျပဳလုပ္ေပးလွ်င္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ ဘံုမွာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ခံစားရႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ နားလည္လိမ့္မည္ထင္တာမုိ႔ ဒီမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။
၂၀၅၀ တြင္ အိႏၵိယ ကမၻာ႔အႀကီးဆံုး စီးပြားေရး ျဖစ္လာမည္
၂၀၅၀ ခုႏွစ္ေရာက္ရင္ အိႏၵိယ က တရုတ္ကို ေက်ာ္တက္ၿပီး ကမၻာ႔အႀကီးဆံုး စီးပြားေရးႏိုင္ငံ ျဖစ္လာမယ္လို႔ 2012 Wealth Report က ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ဒီအစီရင္ခံစာရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ၂၀၂၀ ခုႏွစ္က်ရင္ တရုတ္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေက်ာ္တက္ၿပီး ကမၻာ႔ထိပ္ဆံုး စီးပြားေရး ျဖစ္လာမွာျဖစ္ၿပီး၊ ၂၀၅၀ မွာ အိႏၵိယက တရုတ္ကို ျဖတ္တက္ၿပီး ထိပ္ဆံုးေရာက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစီရင္ခံစာကို အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ က်င္းပေနတဲ႔ ဘရာဇီး၊ ရုရွား၊ အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ ေတာင္အာဖရိက စီးပြားေရးတိုးတက္စ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ BRICS ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းမွာ ေဖာ္ျပခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေငြေၾကး ၀ယ္ယူႏိုင္မွႈစြမ္းရည္ (purchasing power parity-PPP) အရ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္မွာ အိႏၵိယရဲ႕ ဂ်ီဒီပီ ၀င္ေငြက ေဒၚလာ ၈၅.၉၇ ထရီလီယံ ထိ ရွိလာမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ အဲဒီႏွစ္ တရုတ္ရဲ႕ ဂ်ီဒီပီက ေဒၚလာ ၈၀.၀၂ ထရီလီယံ ရွိမယ္လို႔ အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကေတာ႔ ေဒၚလာ ၃၀.၀၇ ထရီလီယံနဲ႔ တတိယေနရာကို ညွဳိးငယ္စြာ ေရာက္ရွိသြားၿပီး၊ ဘရာဇီးနဲ႔ ရုရွား တို႔က ေဒၚလာ ၁၀ ထရီလီယံ စီ အသီးသီး ရွိလာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီႏွစ္အေစာပိုင္း IMF အဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ အစီရင္ခံစာ ကလည္း အိႏၵိယဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ အရွိန္အဟုန္ျမွင္႔ဖို႔ တိုးခ်ဲ႕ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ခဲ႔တယ္၊ အထူးသျဖင္႔ အရန္အေဆာက္္အအုံေတြအတြက္ ပံုေအာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၿပီး ထုတ္ကုန္ေတြ တိုးတက္လာမႈေၾကာင္႔ လမ္းေၾကာင္းသစ္ေပၚလာတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာက အင္ဒိုနီးရွား၊ ႏိုက္ဂ်ီးရီးယား၊ မကၠစီကုိနဲ႔ အီဂ်စ္ တို႔ရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ စီးပြားေရးေတြကလည္း ထိပ္ဆံုး စာရင္းထဲ တျဖည္းျဖည္း တက္လာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။
အေမရိကန္ စီးပြားေရးပညာရွင္ Willem Buiter က “ဆင္းရဲတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြဟာ တံခါးေတြ ဖြင႔္လာတယ္၊ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈအတြက္ လိုအပ္တဲ႔ အင္စတီက်ဴးရွင္း အရည္အေသြးေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈေတြကိုပါ တည္ေဆာက္လာၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏို္င္ငံေတြကို အမွီလိုက္လာႏိုင္တာ” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ယခု အစီရင္ခံစာမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ထုတ္ကုန္ တိုးတက္လာမႈေၾကာင္႔ ကုန္သြယ္မႈမွာ အေနာက္ႏို္င္ငံေတြ ဆံုးရႈံးရဖြယ္ ရွိေနတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေျမာက္အေမရိကနဲ႔ အေနာက္ဥေရာပတို႔ဟာ ကမၻာ႔ real GDP အခ်ဳိးအစားအရ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ၄၁ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိရာက ၂၀၅၀ မွာ ၁၈ ရာခိုင္ႏွႈန္းထိ ထိုးက်သြားမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။ အာရွ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ကမၻာ႔ real GDP အခ်ဳိးအစားက ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ၂၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိရာက၊ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္က်ရင္ ၄၉ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ တိုးလာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။
၂၀၅၀ ခုႏွစ္က်ရင္ အေနာက္ဥေရာပထက္ပိုၿပီး၊ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ အိႏၵိယနဲ႔ အျခား အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံတို႔ဟာ မီလ်ံနာ ဘီလ်ံနာေတြ စုဆံုရာရပ္၀န္း ျဖစ္လာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။
Ref: Maukkha
လူ႕တန္ဖိုး (Short Video)
Youtube က ျမန္မာဗီဒီယိုဖိုင္ေလး တစ္ခုပါ...။ ၇ မိနစ္နီးပါးရွိျပီး အဆံုးထိၾကည့္သင့္ပါတယ္...။
အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္ က ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ ႏွစ္ဝက္ စာေမးပြဲ မွာ တင္ရတဲ့ ၄ ကားထဲက တစ္ခုၿဖစ္တဲ ့ short movie ေလးပါ။ ခုေတာ ့အဲ့ဒီေက်ာင္းသားေလးလဲေက်ာင္းၿပီးသြားပါၿပီ။ ဒီကားေလးကိုရိုက္တုန္းက ဆပ္ၿပာခြက္ကင္မရာေလး ( Handycam ) ကို သူကိုတုိင္ ကိုင္ၿပီးရိုက္ခဲ ့တာပါ။
တည္းၿဖတ္တာကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ ့အတူတြဲလုပ္ခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္။
metacafe က ကားတို ေလးကိုအေၿခ ခံၿပီး ရိုက္ကူးထားတဲ ့သာမန္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ရာၿဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တခါတေလ အခက္အခဲေတြခ်ည္းပဲ အေၾကာင္းျပျပီး ေရသာခို အေခ်ာင္လိုက္ေနလို႔မရပါဘူး။ လူ႔ေဘာင္ပတ္၀န္းက်င္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ၾကရမယ္ ဆိုတာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္...။
မူရင္း Youtube Link
အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္ က ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ ႏွစ္ဝက္ စာေမးပြဲ မွာ တင္ရတဲ့ ၄ ကားထဲက တစ္ခုၿဖစ္တဲ ့ short movie ေလးပါ။ ခုေတာ ့အဲ့ဒီေက်ာင္းသားေလးလဲေက်ာင္းၿပီးသြားပါၿပီ။ ဒီကားေလးကိုရိုက္တုန္းက ဆပ္ၿပာခြက္ကင္မရာေလး ( Handycam ) ကို သူကိုတုိင္ ကိုင္ၿပီးရိုက္ခဲ ့တာပါ။
တည္းၿဖတ္တာကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ ့အတူတြဲလုပ္ခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္။
metacafe က ကားတို ေလးကိုအေၿခ ခံၿပီး ရိုက္ကူးထားတဲ ့သာမန္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ရာၿဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တခါတေလ အခက္အခဲေတြခ်ည္းပဲ အေၾကာင္းျပျပီး ေရသာခို အေခ်ာင္လိုက္ေနလို႔မရပါဘူး။ လူ႔ေဘာင္ပတ္၀န္းက်င္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ၾကရမယ္ ဆိုတာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္...။
မူရင္း Youtube Link
အာစီယံႏိုင္ငံေတြ ဘာေၾကာင္႔ လက္နက္ နင္းကန္ ၀ယ္ေနသလဲ
လူဦးေရ ငါးသန္းသာသာရွိတဲ႔ စကၤာပူကြ်န္းႏိုင္ငံေလးဟာ ဆိတ္ၿငိမ္မွႈ၊ သန္႔ရွင္းမွႈ၊ ဥပေဒလိုက္နာမွႈ၊ ပညာေရးေကာင္းမွႈ၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွႈ၊ ၀န္ေဆာင္မွႈ၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ သေဘၤာဆိပ္ကမ္း၊ ေဂါက္ကြင္း စတာေတြနဲ႔ အာရွရဲ႕ က်ားျခေသၤ႔ ျဖစ္တာမုိ႔ အျခားႏိုင္ငံေတြက ေလးစားအားက်ရစၿမဲပါ။ ဒါေပမဲ႔ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာေတာ႔ စကၤာပူကိစၥက ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေတြၾကား ဆူဆူညံညံ ေဆြးေႏြးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။
ျပႆနာက လက္နက္တင္သြင္းမႈပါ။ မၾကာခင္က ထုတ္ျပန္တဲ႔ Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) ရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ လက္နက္အမ်ားဆံုး ၀ယ္ယူတဲ႔ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေတြရဲ႕စာရင္းမွာ စကၤာပူ ပိစိေကြးက နံပါတ္ (၅) ခ်ိတ္ေနပါတယ္။ သူ႔ေရွ႕မွာ အ၀ယ္မ်ားဆံုး ေလးႏိုင္ငံက တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္နဲ႔ ေတာင္ကိုရီး ဟဲဗီးႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
စကၤာပူရဲ႕ လက္နက္အတြက္ အသံုးစရိတ္က ကမၻာ႔ႏို္င္ငံအားလံုး လက္နက္၀ယ္ယူမွႈ အသံုးစရိတ္ရဲ႕ ၄ ရာခိုင္ႏွႈန္း ရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္က ၉.၇ ဘီလီယံ ေဒၚလာ အထိရွိၿပီး အမ်ဳိးသားဘတ္ဂ်က္ရဲ႕ ၂၄ ရာခိုင္ႏႈန္း သံုးစြဲထားပါတယ္။ တိုင္းျပည္လူဦးေရနဲ႔ တြက္ရင္ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္က အေမရိကန္၊ အစၥေရး၊ ကူ၀ိတ္တို႔ထက္ သာလြန္ ေနပါတယ္။ စကၤာပူလို ၿငိမ္းခ်မ္းေအးေဆးတဲ႔ ႏိုင္ငံက အဲဒီကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ လက္နက္၀ယ္ေနတာ အံဩစရာေကာင္းပါတယ္။
စကၤာပူလိုပဲ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံအားလံုးနီးပါးဟာ စစ္ေရး တည္ေဆာက္မႈ အၿပိဳင္လုပ္ေနၾကၿပီး ကမၻာမွာ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္ အမ်ားဆံုးနဲ႔ အျမန္ဆံုး သံုးစြဲေနတဲ႔ ေဒသႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တိုင္းျပည္ေတြရဲ႕ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္က ၂၄.၅ ရာခိုင္ႏွႈန္းရွိၿပီး၊ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံအားလံုး အသံုးစရိတ္ရဲ႕ ၁၃. ၅ ရာခိုင္ႏွႈန္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီႏွႈန္းဟာ ပုံမွန္တက္ေနၿပီး ၂၀၁၆ ႏွစ္က်ရင္ အသံုးစရိတ္ ၄၀ ဘီလီယံထိ ရွိမယ္လို႔ SIPRI အဖြဲ႔က ခန္႔မွန္းပါတယ္။
၂၀၀၅ နဲ႔ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ၾကား မေလးရွားရဲ႕ လက္နက္၀ယ္ယူမႈက ယခင္ ငါးႏွစ္ကထက္ ရွစ္ဆ ခုန္တက္သြားပါတယ္။ အဲဒီ ငါးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အင္ဒိုနီးရွားရဲ႕ လက္နက္အသံုးစရိတ္ကလည္း ၈၄ ရာခိုင္ႏွႈန္း ႀကီးထြားလာပါတယ္။
လန္ဒန္အေျခစိုက္ think-tank အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ျဖစ္တဲ႔ Internatioanl Institute for Strategic Studies ရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ေခတ္သစ္သမိုင္းမွာ အာရွရဲ႕ စစ္ေရးအသံုးစရိတ္ဟာ ဥေရာပကို ေက်ာ္လြန္သြားၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ တရုတ္ဟာ ငါးႏွစ္တုိင္းမွာ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္ ႏွစ္ဆခုန္တက္ေနသလို၊ အိႏၵိယကလည္း ဒီႏွစ္မွာ စစ္လက္နက္အတြက္ ေဒၚလာ ၄၀ ဘီလီယံ ထိ အကုန္ခံခဲ႔ပါတယ္။
မၾကာခင္ကအထိေတာ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြက သူတို႔ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္ ျမွင္႔တင္သံုးစြဲရတာဟာ ျပည္တြင္း ေသာင္းက်န္းသူေတြေၾကာင္႔လို႔ အေၾကာင္းျပပါတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအတြင္း အာစီယံႏိုင္ငံေတြ အခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡ ႀကီးႀကီး မရွိခဲ႔ပါဘူး။ စကၤာပူက ေျမာက္ဘက္က မေလးရွားနဲ႔ ေတာင္ဘက္က အင္ဒိုနီးရွားကို အၿမဲစိုးရိမ္တတ္ပါတယ္။ ထိုင္းနဲ႔ ကေမၻာဒီးယား နယ္စပ္မွာေတာ႔ ဘုရားေက်ာင္းလုရင္း ပစ္တာခတ္တာေလာက္ပဲ ရွိခဲ႔ပါတယ္။
တစ္ခုျဖစ္ႏိုင္တာက အာရွႏိုင္ငံေတြဟာ စီးပြားေရးတိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် သူတုိ႔ရဲ႕ သိမ္ငယ္စိတ္ကို လက္နက္ေတြ ၀ယ္ယူၿပီး အားတင္းခ်င္ဟန္ပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ တိုက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ေရယာဥ္ေတြက ဒိတ္ေအာက္ေနတာေတြမို႔ စီးပြားေရးေကာင္းၿပီး ေငြယားေလး ရွိလာတာေၾကာင္႔ အသစ္လဲပစ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ၁၉၉၇-၉၈ ခုႏွစ္ အာရွစီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းကာလမွာပဲ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္ ေလ်ာ႔က်ခဲ႔ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္း စီးပြားေရး ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ပံုမွန္တိုးတက္လာတာနဲ႔ ေခတ္မွီလက္နက္ေတြ အၿပိဳင္ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။
အာစီယံေဒသ အႀကီးဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားကို ၾကည့္ပါ။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ဆူနာမီေၾကာင္႔ ကမ္းေျခေတြနဲ႔ ကြ်န္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္စီးခဲ႔ၿပီး၊ စစ္တပ္ရဲ႕ အားနည္းညံ့ဖ်င္းမွႈေတြေၾကာင္႔ သိကၡာက်စရာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အေမရိကန္တပ္ေတြနဲ႔ ဩစေၾတးလ်တပ္ေတြက ဆူနာမီဒဏ္္ အဆိုးဆံုးခံရတဲ႔ အာေခ်းျပည္နယ္က ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကုို ကယ္တင္ဖို႔ စစ္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ စစ္သေဘၤာေတြ အကူညီေပးခဲ႔ရပါတယ္။ လက္ရွိ သမၼတ ဆူတီလို ဘမ္ဘန္ ယုဒ္ဟိုယိုႏို က အဲဒီျဖစ္ရပ္ကို အရွက္ရစရာအျဖစ္ ျမင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သမၼတ ယုဒ္ဟိုယိုႏုိက အခု စစ္တပ္ ေခတ္မွီေရးကို ဦးစားေပး တည္ေဆာက္လာပါတယ္။ လူဦးေရ သန္း ၂၄၀ ရွိတဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားဟာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ကာကြယ္ေရး အသုံးစရိတ္ ၂.၆ ဘီလီယံ ေဒၚလာ သံုးစြဲရာကေန ဒီႏွစ္ ၈ ဘီီလီယံ ေဒၚလာ အထိ သံုးစြဲလာပါတယ္။ အေမရိကန္၊ ရုရွား၊ ဂ်ာမန္လုပ္ စစ္ေလယာဥ္ေတြ၊ F-16 ဖိုက္တာဂ်က္ေတြ၊ ေရငုတ္ သေဘၤာေတြ မခ်ိမဆန္႔ ၀ယ္ယူပါတယ္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြ ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ျမင္႔မားရတဲ႔အေၾကာင္းတစ္ခုက ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕ ရွႈပ္ရွႈပ္ရွက္ရွက္ ၀င္ေရာက္ပတ္သက္မႈေၾကာင္႔ပဲလို႔ စကၤာပူအမ်ဳိးသားတကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡ Terence Lee က ေျပာပါတယ္။ အရပ္ဖက္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက စစ္တပ္ကို ေခ်ာ႔ဖို႔၊ စစ္တပ္ရဲ႕ ေထာက္ခံမွႈရရွိဖို႔ ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ကို လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ သံုးခြင္႔ေပးရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဥပမာကေတာ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ပါပဲ။
စကၤာပူကေတာ႔ အဲဒီပံုစံနဲ႔ ျခားနားပါတယ္။ အာစီယံေဒသမွာ အဆင္႔ျမင္႔ နည္းပညာသံုး လက္နက္စက္ရံု ကိုယ္ပိုင္ရွိတာ စကၤာပူ တစ္ႏိုင္ငံပဲ ရွိပါတယ္။ စကၤာပူက အျခားဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြကို လက္နက္ေရာင္းခ်စားေနတာ ၾကာလွပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ မၾကာခင္က အေနာက္ႏိုင္ငံစစ္တပ္ေတြကေတာင္ စကၤာပူထုတ္ေတြကို ေအာ္ဒါမွာယူ လာပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အဆင္႔ျမင္႔ဆံုး စကၤာပူ ST Engineering လက္နက္ကုမၸဏီက ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္ကို အာဖဂန္နစၥတန္မွာ အသံုးျပဳဖို႔ သံခ်ပ္ကာကား အစီး ၁၀၀ ေရာင္းခ်ေပးခဲ႔ပါတယ္။
ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ျမွင္႔ၾကတဲ႔ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ကေတာ႔ ပထ၀ီမဟာဗ်ဴဟာအေရး စိုးရိမ္မွႈပါ။ စကၤာပူအတြက္ မာလကာ ေရလက္ၾကားဟာ အသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း တရုတ္ရဲ႕ ပင္လယ္ျပာစိုးမုိးေရး စီမံကိန္းက စကၤာပူအပါအ၀င္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္မွာ နယ္ေျမအျငင္းပြားေနတဲ႔ ႏို္င္ငံတိုင္းအတြက္ စိုးရိမ္စရာျဖစ္ေစခ႔ဲပါတယ္။
တရုတ္ရဲ႕ နယ္ေျမရန္စမႈေၾကာင္႔ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္ ခုန္တက္သြားရပါတယ္။ ဗီယက္နက္ဟာ ရုရွားထံက အဆင္႔ျမင္႔ ေရငုတ္သေဘၤာ အမ်ားအျပား ၀ယ္ယူခဲ႔ပါတယ္။ တရုတ္ေၾကာင္႔ပဲ ဖိလစ္ပိုင္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္လည္း မႏွစ္က ႏွစ္ဆတိုးၿပီး ၂.၄ ဘီလီယံေဒၚလာထိ ရွိခဲ႔ပါတယ္။
Ref: Maukkha
Ref: Maukkha
သာကီ၀င္သက်မင္းမ်ိဳးမ်ား ဘာေၾကာင့္ ေမာင္ႏွမခ်င္း လက္ထပ္ၾကသလဲ
အရွင္ဆန္နီေနမင္း ဆိုက္ထဲကပါ...။ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ဒီအေၾကာင္းကို သိခ်င္ေနၾကသူမ်ားအတြက္ပါ။
အေမး။ ။ နႏၵမင္းသားနဲ႔ ဇနပဒကလ်ာဏီတို႔ဟာ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီကဖြားတဲ့ ဖေအတူ မေအတူ ေမာင္ႏွမရင္းလို႔ ဖတ္ရပါတယ္။ အိႏၵိယမွာ ၀မ္းကြဲမ်ား ဖတူမိကြဲမ်ား ေရွးကေပးစားတတ္ေပမယ့္ မိခင္တူရင္ ေရွာင္ၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ညီေတာ္နဲ႔ ႏွမေတာ္မွာ မိတူဖတူခ်င္း ဘာျပဳလုိ႔ လက္ထပ္ေပးရတာလဲဘုရား။
အေျဖ။ ။ နႏၵမင္းသားနဲ႔ ဇနပဒကလ်ာဏီတို႔ဟာ ေမာင္ႏွမအရင္းအခ်ာႀကီးျဖစ္ၾကတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႔ လက္ထပ္ေပးရလဲဆိုရင္ သူတို႔ဟာ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးမ်ားျဖစ္တဲ့ အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳးိမ်ားဟာ အခ်င္းခ်င္းယူၾကတဲ့စနစ္ကို ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ရွင္းလင္းပါဦးမယ္။ သက်သာကီ၀င္ ျဖစ္လာပုံအေၾကာင္းကုိ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ တစ္ခုေသာဘ၀မွာ ခ်မ္းသာတဲ့ ပုဏၰားမ်ဳိးမွဆင္းသက္လာၿပီး နာမည္က ကပိလျဖစ္ပါတယ္။ သူေဌးအျဖစ္ကို စြန္႔လြတ္၍ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္နံပါး ကၽြန္းသစ္ေတာႀကီးအတြင္း ေရကန္တစ္ခုအနီးတြင္ သစ္ရြက္မိုးေက်ာင္းေဆာက္ကာ ရေသ့ျပဳၿပီး ေနပါတယ္။
တစ္ေန႔တြင္ ဥကၠာမုခအမွဴးရွိတဲ့ မင္းသားတို႔ဟာ ၿမိဳ႕ရြာတည္ေထာင္လိုၾကတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ေနရာကို လွည့္လည္ရွာေဖြၾကရာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ကပိလရေသ့ရဲ႕ ေက်ာင္းသခၤမ္းသုိ႔ ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီမွာ ရေသ့ကေမးတဲ့အတြက္ မင္းသားမ်ားက ၿမိဳ႕တည္ေထာင္ရန္ ၿမိဳ႕ေနရာကို ရွာေနၾကပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။ အေလာင္းေတာ္ကပိလရေသ့ကလည္း မင္းသားတို႔အေပၚသနား လွတာေၾကာင့္ “အသင္မင္းသားတို႔ ငါ့ရဲ႕ ေက်ာင္းသခၤမ္းေနရာမွာ ၿမိဳ႕တည္ၾကမယ္ဆိုပါရင္ ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းအျပင္တြင္ အျမတ္ဆံုး ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဤၿမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္တဲ့ ေယာက္်ားတို႔တြင္ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ေသာ ေယာက္်ားဟာ တစ္ျခား၌ ေမြးဖြားေသာ ေယာက်္ားအရာအေထာင္တို႔ကို လႊမ္းမိုးပါလိမ့္မယ္”စသျဖင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ရေသ့က ေျပာေသာအခါ မင္းသားမ်ားက “အရွင္ရေသ့ ဒီေနရာဟာ အရွင္ရေသ့ အသံုးျပဳေနဆဲေနရာျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား”လို႔ ေလွ်ာက္ေသာအခါ ကပိလရေသ့က “မင္းသားတို႔ ဒီေနရာဟာ ငါအသံုးျပဳေနဆဲျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး အေတြးမမ်ားၾကပါနဲ႔၊ ငါအတြက္က အစြန္အဖ်ား ေနရာတစ္ခုမွာ ေက်ာင္းသခၤမ္းေဆာက္လုပ္ေပးၾကပါ၊ ငါညြန္ျပတဲ့ေနရာသာ မင္းသားတို႔ ၿမိဳ႕တည္ဖို႔လုပ္ၾကေတာ့ ၿမိဳ႕နာမည္ကိုလည္း ကပိလ၀တၱဳၿမိဳ႕လို႔ အမည္ေပးၾကပါ”လို႔ ကပိလရေသ့ကေျပာပါတယ္။
ဥကၠမုခမင္းသားအမွဴးရွိမင္းသားေလးေယာက္တို႔ဟာ မွဴးမတ္ေသနာပတိမ်ားစြာတို႔ႏွင့္ အတူ ကပိလ၀တၳဳအမည္ျဖင့္ ရေသ့ညြန္ျပေသာေနရာတြင္ ၿမိဳ႕တည္ကာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ မင္းသားတို႔လည္း အသက္ႀကီးလို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳသင့္တဲ့ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ မွဴးမတ္အေပါင္းက “မင္းသားမ်ားႏွင့္မင္းသမီးမ်ားလည္း အရြယ္ေရာက္ကုန္ၿပီ၊ အကယ္၍ ဥကၠာကမင္းႀကီး အနီးမွာရွိမယ္ဆိုရင္ မင္းသားမင္းသမီးတို႔အား ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးမည္မွာ အမွန္ျဖစ္တယ္၊ ယခုေတာ့ ငါတုိ႔တာ၀န္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ”ဟု ေတြးၿပီး မင္းသားတို႔အား ထိုအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။ မင္းသားမ်ားက “အမတ္တို႔ ဒီအရပ္မွာ ငါတို႔ႏွင့္အမ်ဳိးႏြယ္တူတဲ့ မင္းသမီးမ်ား မရွိဘူး၊ ႏွမေတာ္မ်ားႏွင့္အမ်ဳိးႏြယ္တူတဲ့ မင္းသားမ်ားလည္း မရွိၾက၊ အမ်ဳိးႏြယ္ဇတ္မတူတာခ်င္း အိမ္ေထာင္ဖက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔မွာ ဖြားျမင္လာတဲ့ သားသမီးမ်ားဟာ အမ်ဳိးဇာတ္ပ်က္ၿပီး မသန္႔ရွင္းျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။ တျခားအမ်ဳိးဇာတ္ေတြလည္း ၀င္ေရာကုန္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မႀကီးပိယကို အမိအရာတင္ေျမွာက္ၿပီး၊ က်န္တဲ့ ငါတို႔ ေမာင္ေလးေယာက္ႏွင့္ ႏွမေလးေယာက္တို႔ အမ်ဳိးအႏြယ္ဇာတ္ပ်က္ျပားမႈမွ ကာကြယ္ရန္ ငါတို႔ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း အိမ္ေထာင္ဖက္ၾကကုန္စုိ႔”လို႔ တိုင္ပင္ကာ အခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ကာ ကပိလ၀တၳဳၿမိဳ႕မွာပဲ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ထိုသုိ႔ေနထိုင္လာရာက မင္းသားမင္းသမီးအစံုအစံုတို႔မွာ ဖြားျမင္တဲ့ သားသမီးတို႔ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အျခားအမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ မေရာယွက္ဘဲ အခ်င္းခ်င္း အိမ္ေထာဖက္ၾကကာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေနတာကို ခမည္းေတာ္ႀကီး ဥကၠာကမင္းႀကီးၾကားေတာ္မူေသာအခါ ပရမာ သက်ာ ၀တ ေဘာ ကုမာေရာ-အို အေမာင္တို႔ ငါ့သားေတာ္သမီးေတာ္ေတြဟာ လြန္ကဲျမင့္ျမတ္ကာ စြမ္းႏိုင္ၾကပါေပစြတကားလို႔ ဥကၠာကမင္းႀကီးက ခ်ီးက်ဳးးစကား ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ထိုခ်ီးက်ဴးစကား၌ သက်-စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္းဆိုတဲ့အနက္ကို အစြဲျပဳ၍ ဥကၠာမုခစတဲ့ မင္းသားမင္းသမီး မ်ဳိးႏြယ္စုတို႔ကို သက်-သာကီယ-သာကီ၀င္-သာကီမ်ဳိး-သာကီႏြယ္လို႔ ေခၚတြင္မွတ္သား ထင္ရွားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ သာကီ၀င္မင္းအမ်ဳိးသည္ ယခုမွာ အခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ခဲ့သည္မဟုတ္ ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက အခ်င္းခ်င္းလက္ထပ္ခဲ့ၾကပါတယ္ဆိုတာကို ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္။
အသစ္ေတြ႕ရွိရေသာ တြဲမစားသင့္တဲ့ အစားအစာ ၂ မ်ိဳး
ဒီပို႔စ္ေလးက Facebook မွာ Share ထားလို႔ အားလံုးလဲပိုျပီး သိရေအာင္ ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။ ေသခ်ာေတာ့မသိေပမယ့္ ဆင္ျခင္လို႔ရတာေပါ့ဗ်ာ။
ထိုင္၀မ္ႏုိင္ငံမွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးဟာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူမရဲ့ နား၊ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္နဲ႔ မ်က္လံုး ေတြကေန ေသြးေတြထြက္ၿပီး ရုတ္တရက္ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ လူသတ္မွဳလို ့ထင္တဲ့အတြက္ ရဲေတြက အၿပင္းအထန္ စစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ သူမရဲ့ ႐ုပ္အေလာင္းကို ခြဲစိတ္ၿပီး စစ္ေဆးတဲ့အခါ Arsenic (အာဆင္းနစ္လို ့ေခၚတဲ့ စိန္ျဖဴ) အဆိပ္သင့္လို ့ ေသဆံုးရေၾကာင္း အေၿဖထြက္ လာပါတယ္။ အဲဒီ အာဆင္းနစ္ အဆိပ္ ဟာ ဘယ္က လာပါသလဲ ။ ေဆးတကၠသိုလ္ တစ္ခု ရဲ့ ပါေမာကၡဆရာ၀န္ၾကီးတစ္ဦး ကိုလည္း ဒီျပႆနာ ကိုအေၿဖရွာဖို ့ ဖိတ္ေခၚခဲ့ ပါတယ္။ ပါေမာကၡၾကီးဟာ ေသသူရဲ့ အစာအိမ္ထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြအားလံုးနဲ ့မေသဆံုးခင္ကခံစားခဲ့ရတဲ့ ေရာဂါလကၡဏာေတြကို ျမင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့သူေတြကို ေသခ်ာေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဒီ လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို ေၿဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
" ေသသူဟာ အသတ္ခံရတာ မဟုတ္သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသခဲ့တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ မေတာ္တဆ အစာထဲကအာဆင္းနစ္စိန္ျဖဴအဆိပ္သင့့္ခဲ့ရတာပါ၊ " လို ့ပါေမာကၡၾကီး ကေၿပာခဲ့ပါတယ္။ လူေတြက နားမလည္နိုင္ဘဲ အစာထဲမွာ အာဆင္းနစ္က ဘယ္ကဘယ္လို ပါလာသလဲ ဆိုျပီး ပေဟဠိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
"Arsenic အဆိပ္ဟာ ေသသူရဲ့ အစာအိမ္ထဲမွာ အစာေတြေျခဖ်က္ရာကေန ထြက္လာတာပါ။ ေသသူဟာ ဗီတာမင္စီ (vitamin C) ကို ေန႔တိုင္း မွီ၀ဲခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္ ၊ ဗီတာမင္စီဟာလည္း သူ ့အလိုလိုဆို ၿပႆနာ မရွိပါဘူး ၊ သူမဟာ ညစာစားခ်ိန္မွာ ပုဇြန္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စားသံုးခဲ့ပါတယ္၊ ပုဇြန္စားတာကလည္း ၿပႆနာမဟုတ္ေသးပါဘူး သူမနဲ ့အတူတူ ညစာမွာပုဇြန္စားတဲ့သူေတြလည္း ဘာမွမၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ ပုဇြန္စားရင္းနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဗီတာမင္စီပါ၀င္တဲ့ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခုခုကို ေသာက္ခဲ့ပါတယ္ အဲဒီအခ်က္ဟာ ၿပႆနာပါပဲ" လို ့ ပါေမာကၡၾကီးက ရွင္းၿပခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ခ်ီကာဂို တကၠသိုလ္ရဲ့ သုေတသီေတြဟာ ပုဇြန္ကဲ့သို ့ ပါးလႊာႏူးညံ့တဲ့ အခြံေတြပါတဲ့ သတၱ၀ါေတြရဲ့အခြံမွာ သိပ္သည္းဆၿမင့္မားတဲ့ ပိုတက္ဆီယမ္ အာဆင္းနစ္ ၿဒပ္ေပါင္း ငါးမ်ဳိး ပါ၀င္တာကို လြန္ခဲ ့တဲ ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ေလ့လာ ေတြ ့ရွိခဲ့ ၾကပါတယ္။
ဒီအစားအေသာက္ေတြဟာ ဒီအတိုင္း သူ ့ခ်ည္းပဲေတာ့ အဆိပ္အာနိသင္မၿဖစ္ေစပါဘူး။ အာဆင္းနစ္ဟာ ျပဒါး၊ခဲစတဲ ့ သိပ္သည္းေသာသတၱဳမ်ား(heavy metals)လို ့ေခၚတဲ ့ လူ ့ခႏၡာကိုယ္ထဲမွာ မ်ားမ်ားမရွိသင့္တဲ ့အဆိပ္သင့္သတၱဳေတြထဲမွာပါပါတယ္။ သူဟာ ဗီတာမင္စီနဲ ့ ေပါင္းစပ္မိသြားရင္ေတာ့ ဓါတ္ျပဳမႈေတြၿဖစ္လာၿပီး မူလက အဆိပ္အေတာက္မရွိတဲ့ အာဆင္းနစ္ေအာက္ဆိုဒ္(arsenic oxide, As2O5)ကေန အဆိပ္ျပင္းလွတဲ ့ အာဆင္းနစ္ထရိုင္ေအာက္ဆိုဒ္( arsenic trioxide, As2O3)အၿဖစ္ေၿပာင္းလဲသြားပါတယ္။
ဒါက အားလံုးသိၾကတဲ ့ပရေဆးဆိုင္ေတြမွာေရာင္းတတ္ၾကတဲ ့စိန္ျဖဴပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ခဏခဏၾကားေနၾကရတဲ ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသခ်င္ရင္ သံပုရာရည္္နဲ ့ေသာက္တဲ့ စိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ သံပုရာရည္ထဲက ဗိုက္တာမင္စီနဲ ့ အာဆင္းနစ္နဲ ့ေပါင္းသြားျပီး အဆိပ္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။
အာဆင္းနစ္အဆိပ္္ရဲ့ အာနိသင္ကေတာ့ လူရဲ့ ခႏၶာကုိယ္မွာ အေရးအပါဆံုး အစိတ္အပိုင္းေတြၿဖစ္တဲ့ ႏွုလံုး ၊ အသည္း ၊ ေက်ာက္ကပ္ ၊ အူသိမ္ နဲ ့ အာရုံေၾကာ ေတြရဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို ေပါက္ထြက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ မလႈပ္ရွားႏုိင္ၿခင္းပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဆင္းနစ္အဆိပ္ေၾကာင့္ ေသတဲ့လူေတြဟာ နား၊ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္နဲဲ ့ မ်က္လံုး ေတြကေန ေသြးထြက္တဲ့ လကၡဏာေတြၿဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအျပင္ အသက္ရွဴရာကေန စြမ္းအင္ထုတ္တဲ ့လမ္းေၾကာင္းကိုလဲ ပိတ္လိုက္တဲ ့အတြက္ စြမ္းအင္မရေတာ့ဘဲ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာျခင္းေတြျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပုဇြန္ ၊ အခြံပါတဲ ့ေရသတၱ၀ါေတြကို ဗီတာမင္စီ ပါတဲ ့အစားအစာမ်ား (ဥပမာလိေမၼာ္သီး၊သံပုရာသီး၊ဇီးျဖဴသီးစသည္)၊ ဗီတာမင္စီေဆးျပားမ်ား (ဥပမာ စီဗစ္) တို ့နဲ႔ ပူးတြဲ မစားၾကဖို ့သတိေပးထားပါတယ္။ ဒီအစားအစာေတြကို မၾကိဳက္လို ့မစားေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ တုပ္ေကြးအေအးမိတာကို ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ ့ စီဗစ္ေသာက္ေနက်လူမ်ားလဲ အထူးသတိထားၾကရန္လိုပါတယ္။
နီးစပ္ရာလူေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေျပာေပးၾကပါဦးခင္ဗ်ာ...။
ျမန္မာစကားနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေမရိကန္သား (ကိုသာႏိုး)
Youtube မွာ ဟိုေန႔က တင္ထားတာေလးပါ။ George Washington University ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္သားတစ္ဦးက သူ႔မိဘႏွစ္ပါးဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြျဖစ္ျပီး သူဘယ္လိုျမန္မာစကားကို ေလ့လာျဖစ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာနဲ႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဗုဒၶဘာသာဟာ သူ႔ဘ၀ကို ဘယ္လိုလႊမ္းမိုးႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေျပာျပထားတာေလးပါ...။
မူရင္း Youtube link
မူရင္း Youtube link
ကံသံုးပါးနဲ႔ပတ္သတ္၍
အရွင္ဆန္နီေနမင္း အေမးအေျဖမ်ား ထဲက သိသင့္တာေလးကို ျပန္ျပီးေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္...။
ေမး။ ။ ကံသုံးပါးထဲတြင္ မေနာကံသည္ အျပစ္အႀကီးဆုံးဟု ျမတ္စြာဘုရားမွ ေဟာၾကားထားသည္ကုိ မရွင္းလင္းပါသျဖင့္ ဂရုဏာေရွ႕ထား၍ ေျဖၾကားေပးေစလုိပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္၏ သာမာန္အျမင္မွာ ကာယကံသည္ မေနာကံထက္ အျပစ္ႀကီးသည္ဟု ျမင္မိလုိ႔ပါဘုရား။ စိတ္ျဖင့္ ျပစ္မွားျခင္းသည္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ (ကာယကံေျမာက္) ျပစ္မွားသည္ေလာက္ အျပစ္မႀကီးဟု ယူဆမိေသာေၾကာင့္ပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ ေမးထားတာကုိ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲေျပာရမွ ရွင္းမွာမုိ႔ (၂)မ်ိဳးခြဲ ေျဖေပး ပါမယ္။ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသီလဆုိင္ရာတြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ ၀ိနည္းသီလမွာ စိတ္ဆုိတဲ့မေနာကံနဲ႔ က်ဳးလြန္မိရင္ အျပစ္မရွိသလုိ လူတုိ႔ေစာင့္ထိန္းေနတဲ့ သီလမ်ားတြင္လည္း စိတ္နဲ႔က်ဳးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ သီလမပ်က္၊ သီလမက်ိဳးပါ။ တကယ္လုိ႔သာ မေနာကံေၾကာင့္ သီလပ်က္မယ္ဆုိ ရဟန္းသံဃာမ်ားမွာလည္း မေနာကံျပစ္မွားျခင္းေတြ ရွိေနမွာမုိ႔ သီလပ်က္သူေတြ မ်ားေနႏုိင္သလုိ လူေတြမွာလည္း သီလလံုၿခံဳတဲ့လူ နည္းေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းသံဃာမ်ားဆုိင္ရာ ၀ိနည္းစည္းကမ္းမွာ မေနာဒြါေရ အနာပတၱိ-မေနာကံေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ လူေတြသီလေစာင့္ထိန္းတဲ့အခါမွာလည္း စိတ္နဲ႔ထမင္းစားျခင္း၊ အရက္ေသာက္ျခင္းမ်ားအတြက္ သီလမပ်က္ပါ။
ရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသီလတြင္ မေနာကံေၾကာင့္ အျပစ္မျဖစ္ဘဲ၊ က်င့္သံုးျခင္းသီလတြင္ မေနာကံပါမွ အျပစ္ရွိတာေၾကာင့္ မေနာကံဟာ က်င့္သံုးျခင္းသီလအတြက္ဆုိ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ-လမ္းသြားရင္း သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ေကာင္ကုိ တက္နင္းမိလုိ႔ ေသသြားတဲ့အခါ စိတ္မပါတဲ့အတြက္ အျပစ္မရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူတစ္ပါးမေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေအာင္ က်ဳးလြန္မႈလုပ္ေတာ့မဲ့အရာမ်ားတြင္ စိတ္ကေနစတင္ႀကံစည္ရတဲ့ အတြက္ မေနာကံဟာ အဓိကပထမက်ဳးလြန္ျခင္းျဖစ္လုိ႔ အျပစ္ႀကီးဆံုးေနရာကုိ ေရာက္သြားရပါတယ္။
ဓာတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္တာဟာ လွ်ပ္စစ္မီးလာေနလုိ႔ ဓာတ္လုိက္ျခင္းဆုိတာ ျဖစ္ေနတာပါ။ တကယ္လုိ႔ မီးခလုတ္ဆုိတဲ့ မိန္းကသာ လွ်ပ္စစ္မီးပိတ္ထားမယ္ဆုိရင္ ဓာတ္မလုိက္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိပါပဲ ကုိယ္က်င့္တရားပ်က္စီးတဲ့ သူခုိး၊ ဓါးျမ၊ မုဒိန္းေကာင္၊ အရက္သမားစတာေတြျဖစ္ရတာဟာလည္း စိတ္ဆုိတဲ့မေနာကံက အရင္ႀကံစည္မႈမွားခဲ့လုိ႔ရယ္၊ အဲဒီစိတ္ကုိ မတားဆီး မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္လုိ႔ရယ္။ ဘယ္လုိထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိဉာဏ္ပညာ ဗဟုသုတေခါင္းပါးမႈေတြရယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ။ အဲဒီေတာ့ အကုသုိလ္အျပစ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီဆုိရင္ စိတ္ပါမွ အျပစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ဟာ အဓိကက်ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မွတ္ထားရမွာကေတာ့ မေနာကံဟာ ႀကံစည္ျခင္း၊ အယူမွားျခင္းတစ္ခုသာရွိတဲ့ မိစၦာဒိ႒ိအယူမွားျခင္းမွာေတာ့ မေနာကံဟာ အျပစ္အႀကီးဆံုးဆုိတာရယ္၊ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းတြင္ မေနာကံေၾကာင့္ သီလမပ်က္ဘူးဆုိတာရယ္။ ကုိယ္က်င့္တရားက်ဳးလြန္းျခင္းျဖစ္တဲ့ သူတစ္ပါးပစၥည္းခုိးျခင္းစတာေတြမွာ မေနာကံက အရင္ႀကံစည္မိတာေၾကာင့္ အေရးႀကီးဆံုး ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ လုိတယ္ဆုိတာရယ္၊ ကံသံုးပါးလံုး က်ဳးလြန္မႈျဖစ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကာယကံဟာ အျပစ္ႀကီးျဖစ္သြားတယ္ဆုိတာရယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဥပမာ-မိဘသတ္ျခင္းစတဲ့ ပဥၥာနႏၱရိယကံမ်ိဳးမွာ မေနာကံနဲ႔မကဘဲ ကာယကံနဲ႔ပါလုပ္မိမယ္ဆုိရင္ မေနာကံထက္ ကာယကံက ပုိအျပစ္ႀကီးသြားတယ္ဆုိတာေတြကုိ မွတ္ထားဖုိ႔ပါပဲ။
ေမး။ ။ ကံသုံးပါးထဲတြင္ မေနာကံသည္ အျပစ္အႀကီးဆုံးဟု ျမတ္စြာဘုရားမွ ေဟာၾကားထားသည္ကုိ မရွင္းလင္းပါသျဖင့္ ဂရုဏာေရွ႕ထား၍ ေျဖၾကားေပးေစလုိပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္၏ သာမာန္အျမင္မွာ ကာယကံသည္ မေနာကံထက္ အျပစ္ႀကီးသည္ဟု ျမင္မိလုိ႔ပါဘုရား။ စိတ္ျဖင့္ ျပစ္မွားျခင္းသည္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ (ကာယကံေျမာက္) ျပစ္မွားသည္ေလာက္ အျပစ္မႀကီးဟု ယူဆမိေသာေၾကာင့္ပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ ေမးထားတာကုိ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲေျပာရမွ ရွင္းမွာမုိ႔ (၂)မ်ိဳးခြဲ ေျဖေပး ပါမယ္။ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသီလဆုိင္ရာတြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ ၀ိနည္းသီလမွာ စိတ္ဆုိတဲ့မေနာကံနဲ႔ က်ဳးလြန္မိရင္ အျပစ္မရွိသလုိ လူတုိ႔ေစာင့္ထိန္းေနတဲ့ သီလမ်ားတြင္လည္း စိတ္နဲ႔က်ဳးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ သီလမပ်က္၊ သီလမက်ိဳးပါ။ တကယ္လုိ႔သာ မေနာကံေၾကာင့္ သီလပ်က္မယ္ဆုိ ရဟန္းသံဃာမ်ားမွာလည္း မေနာကံျပစ္မွားျခင္းေတြ ရွိေနမွာမုိ႔ သီလပ်က္သူေတြ မ်ားေနႏုိင္သလုိ လူေတြမွာလည္း သီလလံုၿခံဳတဲ့လူ နည္းေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းသံဃာမ်ားဆုိင္ရာ ၀ိနည္းစည္းကမ္းမွာ မေနာဒြါေရ အနာပတၱိ-မေနာကံေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ လူေတြသီလေစာင့္ထိန္းတဲ့အခါမွာလည္း စိတ္နဲ႔ထမင္းစားျခင္း၊ အရက္ေသာက္ျခင္းမ်ားအတြက္ သီလမပ်က္ပါ။
ရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသီလတြင္ မေနာကံေၾကာင့္ အျပစ္မျဖစ္ဘဲ၊ က်င့္သံုးျခင္းသီလတြင္ မေနာကံပါမွ အျပစ္ရွိတာေၾကာင့္ မေနာကံဟာ က်င့္သံုးျခင္းသီလအတြက္ဆုိ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ-လမ္းသြားရင္း သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ေကာင္ကုိ တက္နင္းမိလုိ႔ ေသသြားတဲ့အခါ စိတ္မပါတဲ့အတြက္ အျပစ္မရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူတစ္ပါးမေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေအာင္ က်ဳးလြန္မႈလုပ္ေတာ့မဲ့အရာမ်ားတြင္ စိတ္ကေနစတင္ႀကံစည္ရတဲ့ အတြက္ မေနာကံဟာ အဓိကပထမက်ဳးလြန္ျခင္းျဖစ္လုိ႔ အျပစ္ႀကီးဆံုးေနရာကုိ ေရာက္သြားရပါတယ္။
ဓာတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္တာဟာ လွ်ပ္စစ္မီးလာေနလုိ႔ ဓာတ္လုိက္ျခင္းဆုိတာ ျဖစ္ေနတာပါ။ တကယ္လုိ႔ မီးခလုတ္ဆုိတဲ့ မိန္းကသာ လွ်ပ္စစ္မီးပိတ္ထားမယ္ဆုိရင္ ဓာတ္မလုိက္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိပါပဲ ကုိယ္က်င့္တရားပ်က္စီးတဲ့ သူခုိး၊ ဓါးျမ၊ မုဒိန္းေကာင္၊ အရက္သမားစတာေတြျဖစ္ရတာဟာလည္း စိတ္ဆုိတဲ့မေနာကံက အရင္ႀကံစည္မႈမွားခဲ့လုိ႔ရယ္၊ အဲဒီစိတ္ကုိ မတားဆီး မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္လုိ႔ရယ္။ ဘယ္လုိထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အသိဉာဏ္ပညာ ဗဟုသုတေခါင္းပါးမႈေတြရယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ။ အဲဒီေတာ့ အကုသုိလ္အျပစ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီဆုိရင္ စိတ္ပါမွ အျပစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ဟာ အဓိကက်ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မွတ္ထားရမွာကေတာ့ မေနာကံဟာ ႀကံစည္ျခင္း၊ အယူမွားျခင္းတစ္ခုသာရွိတဲ့ မိစၦာဒိ႒ိအယူမွားျခင္းမွာေတာ့ မေနာကံဟာ အျပစ္အႀကီးဆံုးဆုိတာရယ္၊ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းတြင္ မေနာကံေၾကာင့္ သီလမပ်က္ဘူးဆုိတာရယ္။ ကုိယ္က်င့္တရားက်ဳးလြန္းျခင္းျဖစ္တဲ့ သူတစ္ပါးပစၥည္းခုိးျခင္းစတာေတြမွာ မေနာကံက အရင္ႀကံစည္မိတာေၾကာင့္ အေရးႀကီးဆံုး ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ လုိတယ္ဆုိတာရယ္၊ ကံသံုးပါးလံုး က်ဳးလြန္မႈျဖစ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကာယကံဟာ အျပစ္ႀကီးျဖစ္သြားတယ္ဆုိတာရယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဥပမာ-မိဘသတ္ျခင္းစတဲ့ ပဥၥာနႏၱရိယကံမ်ိဳးမွာ မေနာကံနဲ႔မကဘဲ ကာယကံနဲ႔ပါလုပ္မိမယ္ဆုိရင္ မေနာကံထက္ ကာယကံက ပုိအျပစ္ႀကီးသြားတယ္ဆုိတာေတြကုိ မွတ္ထားဖုိ႔ပါပဲ။
ေျခလက္ မပါ စံျပလူသား
သူသည္ ေမြးဖြားစဥ္ကပင္ (ေျခေထာက္ေသးေသးေလး တစ္စံုသာပါရွိ သျဖင့္)ေျခ၊လက္အဂၤါမပါရွိေသာ ကိုယ္အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့သူဟု ဆိုႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ေရးကူးသည္၊ ေရလႊာစကိတ္စီးသည္။ ေဂါက္သီးရိုက္သည္။
သူ႔တြင္ပါရွိေသာ ေျခေထာက္ငယ္ႏွစ္ဖက္က ခႏၶာကိုယ္မွ်ေျခထိမ္းေပးျခင္း၊ ေဘာလံုးကန္ျခင္း၊ စာေရးျခင္း၊ ပစၥည္းဆုပ္ကုိင္ျခင္း တို႔အျပင္ ကြန္ပ်ဴတာကို ေကာင္းစြာအသံုးခ်ႏိုင္ေစသည္။
Nick သည္အသက္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္း၌ မိမိကိုယ္ကုိယ္ ၾကိဳးဆြဲခ်သက္ေသရန္ ၾကိဳးပမး္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္သူ၏ ၾကိဳးပမ္းခ်က္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေခ်။
သို႔ေသာ္ ဘာသာေရး၊ မိသားစုႏွင့္ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ အသက္ရွင္ရုန္းကန္ရင္း ဘဝတြင္ အေနေပ်ာ္လာခဲ့သည္။
ယခုအခါ Nick သည္ ကိုယ္အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့ သူတို႔အတြက္ စံျပတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ျပီး ေျခလက္ခ်ိဳ႕တဲ့သူ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဒါရိုက္တာတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့သည္။
Ref: International news for Myanmar
မာလီႏိုင္ငံကို အာဖရိကသမဂၢက အဖဲြ႔၀င္အျဖစ္မႇ ရပ္ဆိုင္း
အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္ခဲ့ေသာ မာလီကို အာဖရိကသမဂၢက အဖဲြ႔၀င္အျဖစ္မႇ ရပ္ဆိုင္းေၾကာင္း မတ္လ ၂၃ ရက္တြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။ အီသီယိုးပီးယားႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ Addis Ababa တြင္ အာဖရိကသမဂၢက ေဆြးေႏြးပဲြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ လိုအပ္ပါက အိုင္ဗရီကုိ႔စ္ႏုိင္ငံအေပၚ ခ်မႇတ္ခဲ့ေသာ ပိတ္ဆို႔အေရးယူသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိး ခ်မႇတ္သြားမည္ဟု သမဂၢဥကၠ႒ Jean Ping က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
မာလီအစိုးရထံ အေမရိကန္ ေဒၚလာသန္း ၁၄၀ ခန္႔ ႏႇစ္စဥ္ အကူအညီေပးေနေသာ အေမရိကန္ကလည္း အာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ အကူ အညီေပးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈ ႀကီးမားႏုိင္ေၾကာင္း အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ေျပာခြင့္ရပုဂိၢဳလ္ ဗစ္တုိးရီးယားႏူလန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းအကူအညီမ်ား၏ ထက္၀က္ေက်ာ္မႇာ စားနပ္ရိကၡာကဲ့သုိ႔ေသာ လူသားခ်င္း စာနာမႈ အကူအညီမ်ားျဖစ္ၿပီး ယင္းအကူအညီမ်ားမႇာမူ သက္ေရာက္မႈရႇိမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းခဲ့ေသာ မာလီစစ္ အစုိးရက အေျခခံဥပေဒကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့ၿပီး နယ္စပ္အားလံုးကုိလည္း ပိတ္ပစ္ခဲ့သည္။
အာဏာသိမ္းခံရေသာ သမၼတ Amadou Toumai Toure မႇာလည္း ေဘးကင္းေနေၾကာင္းသာ သိရၿပီး မည္သည့္ေနရာတြင္ ရႇိေနသည္ကုိ မသိရေသးေပ။ အာဏာသိမ္းအစိုးရက ႏုိင္ငံတစ္၀န္းကာ ဖ်ဴးထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္ လည္း ပံုမႇန္အတိုင္း အလုပ္ခြင္၀င္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းခံရေသာ လက္ရႇိသမၼတ Toure ကလည္း ၁၉၉၁ ခုႏႇစ္တြင္ စစ္ဘက္ အာဏာသိမ္းမႈျဖင့္ တက္လာသူျဖစ္သည္။ ၂၀၀၂ ခုႏႇစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရကာ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္တြင္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံရသည္။ ဧၿပီလတြင္ ရာထူးမႇ အနားယူမည္ျဖစ္ၿပီး ၎ကိုဆက္ခံမည့္သူအား ေရြးခ်ယ္ရန္ စီစဥ္ထားစဥ္ အာဏာသိမ္းခံရျခင္း ျဖစ္သည္။
Ref: Eleven
မာလီအစိုးရထံ အေမရိကန္ ေဒၚလာသန္း ၁၄၀ ခန္႔ ႏႇစ္စဥ္ အကူအညီေပးေနေသာ အေမရိကန္ကလည္း အာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ အကူ အညီေပးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈ ႀကီးမားႏုိင္ေၾကာင္း အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ေျပာခြင့္ရပုဂိၢဳလ္ ဗစ္တုိးရီးယားႏူလန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းအကူအညီမ်ား၏ ထက္၀က္ေက်ာ္မႇာ စားနပ္ရိကၡာကဲ့သုိ႔ေသာ လူသားခ်င္း စာနာမႈ အကူအညီမ်ားျဖစ္ၿပီး ယင္းအကူအညီမ်ားမႇာမူ သက္ေရာက္မႈရႇိမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းခဲ့ေသာ မာလီစစ္ အစုိးရက အေျခခံဥပေဒကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့ၿပီး နယ္စပ္အားလံုးကုိလည္း ပိတ္ပစ္ခဲ့သည္။
အာဏာသိမ္းခံရေသာ သမၼတ Amadou Toumai Toure မႇာလည္း ေဘးကင္းေနေၾကာင္းသာ သိရၿပီး မည္သည့္ေနရာတြင္ ရႇိေနသည္ကုိ မသိရေသးေပ။ အာဏာသိမ္းအစိုးရက ႏုိင္ငံတစ္၀န္းကာ ဖ်ဴးထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္ လည္း ပံုမႇန္အတိုင္း အလုပ္ခြင္၀င္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းခံရေသာ လက္ရႇိသမၼတ Toure ကလည္း ၁၉၉၁ ခုႏႇစ္တြင္ စစ္ဘက္ အာဏာသိမ္းမႈျဖင့္ တက္လာသူျဖစ္သည္။ ၂၀၀၂ ခုႏႇစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရကာ ၂၀၀၇ ခုႏႇစ္တြင္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံရသည္။ ဧၿပီလတြင္ ရာထူးမႇ အနားယူမည္ျဖစ္ၿပီး ၎ကိုဆက္ခံမည့္သူအား ေရြးခ်ယ္ရန္ စီစဥ္ထားစဥ္ အာဏာသိမ္းခံရျခင္း ျဖစ္သည္။
Ref: Eleven
အရက္တုိက္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိရင္ တိုက္သင့္လား? အျမည္းေကၽြးရင္ အျပစ္သင့္သလား?
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးမိခဲ့တာေလးပါ...။
အေမး။ ။ အရက္ႀကိဳက္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြက အရက္တုိက္ဖို႔ေတာင္းဆိုရင္ လွဴသင့္ပါသလား။ ေသာက္ေနတဲ့သူရဲ့ အရက္က အရက္ညံ့ျဖစ္ျပီး အစာမည္မည္ရရလဲ မခံဘဲ ေသာက္ေနေတာ့ အစာအိမ္ ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ စားစရာ အျမည္း၀ယ္ေကၽြးမိရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါသလား။
အေျဖ။ ။ ပထမေမးခြန္းကိုေျဖရရင္ အရက္ဆိုတာ လူတို႔ရဲ႕သီလဆိုတဲ့ ငါးပါးသီလထဲမွာပါပါတယ္။ အရက္ကို ကိုယ္တိုင္ေသာက္လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးအား ေရာင္းလို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးအား ေပးလို႔ပဲျဖစ္ေစ ကိုယ္က်င့္တရား ခၽြတ္ယြင္းမႈ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထိုအရာမ်ားအနက္ မိမိေပးလိုက္ေသာ အရက္ကို ေသာက္ၾကေသာသူမ်ားဟာ အရက္ေၾကာင့္ ပံုမွန္စိတ္အေနအထားမဟုတ္ေတာ့ပဲ စိတ္အေနေဖာက္ျပန္ကာ မေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ဖို႔ ၀န္မေလးေတာ့ပါ။ ကိုယ္က အရက္ကုိလွဴလိုက္သည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လွဴလိုက္သည့္အရက္ က ေကာင္းက်ဳိးထက္ဆိုးက်ဳိးကိုသာ ေပးတတ္တဲ့အတြက္ အရက္လွဴရင္လည္း အျပစ္ရွိပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္က တစ္ဘက္သားရဲ႕ အစာအိမ္ထိခိုက္မွာကိုစုိးတဲ့အတြက္ အျမည္းအေနနဲ႔ စားစရာလွဴတာဟာ အျပစ္မျဖစ္ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ တစ္ဘက္သားအား အစာအိမ္ထိခိုက္မွာစိုးတယ္ဆိုတဲ့ ေမတၱာစိတ္ အရင္းခံျဖင့္ စားစရာကို ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ လွဴဒါန္းလိုက္တဲ့ စားစရာေၾကာင့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ စားစရာလွဴရင္ အျပစ္မျဖစ္တဲ့အျပင္ ကုသိုလ္ေတာင္ရပါေသးတယ္၊ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့။ သည္လိုစိတ္ထားမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ အရက္အတြက္ သက္သက္ အားေပးအားေျမာက္ျပဳၿပီး အျမည္း၀ယ္ေပးတာကေတာ့ အားေပးရာေရာက္တဲ့အတြက္ အျပစ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
Ref: venkawwida.com
အေမး။ ။ အရက္ႀကိဳက္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြက အရက္တုိက္ဖို႔ေတာင္းဆိုရင္ လွဴသင့္ပါသလား။ ေသာက္ေနတဲ့သူရဲ့ အရက္က အရက္ညံ့ျဖစ္ျပီး အစာမည္မည္ရရလဲ မခံဘဲ ေသာက္ေနေတာ့ အစာအိမ္ ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ စားစရာ အျမည္း၀ယ္ေကၽြးမိရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါသလား။
အေျဖ။ ။ ပထမေမးခြန္းကိုေျဖရရင္ အရက္ဆိုတာ လူတို႔ရဲ႕သီလဆိုတဲ့ ငါးပါးသီလထဲမွာပါပါတယ္။ အရက္ကို ကိုယ္တိုင္ေသာက္လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးအား ေရာင္းလို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးအား ေပးလို႔ပဲျဖစ္ေစ ကိုယ္က်င့္တရား ခၽြတ္ယြင္းမႈ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထိုအရာမ်ားအနက္ မိမိေပးလိုက္ေသာ အရက္ကို ေသာက္ၾကေသာသူမ်ားဟာ အရက္ေၾကာင့္ ပံုမွန္စိတ္အေနအထားမဟုတ္ေတာ့ပဲ စိတ္အေနေဖာက္ျပန္ကာ မေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ဖို႔ ၀န္မေလးေတာ့ပါ။ ကိုယ္က အရက္ကုိလွဴလိုက္သည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လွဴလိုက္သည့္အရက္ က ေကာင္းက်ဳိးထက္ဆိုးက်ဳိးကိုသာ ေပးတတ္တဲ့အတြက္ အရက္လွဴရင္လည္း အျပစ္ရွိပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္က တစ္ဘက္သားရဲ႕ အစာအိမ္ထိခိုက္မွာကိုစုိးတဲ့အတြက္ အျမည္းအေနနဲ႔ စားစရာလွဴတာဟာ အျပစ္မျဖစ္ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ တစ္ဘက္သားအား အစာအိမ္ထိခိုက္မွာစိုးတယ္ဆိုတဲ့ ေမတၱာစိတ္ အရင္းခံျဖင့္ စားစရာကို ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ လွဴဒါန္းလိုက္တဲ့ စားစရာေၾကာင့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ စားစရာလွဴရင္ အျပစ္မျဖစ္တဲ့အျပင္ ကုသိုလ္ေတာင္ရပါေသးတယ္၊ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့။ သည္လိုစိတ္ထားမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ အရက္အတြက္ သက္သက္ အားေပးအားေျမာက္ျပဳၿပီး အျမည္း၀ယ္ေပးတာကေတာ့ အားေပးရာေရာက္တဲ့အတြက္ အျပစ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
Ref: venkawwida.com
ဘာသာ၀င္အားလံုးရဲ႕ အဓိက Main က ဘာလဲ ?
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း မွ ျပန္လည္ေ၀မွ်သည္။
ဦးဇင္းကုိ ဘာသာျခားမ်ားက လာလာေမးၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ တျခားဘာသာေတြအေပၚမွာ ဘယ္လုိျမင္သလဲတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းလည္း ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျပန္ခံစားရမယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာျပန္ခံစားရမယ္။ ဒါဟာ အဓိကမိန္းျဖစ္ေပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိေကာင္းတာလုပ္ဖုိ႔နဲ႔ ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားရွိဖုိ႔သာ အဓိကျဖစ္တယ္လုိ႔ လုိရင္းနဲ႔ ေျဖေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ခုအခါမွေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ ဘာသာတုိင္းအတြက္ အသံုးတည့္တဲ့အေျဖ ကုိ ေျဖေပးဖုိ႔ရန္ ေတာင္းဆုိသူေတြ မ်ားျပားလွတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မရ၊ ပညာမတတ္၊ အသိပညာမၾကြယ္၀ေသာ္လည္း တက္သိသမွ်ေလးကုိ ရသေလာက္အခ်ိန္ေလးနဲ႔ ေျဖဆုိေပးလုိက္ပါတယ္။
ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္၊ ဘယ္ဘာသာမဲ့မဆုိ လုိက္နာက်င့္သံုးရမဲ့ အခ်က္က (၁၀)ခ်က္ရွိတယ္၊ မိမိမျမင္ႏုိင္ေသးတာကုိ မယံုၾကည္ဘူးဆုိရင္လည္း မိမိတုိ႔မွာ ေထာက္တည္ရာ(၄)မ်ိဳးရွိတယ္။ အဲဒါေတြကုိသိရွိၿပီး လုိက္နာက်င့္သံုးၾကည့္ရန္ လုိပါတယ္။ မိမိလုိက္နာက်င့္သံုး ေလ့လာစမ္းသပ္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးသကာလ အက်ိဳးရွိတာကုိ က်င့္သံုးရမွာျဖစ္ၿပီး အက်ိဳးမရွိတာကုိ ပယ္ရပါမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လုိက္နာလက္ေတြ႕က်င့္သံုးၾကည့္ရင္ အက်ိဳးမယုတ္ဘဲ အက်ိဳးသာရွိပါလိမ့္မယ္။ လုိက္နာက်င့္သံုးရမဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ဘယ္ရာမဆုိ
၁။ သူမ်ားေျပာသံၾကားတာနဲ႔ အမွန္လုိ႔ မယံုၾကနဲ႔။ (သူမ်ားေတြေျပာတာ ဒီပုဂၢိဳလ္က တန္ခုိးရွိတယ္၊ ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္၊ သူက ပုိက္ဆံေတြရေအာင္၊ အလုပ္အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးတယ္ဆုိ
တဲ့ အသံၾကားရံုနဲ႔ မယံုေသးဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ ေလ့လာၿပီး မွန္ကန္ပါမွ ယံုပါတဲ့၊ ဘယ္သူကေတာ့ တုိ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ကုိယ္တုိင္ကယ္တင္ခံရမွ၊ ကုိယ့္မေကာင္းတာျဖစ္ေနတာကုိ ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးတဲဲ့အခါက်မွ သူ႔ဟာ ကယ္တင္ရွင္ဆုိတာ မွန္ပါလားလုိ႔ ယံုပါလုိ႔ေျပာတာ)
၂။ ဘုိးဘြားစဥ္လာ ဆရာစဥ္ဆက္ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ အရာဆုိၿပီးေတာ့လည္း မယံုၾကနဲ႔။
၃။ သူမ်ားက ဒါလုပ္ရင္ ဒီလုိျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆုိၿပီး အတိတ္က မွန္ခဲ့တယ္ဆုိၿပီးလည္း မယံုၾကနဲ႔။
၄။ က်မ္းဂန္စာေပေတြမွာ ဒီလုိလာတယ္ဆုိၿပီး စာေပနဲ႔ကုိက္ညီရံုနဲ႔ မယံုနဲ႔။
၅။ ႀကံစည္ေတြးေတာယံုနဲ႔လည္း မယံုနဲ႔။ (အလုပ္တစ္ခုကုိ စိတ္ကူးယဥ္၊ ႀကံစည္ရံုနဲ႔မလုပ္ဘဲ ေရွ႕ေနာက္စဥ္းစား ေလ့လာၾကည့္ၿပီးမွ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ပါ၊ မိမိတစ္ခုခုေလာက္ အဆင္ေျပေအာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာ စိတ္ထဲကေန ေတြးေတာႀကံစည္ဆုေတာင္းမိလုိ႔ အဆင္ေျပသြားတဲ့အခါ ဒီလူဟာ ငါရဲ႕ကယ္တင္ရွင္ပဲဆုိၿပီး မိမိစိတ္ႀကံစည္လုိ႔ တစ္ခါေလာက္ မွန္သြားရံုနဲ႔ မယံုနဲ႔လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။)
ဦးဇင္းကုိ ဘာသာျခားမ်ားက လာလာေမးၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ တျခားဘာသာေတြအေပၚမွာ ဘယ္လုိျမင္သလဲတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းလည္း ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျပန္ခံစားရမယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာျပန္ခံစားရမယ္။ ဒါဟာ အဓိကမိန္းျဖစ္ေပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိေကာင္းတာလုပ္ဖုိ႔နဲ႔ ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားရွိဖုိ႔သာ အဓိကျဖစ္တယ္လုိ႔ လုိရင္းနဲ႔ ေျဖေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ခုအခါမွေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ ဘာသာတုိင္းအတြက္ အသံုးတည့္တဲ့အေျဖ ကုိ ေျဖေပးဖုိ႔ရန္ ေတာင္းဆုိသူေတြ မ်ားျပားလွတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မရ၊ ပညာမတတ္၊ အသိပညာမၾကြယ္၀ေသာ္လည္း တက္သိသမွ်ေလးကုိ ရသေလာက္အခ်ိန္ေလးနဲ႔ ေျဖဆုိေပးလုိက္ပါတယ္။
ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္၊ ဘယ္ဘာသာမဲ့မဆုိ လုိက္နာက်င့္သံုးရမဲ့ အခ်က္က (၁၀)ခ်က္ရွိတယ္၊ မိမိမျမင္ႏုိင္ေသးတာကုိ မယံုၾကည္ဘူးဆုိရင္လည္း မိမိတုိ႔မွာ ေထာက္တည္ရာ(၄)မ်ိဳးရွိတယ္။ အဲဒါေတြကုိသိရွိၿပီး လုိက္နာက်င့္သံုးၾကည့္ရန္ လုိပါတယ္။ မိမိလုိက္နာက်င့္သံုး ေလ့လာစမ္းသပ္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးသကာလ အက်ိဳးရွိတာကုိ က်င့္သံုးရမွာျဖစ္ၿပီး အက်ိဳးမရွိတာကုိ ပယ္ရပါမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လုိက္နာလက္ေတြ႕က်င့္သံုးၾကည့္ရင္ အက်ိဳးမယုတ္ဘဲ အက်ိဳးသာရွိပါလိမ့္မယ္။ လုိက္နာက်င့္သံုးရမဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ဘယ္ရာမဆုိ
၁။ သူမ်ားေျပာသံၾကားတာနဲ႔ အမွန္လုိ႔ မယံုၾကနဲ႔။ (သူမ်ားေတြေျပာတာ ဒီပုဂၢိဳလ္က တန္ခုိးရွိတယ္၊ ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္၊ သူက ပုိက္ဆံေတြရေအာင္၊ အလုပ္အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးတယ္ဆုိ
တဲ့ အသံၾကားရံုနဲ႔ မယံုေသးဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ ေလ့လာၿပီး မွန္ကန္ပါမွ ယံုပါတဲ့၊ ဘယ္သူကေတာ့ တုိ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ကုိယ္တုိင္ကယ္တင္ခံရမွ၊ ကုိယ့္မေကာင္းတာျဖစ္ေနတာကုိ ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးတဲဲ့အခါက်မွ သူ႔ဟာ ကယ္တင္ရွင္ဆုိတာ မွန္ပါလားလုိ႔ ယံုပါလုိ႔ေျပာတာ)
၂။ ဘုိးဘြားစဥ္လာ ဆရာစဥ္ဆက္ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ အရာဆုိၿပီးေတာ့လည္း မယံုၾကနဲ႔။
၃။ သူမ်ားက ဒါလုပ္ရင္ ဒီလုိျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆုိၿပီး အတိတ္က မွန္ခဲ့တယ္ဆုိၿပီးလည္း မယံုၾကနဲ႔။
၄။ က်မ္းဂန္စာေပေတြမွာ ဒီလုိလာတယ္ဆုိၿပီး စာေပနဲ႔ကုိက္ညီရံုနဲ႔ မယံုနဲ႔။
၅။ ႀကံစည္ေတြးေတာယံုနဲ႔လည္း မယံုနဲ႔။ (အလုပ္တစ္ခုကုိ စိတ္ကူးယဥ္၊ ႀကံစည္ရံုနဲ႔မလုပ္ဘဲ ေရွ႕ေနာက္စဥ္းစား ေလ့လာၾကည့္ၿပီးမွ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ပါ၊ မိမိတစ္ခုခုေလာက္ အဆင္ေျပေအာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာ စိတ္ထဲကေန ေတြးေတာႀကံစည္ဆုေတာင္းမိလုိ႔ အဆင္ေျပသြားတဲ့အခါ ဒီလူဟာ ငါရဲ႕ကယ္တင္ရွင္ပဲဆုိၿပီး မိမိစိတ္ႀကံစည္လုိ႔ တစ္ခါေလာက္ မွန္သြားရံုနဲ႔ မယံုနဲ႔လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။)
အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူေတြထက္ ကေလးေတြ အင္တာနက္ကို အအိပ္အစားပ်က္ စြဲလမ္း
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၄ မွ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ရက္အထိ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံသား ၁၀၀၀၀ ( ကေလး ၆၆၃ ဦး၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ၂၁၃၀ ဦး၊ လူႀကီး ၇၂၀၇ ဦး) တို႔ကို သုေတသနျပဳလုပ္မွႈအရ၊ ကေလးေတြရဲ႕ အင္တာနက္စြဲလမ္းမွႈက အျခားအသက္အရြယ္အားလံုးထက္ ၇.၇ ရာခိုင္ႏွႈန္း ပိုမ်ားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ႔သည္။
ေနာက္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြရဲ႕ အင္တာနက္ စြဲလမ္းမွႈက ၁၀.၄ ရာခိုင္ႏွႈန္းျဖင္႔ အျမင္႔ဆံုးရွိေနၿပီး၊ ၄င္းတို႔ထဲမွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေတြက ပိုမ်ားေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ ယဥ္ေက်းမွႈအထက္ေက်ာင္းမွ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ Woo Jee Hyang က “ကေလးေတြနဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြက အျပည့္အ၀ ဖြံ႔ၿဖိဳးမွႈမရွိေသးလို႔ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားမွႈကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ လူႀကီးေတြထက္ ပိုၿပီး အင္တာနက္ တမ္းတမ္းစြဲျဖစ္ေနၾကတာ” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ကေလးေတြႏွင္႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အင္တာနက္စြဲလမ္းသူေတြရဲ႕ ဂိမ္းကစားမႈမွာ တစ္ေန႔ ၂.၇ နာရီ အနည္းဆံုးရွိသည္။ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ အရြယ္ေတြရဲ႕ စမတ္ဖုန္း စြဲလမ္းမႈကလည္း ပိုမ်ားလာၿပီး၊ တစ္ေန႔ ဖုန္းျဖင္႔ ဂိမ္းကစားမွႈမွာ အနည္းဆံုး ၅၂.၄ မိနစ္ ရွိသည္။ ေတာင္ကိုရီးယား အစိုးရအေနျဖင္႔ ကေလးနဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြရဲ႕ အင္တာနက္ စြဲလမ္းမွႈကို ကုသဖို႔ ပညာေပးအစီအစဥ္မ်ား ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။
Ref: Maukkhaအေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရ တိုးတက္ႏႈန္းတြင္ အာရႇႏြယ္ဖြားမ်ား တိုးပြားႏႈန္းမႇာ အျမန္ဆံုးျဖစ္
၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္မႇစတင္၍ စာရင္းျပဳစုခဲ့ရာ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏႇစ္တစ္ခုမႇ စ၍ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အာရႇစစ္စစ္ဟု ေျပာသူမ်ားသည္ မူလထက္ ၄၃ ဒသမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္လာခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရႇိရသည္။
ယင္းကဲ့သို႔ တိုးတက္ႏႈန္းသည္ အေမရိကန္လူဦးေရ တိုးတက္ႏႈန္းထက္ ေလးဆ ပိုမိုတိုးတက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ သန္း ၃၀၀ ေက်ာ္ရႇိသည့္အနက္ အေမရိကန္လူဦးေရသည္ ဆယ္စုႏႇစ္အတြင္း ၉ ဒသမ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ တိုးတက္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္လူဦးေရ၏ ၄ ဒသမ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေသာ လူဦးေရ ၁၄ ဒသမ ၇ သန္းသည္ အာရႇလူမ်ဳိးစစ္စစ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး အာရႇႏႇင့္အထူးသျဖင့္ လူျဖဴမ်ားႏႇင့္ စပ္ထားေသာ ေသြးေႏႇာမ်ားသည္ ၂ ဒသမ ၆ သန္းရႇိကာ လူဦးေရ၏ ၀ ဒသမ ၉ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖစ္သည္။
အာရႇလူဦးေရ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ေသာ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ အာရႇလူမ်ိဳး ၁ ဒသမ ၁ သန္း ေနထိုင္၍ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္မႇာ ၄၈၄၀၀၀ ဦးျဖင့္ ဒုတိယေနရာတြင္ ရႇိေနသည္။
Ref: Eleven
သိသင့္ေသာတီထြင္သူမ်ား
ကင္မရာ
တီထြင္သူ...၀ီလွ်ံေတာလ္ေဘာ့စ္၊ လူး၀စ္စ္ ဒက္ဂူရီ။
လူမ်ဳိး....အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၃၅၊ ၁၈၃၉။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အျမဲစြဲထင္မယ့္ ပုံရိပ္မ်ားဖန္တီးေရး။
ကြန္ပ်ဳတာ
တီထြင္သူ...ခ်ားလ္စ္ ဘက္ေဘ့ခ်္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရွည္လ်ားစြာတြက္ခ်က္စစ္ဆင္ႏုိင္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...အသိပညာ ႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ကြန္ပ်ဴတာမ်ား။
ခဲတံ
တီထြင္သူ...ဖက္ဘာမိသားစု၊ အဲန္ေဂ်ကြန္တီ။
လူမ်ဳိး...ဂ်ာမန္။
ခုႏွစ္...၁၇၆၀၊ ၁၇၉၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...စာေရးရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ဖန္၊ အ၀တ္၊ ပလတ္စတစ္မွာေရးတဲ့ ခဲတံမ်ား။
အက္တမ္
တီထြင္သူ...ဂြ်န္ေဒၚလန္တန္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၀၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရုပ္ကုိ အေသးစိတ္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေလ့လာေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္... အက္တမ္သီအုိရီ၊ အက္တမ္စြမ္းအင္၊ အဏုျမဳဓာတ္ေပါင္းဖုိ။
ေျခတုလက္တုမ်ား
တီထြင္သူ...အမ္ဘေရာ္စီပါရီ။
လူမ်ဳိး...ျပင္သစ္။
ခုႏွစ္...၁၆ ရာစုအတြင္း။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေျခတုလက္တုမ်ား တပ္ဆင္ေပးေရး။
တိုးတက္မႈရလဒ္...အျခားကုိယ္ခႏၶာ အစိတ္အပုိင္းအတုမ်ား။
မုိးပ်ံတုိက္
တီထြင္သူ...၀ီလွ်ံေလးဘာရြန္ဂ်င္နီ။
လူမ်ဳိး...အေမရိကန္။
ခုႏွစ္...၁၈၅၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေျမေနရာ ပုိမုိရရွိေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေခတ္မီမုိးပ်ံတုိက္ၾကီးမ်ား။
ပယ္နယ္စလင္
တီထြင္သူ...ဆာအလဇႏၵားဖလင္းမင္း။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၉၂၈။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေရာဂါေပးတဲ့ ဗက္တီးရီးယား ႏွိမ္နင္းေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...အျခားခုခံေဆးမ်ား။
တယ္လီဖုန္း
တီထြင္သူ...ပုိင္ရာဂ်ီ ဂ်က္ကြက္ ဒေရာ့စ္။
လူမ်ဳိး...ဆြီဒစ္ရွ္။
ခုႏွစ္...၁၇၇၀။
ရည္ရြယ္ခ်က္...လူသားတုိ႕ အလုပ္ေစခုိင္းျခင္း။
တုိးတက္မႈရလဒ္...စက္ရုံသုံးစက္ရုပ္မ်ား။
ေရဒါ
တီထြင္သူ...ေရာဘတ္ ၀ပ္ဆင္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၉၃၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရန္သူ႕ေလယာဥ္၀င္လာမွ သတိေပးေစျခင္း။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေရေၾကာင္းသုံးကိရိယာ။
မီးရထား
တီထြင္သူ...ေဂ်ာ့စတီဗင္ဆင္။
လုမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ခရီးသည္နဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြး သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ဒီဇယ္ရထား၊ လွ်ပ္စစ္ရထား။
X ေရာင္ျခည္
တီထြင္သူ...၀ုိင္ဟဲမ္ ရြန္ဂ်င္။
လူမ်ဳိး...ဂ်ာမန္။
ခုႏွစ္...၁၈၉၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ဓာတ္မွန္ရုိက္ကူးေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...နည္းပညာ၊ စက္မႈ၊ ေဆး၀ါးအတြက္ အေရးပါတဲ့ေရာင္ျခည္။
မီးျဖစ္ဆံ
တီထြင္သူ...ေရာဘတ္ဘြိဳင္လီ၊ ဂြ်န္ေဂါ့တာ။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၆၈၁။
ရည္ရြယ္ခ်က္...မီးထုတ္လုပ္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...မီးျခစ္အမ်ဳိးမ်ဳိး။
လွ်ပ္စစ္မီး
တီထြင္သူ...ဆာဟပ္ဖရီေဒဗီ၊ ေဂ်၊ ဒတ္ဘယ္လ္ယူစတား။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၀၊ ၁၈၄၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အိမ္မီး၊ လမ္းမီးထြန္းရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ယေန႕ေရာင္စုံမီးမ်ား။
သာမုိမီတာ
တီထြင္သူ...ဂယ္လီလီယုိ။
လူမ်ဳိး...အီတာလီယန္။
ခုႏွစ္...၁၅၉၂။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အပူတုိင္းရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေခတ္မွီလွ်ပ္စစ္သုံး အပူတုိင္းကိရိယာ။
တီထြင္သူ...၀ီလွ်ံေတာလ္ေဘာ့စ္၊ လူး၀စ္စ္ ဒက္ဂူရီ။
လူမ်ဳိး....အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၃၅၊ ၁၈၃၉။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အျမဲစြဲထင္မယ့္ ပုံရိပ္မ်ားဖန္တီးေရး။
ကြန္ပ်ဳတာ
တီထြင္သူ...ခ်ားလ္စ္ ဘက္ေဘ့ခ်္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရွည္လ်ားစြာတြက္ခ်က္စစ္ဆင္ႏုိင္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...အသိပညာ ႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ကြန္ပ်ဴတာမ်ား။
ခဲတံ
တီထြင္သူ...ဖက္ဘာမိသားစု၊ အဲန္ေဂ်ကြန္တီ။
လူမ်ဳိး...ဂ်ာမန္။
ခုႏွစ္...၁၇၆၀၊ ၁၇၉၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...စာေရးရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ဖန္၊ အ၀တ္၊ ပလတ္စတစ္မွာေရးတဲ့ ခဲတံမ်ား။
အက္တမ္
တီထြင္သူ...ဂြ်န္ေဒၚလန္တန္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၀၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရုပ္ကုိ အေသးစိတ္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေလ့လာေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္... အက္တမ္သီအုိရီ၊ အက္တမ္စြမ္းအင္၊ အဏုျမဳဓာတ္ေပါင္းဖုိ။
ေျခတုလက္တုမ်ား
တီထြင္သူ...အမ္ဘေရာ္စီပါရီ။
လူမ်ဳိး...ျပင္သစ္။
ခုႏွစ္...၁၆ ရာစုအတြင္း။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေျခတုလက္တုမ်ား တပ္ဆင္ေပးေရး။
တိုးတက္မႈရလဒ္...အျခားကုိယ္ခႏၶာ အစိတ္အပုိင္းအတုမ်ား။
မုိးပ်ံတုိက္
တီထြင္သူ...၀ီလွ်ံေလးဘာရြန္ဂ်င္နီ။
လူမ်ဳိး...အေမရိကန္။
ခုႏွစ္...၁၈၅၃။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေျမေနရာ ပုိမုိရရွိေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေခတ္မီမုိးပ်ံတုိက္ၾကီးမ်ား။
ပယ္နယ္စလင္
တီထြင္သူ...ဆာအလဇႏၵားဖလင္းမင္း။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၉၂၈။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ေရာဂါေပးတဲ့ ဗက္တီးရီးယား ႏွိမ္နင္းေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...အျခားခုခံေဆးမ်ား။
တယ္လီဖုန္း
တီထြင္သူ...ပုိင္ရာဂ်ီ ဂ်က္ကြက္ ဒေရာ့စ္။
လူမ်ဳိး...ဆြီဒစ္ရွ္။
ခုႏွစ္...၁၇၇၀။
ရည္ရြယ္ခ်က္...လူသားတုိ႕ အလုပ္ေစခုိင္းျခင္း။
တုိးတက္မႈရလဒ္...စက္ရုံသုံးစက္ရုပ္မ်ား။
ေရဒါ
တီထြင္သူ...ေရာဘတ္ ၀ပ္ဆင္။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၉၃၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ရန္သူ႕ေလယာဥ္၀င္လာမွ သတိေပးေစျခင္း။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေရေၾကာင္းသုံးကိရိယာ။
မီးရထား
တီထြင္သူ...ေဂ်ာ့စတီဗင္ဆင္။
လုမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ခရီးသည္နဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြး သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ဒီဇယ္ရထား၊ လွ်ပ္စစ္ရထား။
X ေရာင္ျခည္
တီထြင္သူ...၀ုိင္ဟဲမ္ ရြန္ဂ်င္။
လူမ်ဳိး...ဂ်ာမန္။
ခုႏွစ္...၁၈၉၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...ဓာတ္မွန္ရုိက္ကူးေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...နည္းပညာ၊ စက္မႈ၊ ေဆး၀ါးအတြက္ အေရးပါတဲ့ေရာင္ျခည္။
မီးျဖစ္ဆံ
တီထြင္သူ...ေရာဘတ္ဘြိဳင္လီ၊ ဂြ်န္ေဂါ့တာ။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္။
ခုႏွစ္...၁၆၈၁။
ရည္ရြယ္ခ်က္...မီးထုတ္လုပ္ေရး။
တုိးတက္မႈရလဒ္...မီးျခစ္အမ်ဳိးမ်ဳိး။
လွ်ပ္စစ္မီး
တီထြင္သူ...ဆာဟပ္ဖရီေဒဗီ၊ ေဂ်၊ ဒတ္ဘယ္လ္ယူစတား။
လူမ်ဳိး...အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္။
ခုႏွစ္...၁၈၂၀၊ ၁၈၄၅။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အိမ္မီး၊ လမ္းမီးထြန္းရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ယေန႕ေရာင္စုံမီးမ်ား။
သာမုိမီတာ
တီထြင္သူ...ဂယ္လီလီယုိ။
လူမ်ဳိး...အီတာလီယန္။
ခုႏွစ္...၁၅၉၂။
ရည္ရြယ္ခ်က္...အပူတုိင္းရန္။
တုိးတက္မႈရလဒ္...ေခတ္မွီလွ်ပ္စစ္သုံး အပူတုိင္းကိရိယာ။
အတၱဥခြံ
တခါက site တစ္ခုမွတင္ထားတာကို ဖတ္ဖူးခဲ့တာေလးပါ၊ ဘယ္ကလဲဆိုတာ ေသခ်ာေတာ့မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ သေဘာက်လို႔ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္...။
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းကေပါ့။
နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ကုိ ကၽြန္ေတာ္ စာသြားသင္ျဖစ္တယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ မီးေလာင္တာကုိ အစအဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ကုိစာဖြဲ႕ျပပါရေစ။
အဲဒီအိမ္ဟာ ၿမိဳ႕ရဲ႕အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ေနရာမွာရွိတယ္။ ေျမကြက္လပ္ကလည္း အက်ယ္ႀကီးပဲ။ တုိက္အိမ္ေဆာက္ထားတာလည္း မၾကာေသးဘူး။ ဒီၿမိဳ႕မွာေတာ့ အဲဒီတုိက္အိမ္က အသားနားဆံုးပဲ။ အိမ္ပုိင္ရွင္မွာ သားသံုးေယာက္နဲ႕ သမီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သားအႀကီးဆံုးက အဲဒီအိမ္မွာပဲ က်ဴရွင္ဖြင့္ထားတယ္။ ဓာတုေဗဒဘာသာရပ္ အနီးကပ္ပုိ႔ခ်ေပးဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကုိဖိတ္ၾကားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ အိမ္ပုိင္ရွင္အေဖႀကီးက မႏၱေလးၿမိဳ႕ကုိ ေစ်းဝယ္သြားထြက္သြားတယ္။
သူတုိ႕ေနတဲ့အိမ္ဟာ ၿမိဳ႕လယ္ေစ်းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိေတာ့ ေသာက္ေရသန္႔ ကုမၼဏီတစ္ခုက အဲ့ဒီအိမ္ကုိ ဝယ္ခ်င္တယ္။ ေပါက္ေစ်းထက္ ႏွစ္ဆေပးတယ္။ အိမ္ပုိင္ရွင္ အေဖႀကီးက မေရာင္းဘူး။ သားေတြက ေရာင္းခ်င္တယ္။ သူ႕အေဖက ခရီးမထြက္ခင္မွာ ေျပာသြားတယ္။ ဒီအိမ္နဲ႕ေျမကုိ ေပါက္ေစ်းထက္သံုးဆရရင္ ေရာင္းမယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ့ၿမိဳ႕မွာ သံုးညအိပ္ၿပီး စာသင္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ အဲဒီအိမ္ႀကီးမီးေလာင္ေတာ့တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အိမ္ပုိင္ရွင္ အေဖႀကီးက မႏၱေလးက ခရီးေရာက္မဆုိက္ ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။
နယ္ၿမိဳ႕ေလးဆုိေတာ့ မီးေလာင္တဲ့အခါ ရရာ ေရပံုးေတြနဲ႕ ပက္ၾကတယ္။ မီးကုိၿငိမ္းသတ္ဖုိ႕ႀကိဳးစားၾကတယ္။ အိမ္ပုိင္ရွင္အေဖႀကီးလည္း ပ်ာယာကုိခတ္လုိ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတြ႔တဲ့ေရပံုးတစ္ပံုးကုိဆြဲၿပီး မီးေလာင္ေနတဲ့အိမ္ႀကီးကုိ ေရနဲ႔ၿငွိမ္းသတ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ေရေတြလည္း ရႊဲလုိ႔၊ ရြံ႕ေတြလည္း ေပပြလုိ႔ေပါ့။
``ငါ့အိမ္မီးေလာင္ေနၿပီ။ ၿငိမ္းၾကပါဟ၊ လုပ္ၾကေလ။ ဘာလုိ႔ ငါ့အိမ္မီးေလာင္တာကုိ ဝုိင္းၾကည့္ေနၾကတာတုန္း``
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ ဒီအိမ္ကုိသာ သူခရီးမထြက္ခင္က ေရာင္းသြားခဲ့ရင္ ဒီလုိ ေသာကမ်ဳိး၊ ဒုကၡမ်ဳိးျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ သူ႕အိမ္ႀကီး မီးေလာင္ေနတာ သူ႔ကုိေလာင္ေနသလုိပဲလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံစားေနမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားအႀကီးက သူ႔အေဖနားကုိ ကပ္လာတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းကေပါ့။
နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ကုိ ကၽြန္ေတာ္ စာသြားသင္ျဖစ္တယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ မီးေလာင္တာကုိ အစအဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ကုိစာဖြဲ႕ျပပါရေစ။
အဲဒီအိမ္ဟာ ၿမိဳ႕ရဲ႕အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ေနရာမွာရွိတယ္။ ေျမကြက္လပ္ကလည္း အက်ယ္ႀကီးပဲ။ တုိက္အိမ္ေဆာက္ထားတာလည္း မၾကာေသးဘူး။ ဒီၿမိဳ႕မွာေတာ့ အဲဒီတုိက္အိမ္က အသားနားဆံုးပဲ။ အိမ္ပုိင္ရွင္မွာ သားသံုးေယာက္နဲ႕ သမီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သားအႀကီးဆံုးက အဲဒီအိမ္မွာပဲ က်ဴရွင္ဖြင့္ထားတယ္။ ဓာတုေဗဒဘာသာရပ္ အနီးကပ္ပုိ႔ခ်ေပးဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကုိဖိတ္ၾကားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ အိမ္ပုိင္ရွင္အေဖႀကီးက မႏၱေလးၿမိဳ႕ကုိ ေစ်းဝယ္သြားထြက္သြားတယ္။
သူတုိ႕ေနတဲ့အိမ္ဟာ ၿမိဳ႕လယ္ေစ်းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိေတာ့ ေသာက္ေရသန္႔ ကုမၼဏီတစ္ခုက အဲ့ဒီအိမ္ကုိ ဝယ္ခ်င္တယ္။ ေပါက္ေစ်းထက္ ႏွစ္ဆေပးတယ္။ အိမ္ပုိင္ရွင္ အေဖႀကီးက မေရာင္းဘူး။ သားေတြက ေရာင္းခ်င္တယ္။ သူ႕အေဖက ခရီးမထြက္ခင္မွာ ေျပာသြားတယ္။ ဒီအိမ္နဲ႕ေျမကုိ ေပါက္ေစ်းထက္သံုးဆရရင္ ေရာင္းမယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ့ၿမိဳ႕မွာ သံုးညအိပ္ၿပီး စာသင္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ အဲဒီအိမ္ႀကီးမီးေလာင္ေတာ့တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အိမ္ပုိင္ရွင္ အေဖႀကီးက မႏၱေလးက ခရီးေရာက္မဆုိက္ ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။
နယ္ၿမိဳ႕ေလးဆုိေတာ့ မီးေလာင္တဲ့အခါ ရရာ ေရပံုးေတြနဲ႕ ပက္ၾကတယ္။ မီးကုိၿငိမ္းသတ္ဖုိ႕ႀကိဳးစားၾကတယ္။ အိမ္ပုိင္ရွင္အေဖႀကီးလည္း ပ်ာယာကုိခတ္လုိ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတြ႔တဲ့ေရပံုးတစ္ပံုးကုိဆြဲၿပီး မီးေလာင္ေနတဲ့အိမ္ႀကီးကုိ ေရနဲ႔ၿငွိမ္းသတ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ေရေတြလည္း ရႊဲလုိ႔၊ ရြံ႕ေတြလည္း ေပပြလုိ႔ေပါ့။
``ငါ့အိမ္မီးေလာင္ေနၿပီ။ ၿငိမ္းၾကပါဟ၊ လုပ္ၾကေလ။ ဘာလုိ႔ ငါ့အိမ္မီးေလာင္တာကုိ ဝုိင္းၾကည့္ေနၾကတာတုန္း``
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ ဒီအိမ္ကုိသာ သူခရီးမထြက္ခင္က ေရာင္းသြားခဲ့ရင္ ဒီလုိ ေသာကမ်ဳိး၊ ဒုကၡမ်ဳိးျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ သူ႕အိမ္ႀကီး မီးေလာင္ေနတာ သူ႔ကုိေလာင္ေနသလုိပဲလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံစားေနမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားအႀကီးက သူ႔အေဖနားကုိ ကပ္လာတယ္။
ကန္ေတာ့ပြဲ ဘယ္ကစသလဲ
အရွင္ဆန္နီေနမင္း ရဲ့ ေျဖၾကားခ်က္ေလးပါ။
ေမး။ အရွင္ဘုရား ကန္ေတာ့ပြဲေတြမွာ အုန္သီး၊ငွက္ေပ်ာသီးက မပါမျဖစ္ အေနထားလိုျဖစ္ေနတာ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲဘုရား။ တပည့္ေတာ္ သိခ်င္စိတ္ေလး ျဖစ္လာလို႔ပါ။
အေျဖ။ ။ ကန္ေတာ့ပြဲဆိုတာ လူႀကီးမိဘစတဲ့ မိမိထက္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ အသက္သိကၡာႀကီးသူမ်ားကို မိမိက အျပစ္ရွိလုိ႔ ေတာင္းပန္းတဲ့အခါလည္းေကာင္း၊ မိမိအေနနဲ႔ မိမိထက္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ အသက္သိကၡာႀကီးသူမ်ားကုိ ရုိေသေလးစားလုိ႔ အေနအားျဖင့္လည္းေကာင္း မဂၤလာျဖစ္ေအာင္ ကန္ေတာ့ပြဲေလး ေရွ႕မွာထားၿပီး ကန္ေတာ့ျခင္း၊ ေတာင္းပန္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကတာဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ။
နတ္တင္တဲ့ငွက္ေပ်ာပြဲ အုန္းပြဲနဲ႔ အယူအဆျခင္း မတူပါဘူး။ နတ္တင္တဲ့ပြဲက မျမင္ရတဲ့နတ္ေတြကို ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္ႏိုးျဖင့္ နတ္ကို တင္ေနၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ့ နတ္ေတြဆုိတာကလည္း သာသနာကုိၾကည္ညိဳေလးစားသူမွန္ရင္ သူတုိ႔ကသာ မိမိကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးဖုိ႔ တာ၀န္ရွိတာမုိ႔ မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ အုန္းငွက္ေပ်ာပြဲစတာေတြ တင္စရာ မလုိပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းႀကီးဟာ သာသနာကို မွီခိုၾကည္ညိဳေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္ဘုရားလို႔ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းကလည္း သူ႔သေဘာနဲ႔သူ လာေလွ်ာက္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သိၾကားမင္းက ေလွ်ာက္ခိုင္းလုိ႔ လာေလွ်ာက္ခဲ့တာပါ။ သာသနာကို မွီခိုၾကည္ညိဳေနၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို သိၾကားမင္းက ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆုိေတာ့ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာရွိတဲ့ နတ္မင္းႀကီး (၄)ေယာက္ကလည္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးရတယ္။ သိၾကားမင္းဟာ သာသနာၾကည္ညိဳသူေတြကုိ သူကသာ ရွိခုိးတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ သာသနာၾကည္ညိဳသူမ်ားက သိၾကားမင္းကုိ ရွိခုိးစရာ မလုိပါဘူး။ ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးတင္စရာလည္း မလုိသလုိ ကန္ေတာ့ပြဲလည္း ထုိးစရာ မလုိေပ။
အာဋာနာဋိယသုတ္မွာပါတဲ့ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻဏ္၊ ယကၡ၊ ဂႏၶဗၺတုိ႔ဆုိတာ ပူေဇာ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိခိုးဖို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သိၾကားမင္းရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင့္ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းစတဲ့ နတ္အေပါင္းတုိ႔ဟာ သာသနာၾကည္ညိဳသူမ်ားကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလုိ သူတုိ႔ေစာင့္ေရွာက္တာကုိ မိမိတုိ႔က ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးစတာေတြ သူတို႔အတြက္ တင္ဖို႔မလိုေပ။ ဒါေၾကာင့္ ကန္ေတာ့ပြဲဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈအရသာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ၿပီး နတ္စတာေတြကုိ ပူေဇာ္ပသဖုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာ နားလည္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးကုိပဲ ကန္ေတာ့ပြဲအျဖစ္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ ျပဳလုပ္ၾကသလဲ ဆုိတာေတာ့ ေရွးအစဥ္လာသမုိင္းကုိ သိမွေသခ်ာမယ္။ ဦးဇင္း အထင္ေျပာရရင္ေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးဟာ ေနရာတကာမွာ ၀ယ္လုိ႔လြယ္ကူတာရယ္။ ေနာက္ၿပီး အုန္းသီးနဲ႔လုိက္ဖက္မႈရွိတာေၾကာင့္၊ အုန္းသီးနဲ႔ငွက္ေပ်ာသီးထည့္လုိက္ရင္ ကန္ေတာ့ပြဲ လွပၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းတာေၾကာင့္။ ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ အုန္းသီးဟာ အပူကုိ ၿငိမ္းေစႏုိင္တဲ့သတၱိရွိတယ္ေလ။ မီးေလာင္တဲ့လူကုိ အုန္းေရတုိက္တာ အပူၿငိမ္းေအာင္လုိ႔တဲ့။ အဲဒီလုိပဲ အုန္းသီးကုိ ကန္ေတာ့ပြဲတင္တာဟာ ရွိခုိးကန္ေတာ့သူမ်ားက မိမိအပူၿငိမ္းေအာင္ တင္ျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
ေမး။ အရွင္ဘုရား ကန္ေတာ့ပြဲေတြမွာ အုန္သီး၊ငွက္ေပ်ာသီးက မပါမျဖစ္ အေနထားလိုျဖစ္ေနတာ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲဘုရား။ တပည့္ေတာ္ သိခ်င္စိတ္ေလး ျဖစ္လာလို႔ပါ။
အေျဖ။ ။ ကန္ေတာ့ပြဲဆိုတာ လူႀကီးမိဘစတဲ့ မိမိထက္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ အသက္သိကၡာႀကီးသူမ်ားကို မိမိက အျပစ္ရွိလုိ႔ ေတာင္းပန္းတဲ့အခါလည္းေကာင္း၊ မိမိအေနနဲ႔ မိမိထက္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ အသက္သိကၡာႀကီးသူမ်ားကုိ ရုိေသေလးစားလုိ႔ အေနအားျဖင့္လည္းေကာင္း မဂၤလာျဖစ္ေအာင္ ကန္ေတာ့ပြဲေလး ေရွ႕မွာထားၿပီး ကန္ေတာ့ျခင္း၊ ေတာင္းပန္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကတာဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ။
နတ္တင္တဲ့ငွက္ေပ်ာပြဲ အုန္းပြဲနဲ႔ အယူအဆျခင္း မတူပါဘူး။ နတ္တင္တဲ့ပြဲက မျမင္ရတဲ့နတ္ေတြကို ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္ႏိုးျဖင့္ နတ္ကို တင္ေနၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ့ နတ္ေတြဆုိတာကလည္း သာသနာကုိၾကည္ညိဳေလးစားသူမွန္ရင္ သူတုိ႔ကသာ မိမိကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးဖုိ႔ တာ၀န္ရွိတာမုိ႔ မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ အုန္းငွက္ေပ်ာပြဲစတာေတြ တင္စရာ မလုိပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းႀကီးဟာ သာသနာကို မွီခိုၾကည္ညိဳေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္ဘုရားလို႔ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းကလည္း သူ႔သေဘာနဲ႔သူ လာေလွ်ာက္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သိၾကားမင္းက ေလွ်ာက္ခိုင္းလုိ႔ လာေလွ်ာက္ခဲ့တာပါ။ သာသနာကို မွီခိုၾကည္ညိဳေနၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို သိၾကားမင္းက ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆုိေတာ့ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာရွိတဲ့ နတ္မင္းႀကီး (၄)ေယာက္ကလည္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးရတယ္။ သိၾကားမင္းဟာ သာသနာၾကည္ညိဳသူေတြကုိ သူကသာ ရွိခုိးတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ သာသနာၾကည္ညိဳသူမ်ားက သိၾကားမင္းကုိ ရွိခုိးစရာ မလုိပါဘူး။ ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးတင္စရာလည္း မလုိသလုိ ကန္ေတာ့ပြဲလည္း ထုိးစရာ မလုိေပ။
အာဋာနာဋိယသုတ္မွာပါတဲ့ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻဏ္၊ ယကၡ၊ ဂႏၶဗၺတုိ႔ဆုိတာ ပူေဇာ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိခိုးဖို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သိၾကားမင္းရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင့္ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းစတဲ့ နတ္အေပါင္းတုိ႔ဟာ သာသနာၾကည္ညိဳသူမ်ားကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလုိ သူတုိ႔ေစာင့္ေရွာက္တာကုိ မိမိတုိ႔က ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးစတာေတြ သူတို႔အတြက္ တင္ဖို႔မလိုေပ။ ဒါေၾကာင့္ ကန္ေတာ့ပြဲဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈအရသာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ၿပီး နတ္စတာေတြကုိ ပူေဇာ္ပသဖုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာ နားလည္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီးကုိပဲ ကန္ေတာ့ပြဲအျဖစ္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ ျပဳလုပ္ၾကသလဲ ဆုိတာေတာ့ ေရွးအစဥ္လာသမုိင္းကုိ သိမွေသခ်ာမယ္။ ဦးဇင္း အထင္ေျပာရရင္ေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးဟာ ေနရာတကာမွာ ၀ယ္လုိ႔လြယ္ကူတာရယ္။ ေနာက္ၿပီး အုန္းသီးနဲ႔လုိက္ဖက္မႈရွိတာေၾကာင့္၊ အုန္းသီးနဲ႔ငွက္ေပ်ာသီးထည့္လုိက္ရင္ ကန္ေတာ့ပြဲ လွပၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းတာေၾကာင့္။ ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ အုန္းသီးဟာ အပူကုိ ၿငိမ္းေစႏုိင္တဲ့သတၱိရွိတယ္ေလ။ မီးေလာင္တဲ့လူကုိ အုန္းေရတုိက္တာ အပူၿငိမ္းေအာင္လုိ႔တဲ့။ အဲဒီလုိပဲ အုန္းသီးကုိ ကန္ေတာ့ပြဲတင္တာဟာ ရွိခုိးကန္ေတာ့သူမ်ားက မိမိအပူၿငိမ္းေအာင္ တင္ျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
မိန္းကေလးလို ျပဳမူေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင္႔ ေယာက္်ားလို ျပဳမူေသာ မိန္းကေလးမ်ား
၄င္းအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ တရုတ္ျပည္အလယ္ပိုင္း ဟန္နန္ျပည္နယ္ က်န္႔က်ဳိ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ အလယ္တန္းေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းက ေယာက္်ားေလးေတြ ‘ေယာက္်ားပီသေစဖို႔’ ႏွင္႔ မိန္းကေလးေတြ ‘မိန္းမပီသေစဖုိ႔’ အတြက္ စည္းကမ္းစံႏွႈန္း ၂၈ ခ်က္ သတ္မွတ္ေပးခဲ႔သည္။ ယခု စာသင္ႏွစ္တြင္ ၄င္း စံႏွႈန္းေတြညီေသာ ေက်ာင္းသား ၄၄ ေယာက္ကို စံျပေရြးခ်ယ္ၿပီး အျခားေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား အားက်အတုယူၾကရန္ ဆရာေတြက တိုက္တြန္းခဲ႔သည္။
ေက်ာင္းမွ သတ္မွတ္ေသာ စံႏွႈန္းေတြအရ၊ ေယာက္်ားပီသေသာ ေယာက္်ားေလးဆိုသည္မွာ လူႀကီးလူေကာင္းပီသေသာ အျပဳအမူ ရွိရမည္၊ ရုပ္ပိုင္း စိတ္ပိုင္း က်န္းမာရမည္။ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာ ေျဖာင္႔မတ္တည္ၾကည္ၿပီး၊ လိုအပ္လွ်င္ သတၱိဗ်တၱိ ရွိရမည္။ မိန္းကေလးေတြကို ေလးစားမွႈရွိၿပီး၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ မိန္းကေလးမ်ားႏွင္႔ ဆက္ဆံေရး ရွိရမည္။
မိန္းမပီသေသာ မိန္းကေလး ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားမွႈရွိၿပီး၊ ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ဳိးသမီး (lady) ျဖစ္ဖို႔အားထုတ္ရမည္။ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ပညာေရး စြမ္းေဆာင္မွႈ ေကာင္းရမွာျဖစ္သလို၊ ေယာက္်ားေလးေတြႏွင္႔ သင္႔တင္႔ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ဆက္ဆံေရးရွိေအာင္္ ႀကိဳးစားရမည္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းတြင္း ေက်ာင္းျပင္ အေျခအတင္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးမွႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ေက်ာင္းရဲ႕ စံႏွႈန္းေတြကို ေထာက္ခံတဲ႔ မိဘေတြက တရုတ္အစဥ္အလာအရ ေယာက္်ားေလးႏွင္႔ မိန္းကေလး ျခားနားစြာ ျပဳမူသင္႔ေၾကာင္း၊ ေယာက္်ားေတြက အိမ္ေထာင္႔တာ၀န္ႏွင္႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတာ၀န္ ပိုယူသင္႔ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းမွာကတည္းက ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားေပးသင္႔ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။ ယေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းမ်ားသည္ အသိပညာေပးေရးကိုသာ အာရံုစိုက္ေသာေၾကာင္႔၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ပ်ဳိးေထာင္မွႈေပးမွႈ အားနည္းေၾကာင္း၊ က်င္႔၀တ္နီတိေတြျဖင္႔ ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားသင္႔ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။
က်ားမ စံႏွႈန္းသတ္မွတ္မႈကို ဆန္႔က်င္တဲ႔ မိဘေတြကေတာ႔ ေက်ာင္းသားေတြမွာ မတူျခားနားေထြျပားေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ား ေမြးရာပါ ရွိေၾကာင္း၊ စည္းကမ္း တစ္ပံုစံထဲခ်မွႈေၾကာင္႔ ကေလးေတြရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ဖြံ႔ၿဖိဳးမွႈကို ကန္႔သတ္မွႈ ျဖစ္ေစေၾကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္း လြတ္လပ္စြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေစမွႈကို လ်စ္လ်ဴရွႈရာေရာက္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။
တရုတ္ျပည္တ၀ွမ္းရွိ အျခားေသာ ေက်ာင္းမ်ားႏွင္႔ ပညာေရးဌာနကေတာ့ ၄င္းေက်ာင္းရဲ႕ ျပႆနာကို ေလ႔လာေနဆဲျဖစ္သည္။
Ref: Maukkha
၂၁ ရာစု စာသင္ခန္းမ်ား အခင္းအက်င္း
၂၁ ရာစုစာသင္ခန္းဆိုတာ ကြန္ပ်ဴတာေတြ၊ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ၊ တက္ဘလက္ေတြယူလာရင္ ၿပီးၿပီလို႔ မယူဆသင့္ဘူး။ ယေန႔ေခတ္ စာသင္ခန္းေတြ တည္ေဆာက္ဖြဲ႕စည္းမႈေတြမွာ နည္းပညာတပ္ဆင္ေရး၊ နည္းပညာ အေထာက္အကူျပဳေရး၊ နည္းပညာျဖင့္ သင္ယူမႈထိေရာက္ေစေရးဆိုတာေတြကို ထည့္သြင္း စဥ္းစား လာၾကတယ္။ အနာဂတ္အတြက္ စာသင္ခန္းေတြတည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ ဘာေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္ ပါသလဲ။
၁။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွ စတင္ျခင္း
စာသင္ခန္းအမိုး ျမင့္မားရမယ္။ အလင္းေရာင္ လုံေလာက္စြာရျခင္း၊ အလင္းေရာင္ အနည္း၊ အမ်ားကို အလြယ္တကူထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္ျခင္းရွိရမယ္။ တံခါးပိတ္စာသင္ခန္းထက္ တံခါးဖြင့္ စာသင္ခန္းျဖစ္ရမယ္။ စာသင္ခန္း ဆိုတာ တစ္ေျပးညီထက္ နိမ့္ရာမွ ျမင့္သြားတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ရမယ္။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ဆရာ အလြယ္တကူ ဝင္ထြက္သြားလာ၊ ကူးလူးႏိုင္ေအာင္ စာသင္ခုံေတြကို စီစဥ္ထားရမယ္။
နည္းပညာကိုထည့္သြင္းျခင္းဟာ ဒုတိယအဆင့္ျဖစ္သင့္ၿပီး၊ နည္းပညာေတြေရာက္လာရင္ဆိုတဲ့အဆင့္ကို ပထမဦးစားေပး စီစဥ္ထားရမယ္။ စာသင္ခန္းကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ႀကိဳက္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ သင္ၾကားႏိုင္ေအာင္ စာသင္ခုံေတြကို စီစဥ္ထားႏိုင္ရမယ္။
၂။ စာသင္ခန္းဆိုတာ လင္းေနရမယ္
အစဥ္အလာေက်ာင္းေတြမွာ blackboard ဟာ အဓိက ဆုံခ်က္ျဖစ္တယ္။ ၂၁ ရာစုမွာ blackboard ကေန whiteboard ေတြျဖစ္လာတယ္။ ပ႐ိုဂ်က္တာေတြသုံးလာတယ္။ အလင္းေရာင္ဆိုတာ ပ႐ိုဂ်က္တာသုံးလို႔ မလိုအပ္ခ်ိန္မွာ ေခတၱမွိန္ထားတာပဲျဖစ္ရမယ္။ ေျမျဖဴအစား remote control ေတြက အေရးပါလာလိမ့္မယ္။
၃။ တစ္ေယာက္ထိုင္ထက္ အမ်ားထိုင္ စာသင္ခုံေတြျဖစ္ရမယ္
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ စားပြဲတစ္လုံး၊ ကုလားထိုင္တစ္လုံးဆိုတဲ့ေခတ္ကုန္ၿပီ။ ၂၁ ရာစုမွာ စုေပါင္းထိုင္၊ စုေပါင္းေဆြးေႏြး၊ စုေပါင္းအေျဖရွာဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕လိုက္ထိုင္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးဖို႔လိုတယ္။ ပစ္စဘတ္တကၠသိုလ္မွာ စာသင္ခုံေတြကို လျခမ္းပုံစံ စီထားတယ္။ တစ္ဖြဲ႕မွာ ၆ ေယာက္ထိုင္ရတယ္။ စာသင္ခုံ အလုံအေလာက္ျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
၄။ သင္ႏိုင္သူ အလုံအေလာက္ရွိရမယ္
ဆရာေတြရဲ႕အခန္းက႑ကိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းေဖ်ာက္ႏိုင္ဦးမယ္ မထင္ပါဘူး။ စာသင္ခန္း၊ စာသင္ခုံ၊ စာသင္ဆရာ၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ အလုံအေလာက္ရွိရမယ္။ စာသင္ခန္းတိုင္းမွာ လက္မ ၇၀ HD LCD multi-touch TV သို႔မဟုတ္ ေမာ္နီတာတစ္လုံးရွိရမယ္။
လူတိုင္း ကြန္ပ်ဴတာမကိုင္ႏိုင္ရင္လည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အကၽြမ္းဝင္ႏိုင္တဲ့ နည္းပညာတစ္ခုကို လူတိုင္းရရွိႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးထားရမယ္။ သင္ႏိုင္သူဆိုရာမွာ သင္ႏိုင္တဲ့ဆရာအျပင္ နည္းပညာကိုလည္း ဆရာကိုယ္စားသုံးႏိုင္တာကို သတိျပဳရမယ္။
၅။ အလြယ္ဆုံးနဲ႔ အထိေရာက္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္မယ္
Laptop ေတြ၊ iPad ေတြကိုင္လာမယ္ဆိုရင္ ဖတ္စာအုပ္ေတြ၊ စာ႐ြက္ေတြ၊ စကၠဴေတြမလိုေတာ့ဘူး။ အစပိုင္းမွာ ေက်ာင္းသားေရာ၊ ေက်ာင္းပါ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတစ္ခု ႀကီးမားစြာလုပ္လိုက္ရမယ္။ အေမရိကန္ တကၠသိုလ္ေတြမွာ laptop မပါ ေက်ာင္းမလာရဆိုတာေတြ၊ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ iPad တစ္လုံးေက်ာင္းေတြ ထူေထာင္လာၾကၿပီ။
စိန္႔ လီယိုတကၠသိုလ္က ဆရာတိုင္း စာသင္ဖို႔လာရင္ USB သုံး flash drive ၅ ေခ်ာင္းေလာက္ယူလာရတယ္။ စာသင္ေနတုန္း ေက်ာင္းသားေတြဆီက အိမ္စာေတြကို drive ထဲ ထည့္ေပး ထားဖို႔ စာသင္ခန္းထဲမွာ သုံးၾကတယ္။ စာသင္ခန္းထဲက စာသင္ခုံတိုင္းမွာ လၽွပ္စစ္ဓာတ္အား ရႏိုင္တဲ့ ပါဝါခုံေတြတပ္ဆင္ထားေပးတယ္။
၆။ ဆရာ-ေက်ာင္းသားဆက္သြယ္ေရးဆိုတာ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြးျဖစ္ေနရမယ္
အစဥ္အလာေက်ာင္းေတြမွာက ေက်ာင္းလႊတ္လိုက္ရင္ ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသား ဆက္ဆံေရးဟာ ၿပီးဆုံး သြားတတ္တယ္။ ၂၁ ရာစုမွာ အြန္လိုင္း၊ အင္တာနက္၊ အီးေမးလ္ေတြဆိုတာ ဆရာနဲ႔ေက်ာင္းသားအတြက္ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္မရွိ ဆက္သြယ္ႏိုင္လာတယ္။ ေက်ာင္းဆိုတာ လူမႈေရးနဲ႔ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားအသြင္ လာေရာက္ လႈပ္ရွားဖို႔ ေနရာတစ္ေနရာလို႔ သတ္မွတ္လာၾကတယ္။
အားကစားလုပ္ခ်င္လို႔၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ခ်င္လို႔ ေက်ာင္းကိုလာတာ။ ဘာေတြဖတ္ရမယ္၊ ဘာေတြ လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဆရာက အြန္လိုင္းကတစ္ဆင့္ ၫႊန္ၾကားၿပီးသား။ ေက်ာင္းသားကလည္း အြန္လိုင္းက ပို႔ၿပီးေနၿပီ။ ေက်ာင္းဆိုတာ စာသင္ဖို႔လာတယ္ဆိုတဲ့သေဘာထက္ ပိုတဲ့ အသြင္ေဆာင္လာတယ္ဆိုတာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဆရာေတြ သေဘာေပါက္သင့္တယ္။
ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ေျပာင္းလဲသင့္သေလာက္ ေျပာင္းလဲေနၾကပါတယ္။ ေခတ္ စနစ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္အရ အမီလိုက္ႏိုင္မွ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ကေအာ္၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ေၾကာ္ျငာ႐ုံနဲ႔ အလိုလိုေတာ့ ေရာက္မသြားႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိထားၾကရမယ္။
အိုင္စီတီျဖင့္ ေခတ္မီေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ အေျပာမဟုတ္၊ အလုပ္နဲ႔ လက္ေတြ႕ျပႏိုင္မွ ရပါတယ္။
Ref: Maukkha
ကေလးေတြ ဘယ္အရြယ္မွာ ေငြအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ သိထားသင္႔လဲ
သမၼတအိုဘားမားရဲ႕ ညြန္ၾကားခ်က္အရ သူရဲ႕ ေငြေၾကးနဲ႔ ဘ႑ာေရး ထိပ္တန္းအႀကံေပးအဖြဲ႔က ကေလးေတြ ဘယ္အသက္အရြယ္မွာ ေငြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ေလာာက္ သိထားသင္႔တယ္၊ ဘယ္အရြယ္မွာ ေငြကို ဘယ္လို စသံုးသင္႔တယ္ ဆိုတာကို ၁၈ လၾကာ သုေတသန လုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ေငြေၾကာင္႔ မေကာင္းတဲ႔ အက်င္႔စရိုက္ဆိုးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက တားျမစ္ဖို႔၊ ကမၻာ႔ေငြေၾကးႏွႈန္းေတြနဲ႔ လည္ပတ္ပံုကို တစ္ဦးခ်င္း သိရွိေစဖို႔၊ ေန႔စဥ္ သြားတိုက္ရသလိုမ်ဳိး ေန႔စဥ္ ေငြစုေဆာင္းတတ္ေအာင္ ကေလးေတြကို သင္ၾကားေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ စီးပြားေရး နာလည္ထဖို႔နဲ႔ ဗုန္းေပါလေအာ သံုးတတ္တဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အက်င္႔ကို ေဖ်ာက္ဖို႔ သမၼတက ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္ ကေလးမ်ား ေငြေၾကး နားလည္ေရး သုေတသနလုပ္ငန္းအဖြဲ႔မွာ သမၼတရဲ႕ စီးပြားေရး အႀကံေပးအဖြဲ႔ ဥကၠဌ Alan Krueger နဲ႔ အမ်ဳိးသားစီးပြားေရး ေကာင္စီ ဒါရိုက္တာ Gene Sperling တို႔ ဦးေဆာင္ ပါ၀င္ပါတယ္။ ၁၈ လတာ သုေတသနရလဒ္ကို အတည္ျပဳၿပီးရင္ အိမ္ျဖဴေတာ္က ေက်ာင္းေတြ၊ ပညာေရးသမားေတြကို တင္ျပေဆြးေႏြးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သုေတသနရလဒ္ အခ်ဳိ႕ကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အသက္ ၃ ႏွစ္ မွ ၅ ႏွစ္
အဲဒီအရြယ္မွာ ကေလးဟာ ေငြနဲ႔ ပစၥည္းကို ၀ယ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ နားလည္သင္႔ပါတယ္။ ေငြကို အလုပ္လုပ္ၿပီး ရွာႏိုင္ေၾကာင္း သိသင္႔ပါတယ္။ လိုခ်င္တာကို (want) မ၀ယ္ယူနိုင္ခင္ ေစာင္႔ဆိုင္းတတ္တဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ သင္ေပးရပါမယ္။ ဆိုလိုတာက လိုအပ္တာ (need) နဲ႔ လိုခ်င္တာ (want) ကို အဲဒီအရြယ္ကတည္းက ခြဲခြဲျခား နားလည္ေအာင္ လုပ္ေပးထားသင္႔တယ္။ မေတာ္ေလာဘမျဖစ္ေအာင္၊ မျဖဳန္းတီးေအာင္ သိေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ၆ ႏွစ္မွ ၁၀ ႏွစ္
အဲဒီအသက္အရြယ္မွာ ကေလးဟာ ေငြ ဘယ္လို သံုးရမလဲ (ဘယ္လို ေရြးခ်ယ္ ၀ယ္ယူရမလဲ) ဆိုတာ နားလည္သင္႔ပါတယ္။ ေစ်း၀ယ္ထြက္ပံုကိုလည္း သင္ျပသင္႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ အြန္လိုင္းကေန ၀ယ္ယူႏိုင္တဲ႔ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေတြ မ်ားျပားျခင္း၊ ေၾကာ္ျငာေတြမ်ားျပားျခင္းက ကေလးကို အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေငြကို ဘဏ္အေကာင္႔ဖြင္႔ၿပီး သိမ္းထားႏိုင္တယ္၊ အတိုးရႏိုင္တယ္ဆိုတာလည္း သိေစအပ္ပါတယ္။
အသက္ ၁၁ ႏွစ္မွ ၁၃ ႏွစ္
ကေလးဟာ ရတဲ႔ေငြရဲ႕ ၁၀ ရာခိုင္ႏွႈန္းကို စုေဆာင္းသင္႔တယ္ဆိုတာ နားလည္သင္႔ပါတယ္။ အြန္လိုင္းကေန ခရက္ဒစ္ကဒ္ သံုးျခင္းဟာ ကိုယ္႔ရဲ႕ password အခိုးခံရၿပီး၊ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိထားသင္႔ပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက စုေဆာင္းျခင္းဟာ ေရရွည္ ပိုမိုစုေဆာင္းႏိုင္မွႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ခရက္ဒစ္ကဒ္ ဆုိတာ အေၾကြး၀ယ္ယူႏိုင္တဲ႔ ကဒ္ျဖစ္တာမို႔၊ လစဥ္ ေငြမျဖည့္ႏိုင္တာထက္ ပိုသံုးေနရင္ အေၾကြးေတြ အမ်ားႀကီး တိုးပြားလာႏိုင္ပါတယ္ဆိုတာ သိထားဖို႔ လိုပါတယ္။
အသက္ ၁၄ ႏွစ္မွ ၁၈ ႏွစ္
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြအတြက္ ေကာလိပ္စရိတ္က အရမ္းေစ်းႀကီးတယ္ဆိုတာ နားလည္ထားရမယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေက်ာင္းကို သတိထား ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔ အလုပ္အကိုင္အတြက္ အက်ဳိးျဖစ္မယ္႔ ေက်ာင္းစရိတ္ေခ်းငွားမွႈကိုသာ လုပ္သင္႔ပါတယ္။ ေငြစကၠဴနဲ႔ ကိုယ္မေပးေခ်ႏုိင္တဲ႔ဟာမ်ဳိးကို ခရစ္ဒစ္ကဒ္ကို အသံုးျပဳ ၀ယ္ယူတာမ်ဳိး ေရွာင္ရွားသင္႔တယ္။ မိမိကိုယ္ပိုင္၀င္ေငြ ရွိၿပီဆိုတာနဲ႔ အခြန္ေပးေဆာင္ရလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ ဘတ္ဂ်က္ကို စနစ္တက် သံုးတတ္သင္႔တယ္။ စုေဆာင္းဖို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးေနရာက Roth IRA ျဖစ္တယ္။
အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင္႔ အထက္
အရြယ္ေရာက္သူတိုင္းဟာ လစဥ္ ၀င္ေငြရၿပီဆိုတာနဲ႔ ခရက္ဒစ္ကဒ္ ကိုသာ သံုးသင္႔ပါတယ္။ ေငြစကၠဴကို ကိုင္မေနသင္႔ေတာ႔ပါ။ က်န္းမာေရးနဲ႔ အသက္အာမခံလုပ္မထားရင္ ေနာက္ေက်ာမေအးလို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ စိတ္ခ်မ္းသာမည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္႔ရဲ႕ အပိုေငြကို ဘယ္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမလဲဆိုတာ စဥ္းစားသင္႔ပါတယ္။
အထက္ပါ အခ်က္ေတြက လူတစ္ဦးခ်င္းအတြက္ ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေျခခံက်တဲ႔ အခ်က္ေတြ ျဖစ္သလို၊ ကိုယ္ပိုင္ ဘတ္ဂ်က္ထိန္းသိမ္းမွႈမွာလည္း အားနည္းမွႈအမ်ားဆံုးရွိေနတဲ႔ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ သမၼတရဲ႕ ေငြေၾကးအႀကံေပးအဖြဲ႔က ေျပာဆိုပါတယ္။
Ref: Maukkha.org
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ကမၻာ႔ ထိပ္တန္း တကၠသိုလ္ (၁၀၀) စာရင္း ထုတ္ျပန္
ထံုးစံအတိုင္း ထိပ္ဆံုး တကၠသိုလ္ ၁၀၀ မွာ အေမရိကန္ တကၠသိုလ္ေတြ အမ်ားဆံုးပါ၀င္ၿပီး၊ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးက အဂၤလန္တကၠသိုလ္ေတြပါပဲ။ ထူးျခားမွႈက ဒီႏွစ္မွာ အာရွတကၠသိုလ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရွ႕တန္းတက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္တကၠသိုလ္ေတြျဖစ္တဲ႔ ဟားဗတ္က (၁)၊ MIT က (၂)၊ စတန္းဖို႔ဒ္က (၄)၊ ဘာကေလ (၅)၊ ပရင္စတန္ (၇)၊ ေယးလ္ က (၁၀) ျဖစ္ပါတယ္။
အဂၤလန္ရဲ႕ ကိန္းဘရစ္က နံပါတ္ (၃) မွာရွိၿပီး၊ ေအာ႔စ္ဖိုဒ္႔ (၄) မွာရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဂၤလန္တကၠသုိလ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မႏွစ္က အဆင္႔ထက္ အနည္းငယ္စီ ျပဳတ္က်သြားပါတယ္။
တကၠသုိလ္ ၁၀၀ စာရင္းမွာ ဂ်ပန္တကၠသိုလ္ ၅ ခု ပါ၀င္ၿပီး၊ တိုက်ဳိ တကၠသိုလ္က မႏွစ္က နံပါတ္ (၈) ေနရာကို ဆက္ထိန္းထားပါတယ္။ နယ္သာလန္ တကၠသိုလ္ ၅ ခုလည္း ၁၀၀ စာရင္းမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
တရုတ္က စင္၀ွာ တကၠသုိလ္က မႏွစ္က အဆင္႔ (၃၅) ကေန ဒီႏွစ္ အဆင္႔ (၃၀) ကို တက္လာပါတယ္။ ပီကင္း တကၠသိုလ္က အဆင္႔ (၄၃) ကေန (၃၈) ကို တက္လာပါတယ္။ ေဟာင္ေကာင္တကၠသိုလ္က အဆင္႔ (၄၂) ကေန ဒီႏွစ္ (၃၉) ကို ေရာက္လာပါတယ္။
စကၤာပူအမ်ဳိးသား တကၠသိုလ္က မႏွစ္္က အဆင္႔ (၂၇) ကေန၊ ဒီႏွစ္္ (၂၃) ေနရာကို ေရာက္လာပါတယ္။
ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကမၻာ႔ပညာေရးဟာ အၿပိဳင္အဆိုင္ျဖစ္ေနသလို၊ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြဟာလည္း ထိပ္ဆံုးေနရာကို တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ အၿပိဳင္လုေနၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္ ၁၅၉ ခုကေတာ႔ တစ္ခုခ်င္းစီမွာ ကိုယ္ပိုင္ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတာင္ မရွိေသးတဲ႔အတြက္၊ ကမၻာ႔ထိပ္တန္းတကၠသိုလ္ (၄၀၀) အဆင္႔၀င္ဖု႔ိေတာင္ အလွမ္းေ၀းေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
1 to 50
51 to 100
အာကာသယာဥ္မွဴးမ်ား၏ အခက္အခဲအခ်ိဳ႕
ကမၻာေျမဆြဲအား သုညအမွတ္တြင္ ေနထိုင္ရေသာ အာကာသယာဥ္မွဴးမ်ား၏ အခက္အခဲအခ်ိဳ႕မွာ -
၁။ ေသာက္သံုးစရာ အရည္မွန္သမွ်ကို အလံုပိတ္ ကြန္တိန္နာမ်ားတြင္ ထိမ္းသိန္းထားရသည္။
၂။ ေၾကလြယ္ေသာ ၾကြတ္ၾကြတ္မြမြမုန္႔မ်ား စားသံုးျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရသည္။ (အမွုန္႔အစ မ်ား ျပန္႔က်ဲႏိုင္သည့္အတြက္)
၃။ အိပ္ေသာအခါတြင္ နံရံျဖင့္ဆက္ထားေသာ ကုတင္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ ကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားရသည္။
၄။ ဆြဲအား သုညအမွတ္တြင္ရွိေသာေၾကာင့္ အေပၚ၊ေအာက္ ကြဲကြဲျပားျပား မသိႏိုင္ပဲ နံရံ၊ စင္၊ ၾကမ္းျပင္မ်ားမွာ ေဘးဘယ္ညာ၊ ထက္ အားလံုး အတူတူျဖစ္ေန သည္။
၅။ အိမ္သာတက္ေသာအခါ ခႏၶာကိုယ္ကို အိမ္သာခြက္ေပၚတြင္ (Velco) ဟူေသာ ၾကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရျပီး၊ အိမ္သာ ေရအစား ေလကို အသံုးျပဳကာ အိမ္သာခြက္သန္႔ရွင္းေစသည္။
၆။ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္အာ အသံုးမခ်မရပဲေလဟာနယ္တြင္ ပ်ံ႕လြင့္ေနျခင္းေၾကာင့္ ၾကြက္သား ႏွင့္အရိုးမ်ား အားနည္းလာႏိုင္သည္။ ကမၻာေျမသို႔ေရာက္ေသာအခါ လမ္းေလွ်ာ္ရာတြင္ အားအင္ခ်ိနဲ႔ ႏိုင္သျဖင့္ အားကစားပံုမွန္ လုပ္ေနရန္ လိုအပ္သည္။
Ref: International news for Myanmar
ေမတၱာပုိ႔ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္၍
အရွင္ေကာမလဆန္နီေနမင္း အေမးအေျဖမ်ားမွ ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါတယ္...။
အရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကုိ လမ္းခြဲစကားေျပာတဲ့ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပခ်င္လုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵက ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပဖုိ႔ပါဘုရား။ တစ္ခုခု အဆင္ေျပခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေမတၱာပုိ႔ရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါသလားဘုရား။ ေမတၱာပုိ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာ တပ္မက္စိတ္ကင္းသျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကုိခံစားရပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေမတၱာသက္သက္ျဖစ္ျပီးေအးခ်မ္းေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခ်စ္သူကုိ လုိခ်င္ တပ္မက္ျပီး ေလာဘစိတ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနရပါသည္။ ေလာဘမျဖစ္ေအာင္ ေမတၱာ ဘယ္လုိပုိ႔ရမလဲဘုရား။
ကုိယ္ဘက္က ေမတၱာပုိ႔ရင္ တစ္ဖက္လူရဲ႕စိတ္မွာ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါသလား။ ေမတၱာပုိ႔တဲ့အခ်ိန္ တပည့္ေတာ္ စိတ္ေအးခ်မ္းေနတာကုိေတာ့ ခံစားရပါသည္ဘုရား။ ပုထုဇဥ္မုိ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္ကုိ ျပန္ရခ်င္တဲ့စိတ္က ပုိျပင္းထန္ေနပါသည္ဘုရား။ ေမတၱာပုိ႔ရုံသက္သက္ျဖင့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးခ်စ္ခင္ပါသလား။ ေမတၱာဘာ၀နာ အေၾကာင္း အက်ယ္သိလုိပါသည္ဘုရား။ ေလာကီနဲ႔မကင္းတာမုိ႔ေမးရတာ အရွင္ဘုရားကုိ အားနာပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေမးတာ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါဘုရား။
အင္း ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းရဲ႕ အဓိကသိခ်င္တာဟာ ေမတၱာပြားရက်ိဳးျဖစ္၍ ေမတၱာပြားရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာအက်ိဳး(၁၁)ပါးကုိ ပထမဦးစြာ ေရးသား တင္ျပေပးပါမည္။ ေမတၱာပြားမ်ားသူသည္-
၁။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရျခင္း။
၂။ ခ်မ္းသာစြာႏုိးရျခင္း။
၃။ မေကာင္းေသာအိပ္မက္ မျမင္မက္ရျခင္း။
၄။ လူနတ္တုိ႔ ခ်စ္ခင္ၾကျခင္း။
၅။ ေဘးလြတ္ေအာင္ နတ္တုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ၾကျခင္း။
၆။ မီးေဘးမွ ကင္းလြတ္ျခင္း။
၇။ ဓါးလက္နက္တုိ႔ မထိခုိက္ရျခင္း။
၈။ အဆိပ္ျဖင့္ မေသရျခင္း။
၉။ စိတ္ဓာတ္မ်ား တည္ၾကည္ျခင္း။
၁၀။ မ်က္ႏွာအဆင္းလွပျခင္း။
၁၁။ ေသေသာအခါ ဆင္းရဲဒုကၡမရွိ ေတြးေ၀ျခင္းမရွိဘဲ ေသရၿပီး ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရျခင္းစတဲ့ အက်ိဳးမ်ားကုိ ရရွိခံစားရေပသည္။
ေမတၱာပုိ႔ျခင္းသည္ ေလာဘစိတ္မပါဘဲ ေမတၱာပုိ႔လွ်င္ ပုိမုိသန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္ ေမတၱာစြမ္း ပုိထက္ပါသည္။ အကယ္၍ မိမိပုိ႔ေသာ ေမတၱာသည္ ေလာဘစိတ္မကင္းပါက အျပစ္ေတာ့မျဖစ္ပါ။ ေမတၱာပြားမ်ားရက်ိဳးေတာ့ ေလွ်ာ့သြားပါေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိပုိ႔သေသာေမတၱာသည္ ခ်စ္ခင္မႈကုိျပန္လည္လုိခ်င္ေသာ ေလဘစိတ္ပါေနပါက ေမတၱာပြားရက်ိဳး ေလွ်ာ့ပါသည္။ မိမိအား ျပန္လည္ခ်င္ခင္လာေအာင္ ေမတၱာပုိ႔ျခင္းေၾကာင့္ မိမိကုိအျပန္အလွန္အားျဖင့္ ေမတၱာအစြမ္းေလးေတာ့ ရရွိပါလိမ့္မည္။ တဏွာစိတ္နဲ႔ခ်စ္ခင္မႈကုိေတာ့ ရရွိမည္မထင္။ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ိဳး၊ ေမာင္ႏွမခ်စ္ခင္မ်ိဳးေတာ့ ရရွိႏုိင္ပါသည္။
မိမိမုန္းေသာသူကုိ ေမတၱာပုိ႔လွ်င္ ထုိသူသည္ မိမိထံသုိ႔ ေမတၱာစိတ္ျပန္လည္ ရရွိပါေပသည္။ ေမတၱာပုိ႔သည္ဆုိသည္မွာလည္း (၅၂၈)ေမတၱာျဖင့္ ပုိ႔ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္ရရွိေသာ ေမတၱာသည္လည္း (၅၂၈)ေမတၱာသာ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔သည္ မိမိခ်စ္သူကုိလည္းေကာင္း၊ မုန္းသူကုိလည္းေကာင္း၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားမွအစ သတၱ၀ါအားလံုးကုိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ပုိ႔ရန္ အဓိကလုိအပ္ပါေပသည္။ ထုိသုိ႔ေမတၱာပုိ႔ရန္ မိမိ၌ အထက္ေဖာ္ျပခဲ့ပါ ေမတၱာအက်ိဳးမ်ားရရွိၿပီး မ်က္ေမွာက္မွာေရာ တမလြန္မွာေရာ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ေနထုိင္ရေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ လူသားအားလံုး တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ျဖင့္ ေန႔စဥ္မျပတ္ ပုိ႔သႏုိင္ၿပီး ခ်စ္ခင္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ရပါေပသည္။
အရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကုိ လမ္းခြဲစကားေျပာတဲ့ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပခ်င္လုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵက ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပဖုိ႔ပါဘုရား။ တစ္ခုခု အဆင္ေျပခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေမတၱာပုိ႔ရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါသလားဘုရား။ ေမတၱာပုိ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာ တပ္မက္စိတ္ကင္းသျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကုိခံစားရပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေမတၱာသက္သက္ျဖစ္ျပီးေအးခ်မ္းေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခ်စ္သူကုိ လုိခ်င္ တပ္မက္ျပီး ေလာဘစိတ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနရပါသည္။ ေလာဘမျဖစ္ေအာင္ ေမတၱာ ဘယ္လုိပုိ႔ရမလဲဘုရား။
ကုိယ္ဘက္က ေမတၱာပုိ႔ရင္ တစ္ဖက္လူရဲ႕စိတ္မွာ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါသလား။ ေမတၱာပုိ႔တဲ့အခ်ိန္ တပည့္ေတာ္ စိတ္ေအးခ်မ္းေနတာကုိေတာ့ ခံစားရပါသည္ဘုရား။ ပုထုဇဥ္မုိ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္ကုိ ျပန္ရခ်င္တဲ့စိတ္က ပုိျပင္းထန္ေနပါသည္ဘုရား။ ေမတၱာပုိ႔ရုံသက္သက္ျဖင့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးခ်စ္ခင္ပါသလား။ ေမတၱာဘာ၀နာ အေၾကာင္း အက်ယ္သိလုိပါသည္ဘုရား။ ေလာကီနဲ႔မကင္းတာမုိ႔ေမးရတာ အရွင္ဘုရားကုိ အားနာပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေမးတာ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါဘုရား။
အင္း ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းရဲ႕ အဓိကသိခ်င္တာဟာ ေမတၱာပြားရက်ိဳးျဖစ္၍ ေမတၱာပြားရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာအက်ိဳး(၁၁)ပါးကုိ ပထမဦးစြာ ေရးသား တင္ျပေပးပါမည္။ ေမတၱာပြားမ်ားသူသည္-
၁။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရျခင္း။
၂။ ခ်မ္းသာစြာႏုိးရျခင္း။
၃။ မေကာင္းေသာအိပ္မက္ မျမင္မက္ရျခင္း။
၄။ လူနတ္တုိ႔ ခ်စ္ခင္ၾကျခင္း။
၅။ ေဘးလြတ္ေအာင္ နတ္တုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ၾကျခင္း။
၆။ မီးေဘးမွ ကင္းလြတ္ျခင္း။
၇။ ဓါးလက္နက္တုိ႔ မထိခုိက္ရျခင္း။
၈။ အဆိပ္ျဖင့္ မေသရျခင္း။
၉။ စိတ္ဓာတ္မ်ား တည္ၾကည္ျခင္း။
၁၀။ မ်က္ႏွာအဆင္းလွပျခင္း။
၁၁။ ေသေသာအခါ ဆင္းရဲဒုကၡမရွိ ေတြးေ၀ျခင္းမရွိဘဲ ေသရၿပီး ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရျခင္းစတဲ့ အက်ိဳးမ်ားကုိ ရရွိခံစားရေပသည္။
ေမတၱာပုိ႔ျခင္းသည္ ေလာဘစိတ္မပါဘဲ ေမတၱာပုိ႔လွ်င္ ပုိမုိသန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္ ေမတၱာစြမ္း ပုိထက္ပါသည္။ အကယ္၍ မိမိပုိ႔ေသာ ေမတၱာသည္ ေလာဘစိတ္မကင္းပါက အျပစ္ေတာ့မျဖစ္ပါ။ ေမတၱာပြားမ်ားရက်ိဳးေတာ့ ေလွ်ာ့သြားပါေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိပုိ႔သေသာေမတၱာသည္ ခ်စ္ခင္မႈကုိျပန္လည္လုိခ်င္ေသာ ေလဘစိတ္ပါေနပါက ေမတၱာပြားရက်ိဳး ေလွ်ာ့ပါသည္။ မိမိအား ျပန္လည္ခ်င္ခင္လာေအာင္ ေမတၱာပုိ႔ျခင္းေၾကာင့္ မိမိကုိအျပန္အလွန္အားျဖင့္ ေမတၱာအစြမ္းေလးေတာ့ ရရွိပါလိမ့္မည္။ တဏွာစိတ္နဲ႔ခ်စ္ခင္မႈကုိေတာ့ ရရွိမည္မထင္။ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ိဳး၊ ေမာင္ႏွမခ်စ္ခင္မ်ိဳးေတာ့ ရရွိႏုိင္ပါသည္။
မိမိမုန္းေသာသူကုိ ေမတၱာပုိ႔လွ်င္ ထုိသူသည္ မိမိထံသုိ႔ ေမတၱာစိတ္ျပန္လည္ ရရွိပါေပသည္။ ေမတၱာပုိ႔သည္ဆုိသည္မွာလည္း (၅၂၈)ေမတၱာျဖင့္ ပုိ႔ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္ရရွိေသာ ေမတၱာသည္လည္း (၅၂၈)ေမတၱာသာ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔သည္ မိမိခ်စ္သူကုိလည္းေကာင္း၊ မုန္းသူကုိလည္းေကာင္း၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားမွအစ သတၱ၀ါအားလံုးကုိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ပုိ႔ရန္ အဓိကလုိအပ္ပါေပသည္။ ထုိသုိ႔ေမတၱာပုိ႔ရန္ မိမိ၌ အထက္ေဖာ္ျပခဲ့ပါ ေမတၱာအက်ိဳးမ်ားရရွိၿပီး မ်က္ေမွာက္မွာေရာ တမလြန္မွာေရာ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ေနထုိင္ရေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ လူသားအားလံုး တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ျဖင့္ ေန႔စဥ္မျပတ္ ပုိ႔သႏုိင္ၿပီး ခ်စ္ခင္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ရပါေပသည္။
လက္နက္အမ်ားဆံုး တင္ပို႔ေရာင္းခ်ေနေသာ ကုလသမဂၢမွ ႀကီးငါးႀကီး
ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္မွာ တရုတ္နဲ႔ နယ္ေျမအျငင္းပြားမႈ ျမင္႔တက္လာတာေၾကာင္႔ ဗီယက္နမ္၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ စကၤာပူ စတဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏို္င္ငံေတြရဲ႕ လက္နက္၀ယ္ယူမွႈက ၁၈၅ ရာခိုင္ႏွႈန္းထိ ျမင္႔တက္လာခဲ႔သည္ဟု ေဖာ္ျပသည္။
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ငါးႏွစ္အတြင္း တကမၻာလံုးကို လက္နက္ ေလးပံုသံုးပံု တင္ပို႔ေရာင္းခ်တဲ႔ အဓိကႏို္င္ငံႀကီး ငါးႏိုင္ငံမွာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ၿဗိတိန္၊ ရုရွား၊ ဂ်ာမဏီႏွင္႔ ျပင္သစ္တုိ႔ ျဖစ္သည္ (ေအာက္ပါဇယားကို ၾကည့္ပါ)။
ထူးျခားမွႈက ၿပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ေတြမွာ တရုတ္က ၄င္းကိုယ္တိုင္ထုတ္ အဆင္႔မွီလက္နက္မ်ား တင္ပို႔ေရာင္းခ်မွႈ မ်ားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္ ကမၻာမွာ လက္နက္ တင္ပို႔မွႈ အမ်ားဆံုး ငါးႏိုင္ငံမွ ေျခာက္ႏိုင္ငံ တိုးလာခဲ႔သည္။ (၂၀၀၂-၂၀၀၆) ခုႏွစ္အတြင္း တရုတ္က ကမၻာ႔ ဒုတိယ လက္နက္အမ်ားဆံုး တင္ပို႔သူျဖစ္ခဲ႔ၿပီး၊ (၂၀၀၇-၂၀၁၁) ခုႏွစ္အတြင္း စတုတၳအမ်ားဆံုး တင္ပို႔ခဲ႔သည္။
ဂ်ာမဏီမွ လြဲလွ်င္ က်န္ ငါးႏိုင္ငံက ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးမွာ ဗီတိုအာဏာ သံုးခြင္႔ရွိၿပီး ကမၻာ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳေနသည္ဆိုေသာ ႏိုင္ငံမ်ားေပတည္း။
အိႏၵိယႏိုင္ငံကေတာ႔ ကမၻာ႔လက္နက္ ၁၀ ရာခိုင္ႏွႈန္းကို ၀ယ္ယူသူျဖစ္ၿပီး၊ အျခားႏို္ုင္ငံေတြကိုလည္း အမ်ားဆံုး တင္ပို႔ေနတာေၾကာင္႔၊ အႀကီးဆံုး လက္နက္ပြဲစားႏိုင္ငံဟု ဆုိရမည္။
အာရပ္ႏုိင္ငံေတြကို လက္နက္တင္ပို႔မွႈက အေျပာင္းအလဲမရွိ ပံုမွန္ဆက္ရွိေနသည္။ ဆီးရီးယားရဲ႕ လက္နက္၀ယ္ယူမွႈက ၿပီးခဲ႔တဲ႔ နွစ္ေတြအတြင္း အဆ ၆၀၀ ရာခိုင္ႏွႈန္း ျမင္႔မားခဲ႔သည္။ ဆီးရီးယားကို အဓိက လက္နက္ေရာင္းခ်ေပးသူမွာ ရုရွားျဖစ္သည္။
Ref: Maukkha
ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ မကၠဆီကို ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းရႇင္ ကားလို႔စလင္း သံုးႏႇစ္ဆက္တိုက္ ရပ္တည္
ကားလို႔စလင္းမ္(၁)
ဘီလ္ဂိတ္ (၂)
ေဖာ့ဘ္စ္မဂၢဇင္းမႇ ႏႇစ္စဥ္ထုတ္ျပန္သည့္ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္စာရင္းတြင္ မကၠဆီကို ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းရႇင္ ကားလို႔စလင္းသည္ သံုးႏႇစ္ဆက္တိုက္ နံပါတ္တစ္ေနရာ၌ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရသည္။
ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားမႇ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအထိ စီးပြားေရး ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈမ်ားလုပ္သည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရႇင္ ကားလို႔စလင္း၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမႇာ ေဒၚလာ ၆၉ ဘီလ်ံရႇိသည္ဟု ေဖာ့ဘ္စ္မဂၢဇင္းက ခန္႔မႇန္းခဲ့သည္။ ေဖာ့ဘ္စ္မဂၢဇင္း၏ အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္း ဒုတိယ ေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံရသည့္ မိုကၠ႐ိုေဆာ့ဖ္ တည္ေထာင္သူ ဘီလ္ဂိတ္၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမႇာ ေဒၚလာ ၆၁ ဘီလ်ံရႇိၿပီး တတိယေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံရသည့္ အေမရိကန္ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈ လုပ္ငန္းရႇင္ ၀ါရင္းဘက္ဖက္၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမႇာေဒၚလာ ၄၄ ဘီလ်ံရႇိေၾကာင္း သိရႇိရသည္။
၀ါးရင္းဘတ္ဖတ္ (၃)
ဥေရာပ ႏိုင္ငံသားႏႇစ္ဦးျဖစ္သည့္ ျပင္သစ္ဇိမ္ခံကုန္ ပစၥည္းမ်ားထုတ္လုပ္သည့္ LVMH အဖြဲ႔၏ ဥကၠ႒ႏႇင့္ အမႈေဆာင္အရာရႇိခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဘားနတ္အာႏိုးႏႇင့္ Zara စပိန္ ဖက္ရႇင္လုပ္ငန္း တည္ေထာင္သူ အမန္စီယိုေအာ္ေတဂါတို႔က စတုတၴႏႇင့္ ပဥၥမေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံရသည္။
ဘားနတ္အာႏိုးလ္ (၄)
အမန္စီယိုေအာ္ေတဂါ (၅)
ေဒၚလာ ၃၆ ဘီလ်ံ ႂကြယ္၀သည့္ Oracle အေမရိကန္ ေဆာ့ဖ္၀ဲလ္အုပ္စု တည္ေထာင္သူႏႇင့္ အမႈေဆာင္အရာရႇိခ်ဳပ္ျဖစ္သူ လာရီအယ္လီဆင္သည္ သတၲမေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရသည္။န၀မေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံရသည့္ ေဟာင္ေကာင္ အေျခစိုက္ Hutchison Whampoa and Cheung Kong Holdings ပိုင္ဆိုင္သူ လီကာရႇင္းသည္ အာရႇႏိုင္ငံသားမ်ားတြင္ အခ်မ္းသာဆံုးျဖစ္ၿပီး ေဒၚလာ ၂၅ ဘီလ်ံ ႂကြယ္၀ေၾကာင္း သိရႇိရသည္။ အေမရိကန္ ကုန္စံုဆိုင္လုပ္ငန္းစု ေ၀ါလ္မတ္မႇ ခရစၥတီေ၀ၚလ္တန္မႇာ အဆင့္ ၁၁ တြင္ ရပ္တည္ခဲ့ၿပီး ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး အမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။
ခရစ္စတီေ၀ါလ္တန္ (အခ်မ္းသာဆံုးအမ်ိဳးသမီး)
အိႏၵိယ စတီးလုပ္ငန္းသူေဌး လက္ရႇ္မီးမစ္တဲလ္သည္ ထိပ္တန္း ၁၀ ဦးစာရင္းမႇ ဖယ္ထုတ္ခံရၿပီး ၂၁ ေနရာတြင္ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရသည္။ ဥေရာပမႇ စတီးအမႇာနည္းပါးမႈႏႇင့္ ကုန္က်စရိတ္ျမင့္မားမႈမ်ားေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္မႈ ေဒၚလာ ၁၀ သန္းခန္႔ နည္းပါးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎၏ လက္ရႇိႂကြယ္၀မႈမႇာ ေဒၚလာ ၂၀ ဒသမ ၇ ဘီလ်ံရႇိေၾကာင္း ေဖာ့ဘ္စ္က ခန္႔မႇန္းခဲ့သည္။Ref: AFP.com
ဂ်ပန္တြင္ လူငယ္မ်ား သတ္ေသမႈႏႈန္း ၂၀၁၁ခုႏႇစ္၌ စံခ်ိန္တင္ျမင့္တက္
ဂ်ပန္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ား သတ္ေသမႈသည္ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္၌ စံခ်ိန္တင္ ျမင့္တက္ခဲ့ၿပီး သတ္ေသသူ ၁၀၂၉ ဦးအထိရႇိခဲ့ေၾကာင္း အမ်ဳိးသား ရဲတပ္ဖဲြ႔ NPAက မတ္လ ၉ ရက္ တြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တြင္ သတ္ေသသူ အေရအတြက္ ထက္လည္းမ်ားျပားခဲ့ၿပီး ၁၉၇၈ ခုႏႇစ္ေနာက္ပိုင္း သတ္ေသသူ ၁၀၀၀ ေက်ာ္မႈမႇာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ေၾကာင္း NPA က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတစ္၀န္း သတ္ေသသူစုစု ေပါင္းမႇာ ၃၀၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္အထိ ၁၄ ႏႇစ္ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တြင္ သတ္ေသသူ ၃၀၆၅၁ ဦးရႇိရာ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္တြင္ ၁၀၃၉ ဦး ေလ်ာ့နည္းခဲ့ေၾကာင္း NPA က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသတ္ ေသမႈမႇာ ၅၂၉ ဦးအထိ ရႇိခဲ့ၿပီး အထက္တန္း ေက်ာင္းသားသတ္ေသမႈမႇာ ၂၆၉ ဦးအထိ ရႇိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ရလဒ္မေကာင္းေသာေၾကာင့္ သတ္ေသသူ ေက်ာင္းသား ၁၄၀ ဦးရႇိခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းအၿပီး အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားေၾကာင့္ သတ္ေသေသာ ေက်ာင္းသား ၁၃၆ ဦးရႇိေၾကာင္း NPA ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။
Ref: Eleven
၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တြင္ သတ္ေသသူ အေရအတြက္ ထက္လည္းမ်ားျပားခဲ့ၿပီး ၁၉၇၈ ခုႏႇစ္ေနာက္ပိုင္း သတ္ေသသူ ၁၀၀၀ ေက်ာ္မႈမႇာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ေၾကာင္း NPA က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတစ္၀န္း သတ္ေသသူစုစု ေပါင္းမႇာ ၃၀၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္အထိ ၁၄ ႏႇစ္ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တြင္ သတ္ေသသူ ၃၀၆၅၁ ဦးရႇိရာ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္တြင္ ၁၀၃၉ ဦး ေလ်ာ့နည္းခဲ့ေၾကာင္း NPA က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသတ္ ေသမႈမႇာ ၅၂၉ ဦးအထိ ရႇိခဲ့ၿပီး အထက္တန္း ေက်ာင္းသားသတ္ေသမႈမႇာ ၂၆၉ ဦးအထိ ရႇိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ရလဒ္မေကာင္းေသာေၾကာင့္ သတ္ေသသူ ေက်ာင္းသား ၁၄၀ ဦးရႇိခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းအၿပီး အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားေၾကာင့္ သတ္ေသေသာ ေက်ာင္းသား ၁၃၆ ဦးရႇိေၾကာင္း NPA ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။
Ref: Eleven
ပါရမီဆယ္ပါး
ပါရမီ (ဆယ္ပါး - အျပားသံုးဆယ္)
၁။ ဒါန ပါရမီ= ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၂။ သီလ ပါရမီ= သီလေစာင့္ထိန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၃။ နိကၡမ ပါရမီ= ကာမဂုဏ္မွ ထြက္ေျမာက္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၄။ ပညာ ပါရမီ= ဉာဏ္ပညာတိုးပြါး ရင့္က်က္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၅။ ၀ီရိယ ပါရမီ= ဇြဲလံု႔လ စြမ္းပကားႀကီးမားရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၆။ ခႏၲီ ပါရမီ= သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၇။ သစၥာ ပါရမီ= အမွန္အတိုင္းေျပာ၍ ေျပာသည္အတိုင္း ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၈။ အဓိ႒ာန ပါရမီ= စိတ္ဆံုးျဖတ္သည့္အတိုင္း ခိုင္ျမဲစြာလိုက္နာ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၉။ ေမတၱာ ပါရမီ= သူတပါးအက်ဳိးစီးပြါး လိုလားမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁၀။ ဥေပကၡာ ပါရမီ= ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမ႐ွိ ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိေစရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
မူလ(ရိုးရိုး) ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္ခႏၡာမွအပျဖစ္ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မငဲ့ကြက္မႈ။ (ပိုင္ဆုိင္စည္းစိမ္အားလုံးႏွင့္ ဇနီး၊သားမယားပါမက်န္ျဖည့္ျခင္း)
ဥပ ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းကို မငဲ့ကြက္မႈ။ (စည္းစိမ္+ဇနီး ၊သားသမီီးအျပင္ မိမိခႏၶာကုိယ္အစိတ္အပုိင္းပါဝင္ျဖည့္ျခင္း)
ပရမတၳ ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္အသက္ကိုပင္ မငဲ့ကြက္မႈ။ (အသက္ကုိပါမက်န္ျဖည့္ျခင္း)
Ref: wikimyanmar
၁။ ဒါန ပါရမီ= ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၂။ သီလ ပါရမီ= သီလေစာင့္ထိန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၃။ နိကၡမ ပါရမီ= ကာမဂုဏ္မွ ထြက္ေျမာက္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၄။ ပညာ ပါရမီ= ဉာဏ္ပညာတိုးပြါး ရင့္က်က္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၅။ ၀ီရိယ ပါရမီ= ဇြဲလံု႔လ စြမ္းပကားႀကီးမားရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၆။ ခႏၲီ ပါရမီ= သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၇။ သစၥာ ပါရမီ= အမွန္အတိုင္းေျပာ၍ ေျပာသည္အတိုင္း ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၈။ အဓိ႒ာန ပါရမီ= စိတ္ဆံုးျဖတ္သည့္အတိုင္း ခိုင္ျမဲစြာလိုက္နာ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၉။ ေမတၱာ ပါရမီ= သူတပါးအက်ဳိးစီးပြါး လိုလားမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁၀။ ဥေပကၡာ ပါရမီ= ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမ႐ွိ ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိေစရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
မူလ(ရိုးရိုး) ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္ခႏၡာမွအပျဖစ္ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မငဲ့ကြက္မႈ။ (ပိုင္ဆုိင္စည္းစိမ္အားလုံးႏွင့္ ဇနီး၊သားမယားပါမက်န္ျဖည့္ျခင္း)
ဥပ ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းကို မငဲ့ကြက္မႈ။ (စည္းစိမ္+ဇနီး ၊သားသမီီးအျပင္ မိမိခႏၶာကုိယ္အစိတ္အပုိင္းပါဝင္ျဖည့္ျခင္း)
ပရမတၳ ပါရမီ ၁၀ ပါး
ကိုယ္အသက္ကိုပင္ မငဲ့ကြက္မႈ။ (အသက္ကုိပါမက်န္ျဖည့္ျခင္း)
ပါရမီ ၁၀-ပါးကို ဤ ၃-ပါးႏွင့္ေျမႇာက္ေသာ္ ပါရမီ အျပား ၃၀-ျဖစ္၏။
Ref: wikimyanmar
ေတာင္အာဖရိတြင္ အစိုးရ ေက်ာင္းကထြက္ၿပီး ပုဂၢလိကေက်ာင္းတက္သူ အလြန္မ်ားျပားလာ
အေရွ႕ကိတ္ျပည္နယ္တြင္းရွိ မိဘမ်ားက ေစ်းႀကီးေသာ္ျငားလည္း ကေလးမ်ားကို ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ားသို႔သာ တက္ေစလိုၾကသည္။ ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ားတြင္ အရည္အေသြးမတူေသာ္လည္း ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာျပည္နယ္ျဖစ္သည့္ ေဂၚတန္နယ္တြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က ပုဂၢလိကေက်ာင္းအသစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ မွတ္ပံုတင္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္။
ကိတ္ျပည္နယ္ ပညာေရးအက်ပ္အတည္းမွာ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားအေပၚ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့ေနမႈက ပုဂၢလိေက်ာင္းမ်ားကို တိုးပြားလာေစသည့္ အဓိကအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ တႏုိင္ငံလံုးတြင္လည္း ပ်ံႏွံ႔ေနၿပီး ျပီးခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ တုိးပြားလာခဲ့သည္။
အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားႏွင့္ ညံ့ဖ်င္းေသာ စီမံမႈမ်ားျဖင့္ ပညာေရးအက်ပ္အတည္းျဖစ္ေနသည့္ ကိတ္ျပည္နယ္၊ ပညာေရးဌာနကို ဗဟုိအစိုးရ တုိက္ရိုက္ ကိုင္တြယ္ခဲ့သည္။
ေက်ာင္း ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ က်ဆံုးေနေၾကာင္း အစိုးရက ၀န္ခံခဲ့ရသည္။ ေက်ာင္း ၁၇၀၀ တြင္ လွ်ပ္စစ္မီးမရရွိေသးဘဲ ေက်ာင္း ၁၅၀၀၀ တြင္မူ စာၾကည့္တုိက္မရွိေသးေၾကာင္း အေျခခံပညာ ပညာေရး၀န္ႀကီး Angie Motsheka က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လူထုပညာေရး၊ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ စိန္ေခၚခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လူထု ပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းဆရာ အေရအတြက္ႏွင့္ ဘတ္ဂ်တ္ေငြကို တိုးျမွင့္ေပးရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ေတာင္အာဖရိက ေက်ာင္းဆရာသမဂၢက တိုက္တြန္းထားပါသည္။
Ref: Maukkha.org
နႏြင္းမႈန္႔အခ်ဳိ႕ အသည္းကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္နဲ႔ စားေသာက္ႏိုင္ၾကဖို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
င႐ုတ္သီးမႈန္႔ ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ သဲမႈန္႔ဖုန္မႈန္႔မ်ား ပါဝင္ေနၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔တစ္မ်ိဳးတြင္ အျခားအပင္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၊ နႏြင္းမႈန္႔ သုံးမ်ိဳးတြင္ဆန္မႈန္႔၊ ေျပာင္းမႈန္႔မ်ား ပါဝင္ၿပီး က်န္ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစသည့္ အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေဆးသုေတသနဦးစီးဌာနမွ သုေတသနျပဳ ေလ့လာမႈမ်ားအရ နႏြင္းမႈန္႔ အခ်ိဳ႕တြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အေရာင္ဆိုးေဆး (metanil yellow) ပါဝင္ေနၿပီး ထိုဆိုးေဆးမွာ အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္အျပင္ ဗဟိုနာဗ္ေၾကာမႀကီးအား ထိခိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္မွ ၁၃ ရက္အထိ ျပဳလုပ္ေသာ ေဆးသုေတသန စာတမ္းဖတ္ပြဲတြင္ ေစ်းမ်ား၌ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္မ်ားတြင္ အေရာအေႏွာပါဝင္မႈအား ဆရာဝန္ ၈ ဦးက စုေပါင္းေလ့လာ တင္သြင္းျခင္းျဖစ္ျပီး င႐ုတ္သီးမႈန္႔၊ နႏြင္းမုန္႔ တံဆိပ္ကြဲ ၉ မ်ိဳးစီႏွင့္ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ ၃ မ်ိဳး၊ ဇီယာမႈန္႔မ်ားအား ေစ်းကြက္အတြင္းမွ ဝယ္ယူေလ့လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုေလ့လာမႈအရ င႐ုတ္သီးမႈန္႔ ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ သဲမႈန္႔ဖုန္မႈန္႔မ်ား ပါဝင္ေနၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔တစ္မ်ိဳးတြင္ အျခားအပင္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၊ နႏြင္းမႈန္႔ သုံးမ်ိဳးတြင္ဆန္မႈန္႔၊ ေျပာင္းမႈန္႔မ်ား ပါဝင္ၿပီး က်န္ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစသည့္ အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္းသိရသည္။ “သုေတသနလုပ္ငန္းပဲ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ တံဆိပ္ေတြကိုေတာ့ သုေတသနက်င့္ဝတ္အရ ထုတ္ျပန္ခြင့္မရွိပါဘူး။ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတဲ့ပစၥည္း ပါဝင္မႈရွိ၊ မရွိကိုဘဲ ေလ့လာတာျဖစ္ၿပီး က်န္တာကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာက ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္မွရမွာပါ”ဟု ေဆးသုေတသနမွ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးကေျပာ သည္။
အစားအစာမ်ားတြင္ အေရာအေႏွာမ်ား ပါဝင္ျခင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္အား အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစျခင္း၊ က်န္းမာေရးအား ထိခိုက္ေစျခင္းအျပင္ ခႏၡာကိုယ္ႀကီးထြားဖြံၿဖိဳးမႈကိုပါ ထိခုိက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခုစစ္ေဆးသည့္ င႐ုတ္သီးမႈန္႕၊ နႏြင္းးမႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔မ်ားအား က်န္းမာေရး ဦးစီးဌာနေအာက္ရွိ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကြပ္ကဲမႈ ဦးစီးဌာနမွေစ်းကြက္အတြင္း ေရာင္းခ်ေနသည့္ ပစၥည္းမ်ားအား မၾကာခဏ စစ္ေဆးမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အၿမဲမျပတ္ အေရးယူ စစ္ေဆးမႈမ်ားမရွိသည့္အတြက္ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ဝယ္ယူသူမ်ားအေနျဖင့္လည္း က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညႊတ္သည့္ အစားအစာမ်ားထက္ အေရာင္လွသည့္ ပစၥည္းမ်ားအား သေဘာက်မႈမ်ားျပားျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ေရာင္းခ်သူမ်ားမွာ ထိုကဲ့သုိ႔ ေရရွည္တြင္က်န္းမာေရးအား ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္သည့္ တားျမစ္ပစၥည္းမ်ားကုိ အသံုးျပဳေနၾကဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာၾကားသည္။
Ref: 7Day News
င႐ုတ္သီးမႈန္႔ ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ သဲမႈန္႔ဖုန္မႈန္႔မ်ား ပါဝင္ေနၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔တစ္မ်ိဳးတြင္ အျခားအပင္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၊ နႏြင္းမႈန္႔ သုံးမ်ိဳးတြင္ဆန္မႈန္႔၊ ေျပာင္းမႈန္႔မ်ား ပါဝင္ၿပီး က်န္ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစသည့္ အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေဆးသုေတသနဦးစီးဌာနမွ သုေတသနျပဳ ေလ့လာမႈမ်ားအရ နႏြင္းမႈန္႔ အခ်ိဳ႕တြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အေရာင္ဆိုးေဆး (metanil yellow) ပါဝင္ေနၿပီး ထိုဆိုးေဆးမွာ အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္အျပင္ ဗဟိုနာဗ္ေၾကာမႀကီးအား ထိခိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္မွ ၁၃ ရက္အထိ ျပဳလုပ္ေသာ ေဆးသုေတသန စာတမ္းဖတ္ပြဲတြင္ ေစ်းမ်ား၌ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္မ်ားတြင္ အေရာအေႏွာပါဝင္မႈအား ဆရာဝန္ ၈ ဦးက စုေပါင္းေလ့လာ တင္သြင္းျခင္းျဖစ္ျပီး င႐ုတ္သီးမႈန္႔၊ နႏြင္းမုန္႔ တံဆိပ္ကြဲ ၉ မ်ိဳးစီႏွင့္ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ ၃ မ်ိဳး၊ ဇီယာမႈန္႔မ်ားအား ေစ်းကြက္အတြင္းမွ ဝယ္ယူေလ့လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုေလ့လာမႈအရ င႐ုတ္သီးမႈန္႔ ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ သဲမႈန္႔ဖုန္မႈန္႔မ်ား ပါဝင္ေနၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔တစ္မ်ိဳးတြင္ အျခားအပင္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၊ နႏြင္းမႈန္႔ သုံးမ်ိဳးတြင္ဆန္မႈန္႔၊ ေျပာင္းမႈန္႔မ်ား ပါဝင္ၿပီး က်န္ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ခြင့္မျပဳေသာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစသည့္ အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္းသိရသည္။ “သုေတသနလုပ္ငန္းပဲ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ တံဆိပ္ေတြကိုေတာ့ သုေတသနက်င့္ဝတ္အရ ထုတ္ျပန္ခြင့္မရွိပါဘူး။ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတဲ့ပစၥည္း ပါဝင္မႈရွိ၊ မရွိကိုဘဲ ေလ့လာတာျဖစ္ၿပီး က်န္တာကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာက ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္မွရမွာပါ”ဟု ေဆးသုေတသနမွ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးကေျပာ သည္။
အစားအစာမ်ားတြင္ အေရာအေႏွာမ်ား ပါဝင္ျခင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္အား အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစျခင္း၊ က်န္းမာေရးအား ထိခိုက္ေစျခင္းအျပင္ ခႏၡာကိုယ္ႀကီးထြားဖြံၿဖိဳးမႈကိုပါ ထိခုိက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခုစစ္ေဆးသည့္ င႐ုတ္သီးမႈန္႕၊ နႏြင္းးမႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔မ်ားအား က်န္းမာေရး ဦးစီးဌာနေအာက္ရွိ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကြပ္ကဲမႈ ဦးစီးဌာနမွေစ်းကြက္အတြင္း ေရာင္းခ်ေနသည့္ ပစၥည္းမ်ားအား မၾကာခဏ စစ္ေဆးမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အၿမဲမျပတ္ အေရးယူ စစ္ေဆးမႈမ်ားမရွိသည့္အတြက္ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ဝယ္ယူသူမ်ားအေနျဖင့္လည္း က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညႊတ္သည့္ အစားအစာမ်ားထက္ အေရာင္လွသည့္ ပစၥည္းမ်ားအား သေဘာက်မႈမ်ားျပားျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ေရာင္းခ်သူမ်ားမွာ ထိုကဲ့သုိ႔ ေရရွည္တြင္က်န္းမာေရးအား ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္သည့္ တားျမစ္ပစၥည္းမ်ားကုိ အသံုးျပဳေနၾကဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာၾကားသည္။
Ref: 7Day News
ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာ
ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာမွာ ေမြးစကေလးကို ကင္ပြန္းရည္၊တေရာ္ရည္ စသည္တို႔ျဖင့္ ဦးေခါင္းေဆးျခင္း အခမ္းအနားကို ေခၚဆိုသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေမြးစကေလးအား ဝမ္းတြင္း ဆံပင္ရိတ္ေပးေသာ မဂၤလာပြဲျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာသည္ ‘ေကသေစၧဒန မဂၤလာ’ ျဖစ္သည္။ ေကသေစၧဒန ဟူသည္မွာ ေခါင္းရိတ္ျခင္းဟု အနက္ရ၏။ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း အလို႔ငွာ ကေလး၏ ဦးေခါင္းကို တေရာ္ကင္ပြန္းတို႔ျဖင့္ ေဆးေၾကာသည္ကိုစြဲ၍ ကင္ပြန္းတပ္သည္ဟု ေခၚေလ့ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုေခတ္၌ ထိုမဂၤလာ အခမ္းအနားမွာပင္ နာမသမုတိ မဂၤလာတည္းဟူေသာ နာမည္ေပးျခင္း အမွုကိုလည္း တစ္ပါတည္း ေဆာင္ရြက္ေလသည္။
ဤမဂၤလာပြဲမ်ိဳးကို တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ ဂရိနိုင္ငံမ်ားတြင္ ေရွးပေဝဏသီအခါကပင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ယဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေမြးကင္းစကေလးအား ဆားရည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာျခင္း၊ အမည္ေပးျခင္း အခမ္းအနားမ်ားကို ခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ အခ်ိန္ကာလကပင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေသာ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာ အခမ္းအနားမွာ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး၊ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို႔ ျပဳလုပ္ပုံႏွင့္ ဆင္တူယိုးမွားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤထုံးစံဓေလ့မွာ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးမ်ားထံမွ ဆင္းသက္ျပန႔္ပြားလာဟန္တူသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားကမူ ဤမဂၤလာပြဲကို ‘ေခါင္းရိတ္ပြဲ’ ဟု ေခၚဆိုၾကသည္။
ဇိနတၳပာကသနီက်မ္းတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတ္မင္းသားအား ဖြားျမင္ၿပီးသည့္ေနာက္ ၅ ရက္ေျမာက္ေန႔၌ အမည္မွည့္အပ္ေသာ အခမ္းအနားက်င္းပပုံကို ေဖာ္ျပထားရာ ယခုေခတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို႔ က်င္းပပုံႏွင့္ မ်ားစြာတူလွသည္။ ဤအခ်က္ကို ေထာက္ရွုျခင္းျဖင့္ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာပြဲ က်င္းပျခင္းမွာ အလြန္ေရွးက်ေသာ ထုံးတမ္းစဥ္လာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာ ဆင္ယင္ပုံမွာ ကေလးသူငယ္ကို ေမြးဖြားၿပီးေနာက္ ရက္သတၱပတ္ သို႔မဟုတ္ ၂ ပတ္အတြင္း ေန႔ေကာင္းရက္သာေရြး၍ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ခ်မ္းသာသူမ်ားအဖို႔ ပုဏၰားဆရာမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ကာ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ပုဏၰားဆရာမ်ားက ဂါထာမႏၲရားမ်ားကို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ၿပီးေနာက္ မဂၤလာပြဲကို စတင္က်င္းပသည္။ သတ္မွတ္ထားေသာ ေန႔ရက္တြင္ မဂၤလာပြဲကို ဦးစီးေရွ႕ေဆာင္ျပဳလုပ္သူက မဂၤလာစကားမ်ား ေျပာၾကားၿပီးေနာက္ အသင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ကင္ပြန္းရည္၊ တေရာ္ရည္တို႔ျဖင့္ သူငယ္၏ ဦးေခါင္းကို ေဆးေၾကာေပးသည္။ အကယ္၍ ဦးေခါင္းရိတ္ရန္ လိုအပ္လၽွင္လည္း ဦးေခါင္းရိတ္ၿပီးမွ ေဆးေၾကာေပးသည္။ ဖိတ္ၾကားေရာက္ရွိေနၾကေသာ ပရိသတ္ထဲမွ ရင္းႏွီးေသာ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားကလည္း ကင္ပြန္းရည္ျဖင့္ ကေလးအား စတိသုတ္လိမ္း ေဆးေၾကာေပးၾကသည္။ ထိုေနာက္ သူငယ္အား သန႔္ရွင္းျဖဴစင္ေသာ အဝတ္အစားသစ္မ်ား ဝတ္ဆင္ေပးၿပီးလၽွင္ အေမႊးနံ့သာတို႔ျဖင့္ ပက္ဖ်န္းလိမ္းက်ံေပးၾကသည္။ တစ္ဖန္ မဂၤလာပြဲကို ဦးစီးေဆာင္ရြက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကပင္ သူငယ္အား သင့္ေလ်ာ္သည့္ အမည္နာမကို ခ်ီးျမႇင့္ေလသည္။
‘အရင္းေမြး၊ အဖ်ားခံ၊ မွတ္ရန္ပဥၥပြတ္။ သားသမီးရတနာ၊ မည္သညာ၊ ျပဳရာေလာကဝတ္’ ဆိုေသာ ေဗဒင္က်မ္း ေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္အညီ ေခၚေဝၚသမုတ္ၾကသည္။ ပုံစံအားျဖင့္ တနဂၤေႏြေန႔ ေမြးဖြားေသာ သူငယ္ကို တနဂၤေႏြနံ အစထား၍ တနဂၤေႏြမွ ၅ ရက္ေျမာက္ေသာ ၾကာသပေတးနံကို အဖ်ားတြင္ ထားလ်က္ မွည့္ေခၚရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ထိုေၾကာင့္ တနဂၤေႏြသား၏ အမည္ကို ‘ေအာင္ပြင့္’၊ ‘ေအာင္ပန္း’ စသည္ျဖင့္ မိဘမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္၍ မွည့္ေခၚေလ့ရွိသည္။
ကေလးအား အမည္မွည့္ၿပီးေနာက္ ေၾကးမုံျပင္ကို ၾကည့္ရွုေစသည္။ ဓါး၊ အပ္ါ၊ ကညစ္ စေသာ လူသုံးပစၥည္းမ်ားကိုလည္း စတိအျဖစ္ ကိုင္တြယ္ေစသည္။ ထိုေနာက္တဖန္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ၇ ႀကိမ္မၽွ ေျခေထာက္ခ်ေစ၍ သြားသည့္ဟန္ျပဳေစသည္။ မဂၤလာပြဲသို႔ ႂကြေရာက္လာေသာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားက သူငယ္က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစရန္၊ အသက္ရွည္ရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔ၾကသည္။ ဖိတ္မႏၲကျပဳထားသည့္ ဧည့္ပရိသတ္တို႔အား စားေသာက္ဖြယ္တို႔ျဖင့္ တည္ခင္းေကၽြးေမြးၾကသည္။ ဤမဂၤလာပြဲတြင္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက ကေလးသူငယ္အား ေရႊေငြပစၥည္း ရတနာမ်ား လက္ဖြဲ႕ေလ့ရွိသည္။
ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာပြဲ ျပဳလုပ္ျခင္း၏ အဓိပၸာယ္သေဘာမွာ ေလာကအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ကေလးသူငယ္အား တစိမ္းသက္သက္ဘဝမွ အမည္သညာေပးကာ လူ႔ေလာကႀကီးႏွင့္လည္းေကာင္း၊ လူသုံးပစၥည္းမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည့္အျပင္ လူ႔ဆက္ဆံမွု အေဆာက္အအုံထဲ့သို႔ ထည့္သြင္းျမႇင့္တင္ေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဤသည္တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ အျခားလုပ္ငန္းရပ္မ်ားတြင္လည္း လုပ္ငန္းစတင္ျခင္း၊ အမည္ေပးျခင္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္လၽွင္ ကင္ပြန္းတပ္သည္ဟုပင္ တင္စားေခၚေဝၚၾကေသးသည္။
Ref: wikimyanmar
ဤမဂၤလာပြဲမ်ိဳးကို တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ ဂရိနိုင္ငံမ်ားတြင္ ေရွးပေဝဏသီအခါကပင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ယဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေမြးကင္းစကေလးအား ဆားရည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာျခင္း၊ အမည္ေပးျခင္း အခမ္းအနားမ်ားကို ခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ အခ်ိန္ကာလကပင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေသာ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာ အခမ္းအနားမွာ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး၊ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို႔ ျပဳလုပ္ပုံႏွင့္ ဆင္တူယိုးမွားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤထုံးစံဓေလ့မွာ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးမ်ားထံမွ ဆင္းသက္ျပန႔္ပြားလာဟန္တူသည္။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားကမူ ဤမဂၤလာပြဲကို ‘ေခါင္းရိတ္ပြဲ’ ဟု ေခၚဆိုၾကသည္။
ဇိနတၳပာကသနီက်မ္းတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတ္မင္းသားအား ဖြားျမင္ၿပီးသည့္ေနာက္ ၅ ရက္ေျမာက္ေန႔၌ အမည္မွည့္အပ္ေသာ အခမ္းအနားက်င္းပပုံကို ေဖာ္ျပထားရာ ယခုေခတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို႔ က်င္းပပုံႏွင့္ မ်ားစြာတူလွသည္။ ဤအခ်က္ကို ေထာက္ရွုျခင္းျဖင့္ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာပြဲ က်င္းပျခင္းမွာ အလြန္ေရွးက်ေသာ ထုံးတမ္းစဥ္လာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံ၌ ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာ ဆင္ယင္ပုံမွာ ကေလးသူငယ္ကို ေမြးဖြားၿပီးေနာက္ ရက္သတၱပတ္ သို႔မဟုတ္ ၂ ပတ္အတြင္း ေန႔ေကာင္းရက္သာေရြး၍ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ခ်မ္းသာသူမ်ားအဖို႔ ပုဏၰားဆရာမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ကာ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ပုဏၰားဆရာမ်ားက ဂါထာမႏၲရားမ်ားကို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ၿပီးေနာက္ မဂၤလာပြဲကို စတင္က်င္းပသည္။ သတ္မွတ္ထားေသာ ေန႔ရက္တြင္ မဂၤလာပြဲကို ဦးစီးေရွ႕ေဆာင္ျပဳလုပ္သူက မဂၤလာစကားမ်ား ေျပာၾကားၿပီးေနာက္ အသင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ကင္ပြန္းရည္၊ တေရာ္ရည္တို႔ျဖင့္ သူငယ္၏ ဦးေခါင္းကို ေဆးေၾကာေပးသည္။ အကယ္၍ ဦးေခါင္းရိတ္ရန္ လိုအပ္လၽွင္လည္း ဦးေခါင္းရိတ္ၿပီးမွ ေဆးေၾကာေပးသည္။ ဖိတ္ၾကားေရာက္ရွိေနၾကေသာ ပရိသတ္ထဲမွ ရင္းႏွီးေသာ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားကလည္း ကင္ပြန္းရည္ျဖင့္ ကေလးအား စတိသုတ္လိမ္း ေဆးေၾကာေပးၾကသည္။ ထိုေနာက္ သူငယ္အား သန႔္ရွင္းျဖဴစင္ေသာ အဝတ္အစားသစ္မ်ား ဝတ္ဆင္ေပးၿပီးလၽွင္ အေမႊးနံ့သာတို႔ျဖင့္ ပက္ဖ်န္းလိမ္းက်ံေပးၾကသည္။ တစ္ဖန္ မဂၤလာပြဲကို ဦးစီးေဆာင္ရြက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကပင္ သူငယ္အား သင့္ေလ်ာ္သည့္ အမည္နာမကို ခ်ီးျမႇင့္ေလသည္။
‘အရင္းေမြး၊ အဖ်ားခံ၊ မွတ္ရန္ပဥၥပြတ္။ သားသမီးရတနာ၊ မည္သညာ၊ ျပဳရာေလာကဝတ္’ ဆိုေသာ ေဗဒင္က်မ္း ေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္အညီ ေခၚေဝၚသမုတ္ၾကသည္။ ပုံစံအားျဖင့္ တနဂၤေႏြေန႔ ေမြးဖြားေသာ သူငယ္ကို တနဂၤေႏြနံ အစထား၍ တနဂၤေႏြမွ ၅ ရက္ေျမာက္ေသာ ၾကာသပေတးနံကို အဖ်ားတြင္ ထားလ်က္ မွည့္ေခၚရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ထိုေၾကာင့္ တနဂၤေႏြသား၏ အမည္ကို ‘ေအာင္ပြင့္’၊ ‘ေအာင္ပန္း’ စသည္ျဖင့္ မိဘမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္၍ မွည့္ေခၚေလ့ရွိသည္။
ကေလးအား အမည္မွည့္ၿပီးေနာက္ ေၾကးမုံျပင္ကို ၾကည့္ရွုေစသည္။ ဓါး၊ အပ္ါ၊ ကညစ္ စေသာ လူသုံးပစၥည္းမ်ားကိုလည္း စတိအျဖစ္ ကိုင္တြယ္ေစသည္။ ထိုေနာက္တဖန္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ၇ ႀကိမ္မၽွ ေျခေထာက္ခ်ေစ၍ သြားသည့္ဟန္ျပဳေစသည္။ မဂၤလာပြဲသို႔ ႂကြေရာက္လာေသာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားက သူငယ္က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစရန္၊ အသက္ရွည္ရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔ၾကသည္။ ဖိတ္မႏၲကျပဳထားသည့္ ဧည့္ပရိသတ္တို႔အား စားေသာက္ဖြယ္တို႔ျဖင့္ တည္ခင္းေကၽြးေမြးၾကသည္။ ဤမဂၤလာပြဲတြင္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက ကေလးသူငယ္အား ေရႊေငြပစၥည္း ရတနာမ်ား လက္ဖြဲ႕ေလ့ရွိသည္။
ကင္ပြန္းတပ္ မဂၤလာပြဲ ျပဳလုပ္ျခင္း၏ အဓိပၸာယ္သေဘာမွာ ေလာကအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ကေလးသူငယ္အား တစိမ္းသက္သက္ဘဝမွ အမည္သညာေပးကာ လူ႔ေလာကႀကီးႏွင့္လည္းေကာင္း၊ လူသုံးပစၥည္းမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည့္အျပင္ လူ႔ဆက္ဆံမွု အေဆာက္အအုံထဲ့သို႔ ထည့္သြင္းျမႇင့္တင္ေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဤသည္တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ အျခားလုပ္ငန္းရပ္မ်ားတြင္လည္း လုပ္ငန္းစတင္ျခင္း၊ အမည္ေပးျခင္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္လၽွင္ ကင္ပြန္းတပ္သည္ဟုပင္ တင္စားေခၚေဝၚၾကေသးသည္။
Ref: wikimyanmar
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရ အဆမတန္ ေဖာင္းပြေနသည့္ အေျခအေန
ဒီေဆာင္းပါးေလးက လတ္တေလာၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြအရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြ သတိျပဳကာကြယ္ဖို႔လိုအပ္လို႔ ျပန္ျပီး Share ေပးလိုက္ပါတယ္...။
ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ေရႀကီးမႈေတြနဲ႕ ေတာင္ပိုင္းက ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဒါကာကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေရြ႕ေျပာင္းေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒီေရြ႕ေျပာင္းလာသူအမ်ားစုဟာ ဒါကာၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ လူဦးေရ အထူထပ္ဆံုး ေနရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ Korail မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းေရြ႕အေျခခ်လာတဲ့ လူေတြနဲ႕တစတစ ျပည့္က်ပ္လာေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဒါကာဟာ လူေတြကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ ေနရာခ်ထားႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္အစိုးရဟာ ဒါကာမွာေနထိုင္ၾကသူေတြအတြက္ ေန႔စဥ္လိုအပ္တဲ့ စည္ပင္၀န္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ေတာင္မွ မခ်ိမဆန္႕ရုန္းကန္ေနရတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
တေန႔တျခား တိုးတက္လာေနတဲ့ တျခားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းကို လိုက္မွီဖို႔အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ ယခုအခ်ိန္မွာ နည္းစနစ္အသစ္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏိုင္ငံတ၀ွန္းလံုးမွာ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ ျပႆနာေတြကို ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းဖို႕ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔မရတဲ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုယူရမွာျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေျခအလြန္နည္းပါးတဲ့ အေနအထားမွာ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
အက်ပ္အတည္းကာလေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ႏွစ္စဥ္ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရပ္တည္မႈဟာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ က်ဥ္းေျမာင္းလာေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
